માથ્થી 12 - ગામીત નોવો કરાર

આરામા દિહાલ પાળના સાવાલ

¹ યોક આરામા દિહી, ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય રાનામાઅને જાતા આતા, એને ચ્યા શિષ્યહાન બુખ લાગી તોવે શિષ્ય કોઅહે પેંદી ખાં લાગ્યા.

² તોવે પોરૂષી લોક ઈ એઇન ઈસુલ આખ્યાં, “એએ, તો શિષ્ય જીં કામ આરામા દિહી કોઅઇ રીઅલા હેય, તીં આમે નિયમા વિરુદ હેય, તુયે ચ્યાહાન એહેકેન નાંય કોઅરાહાટી આખા જોજે.”

³ ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય તુમાહાય નાંય વાચ્યાહાં, કા દાઉદ રાજાય, જોવે ચ્યા હાંગાત્યાહાન બુખ લાગી તોવે કાય કોઅયેલ?

⁴ તોવે તો કેહેકેન પોરમેહેરા માંડવામાય ગીયો, એને બેટ ચોડાવલ્યો બાખ્યો લેઈને ખાદ્યો, જ્યો યોખલા યાજકથી ખાવાય ચ્યો ચ્યે ખાદ્યો, એને હાંગાત્યાહાન બી દેન્યો?

⁵ કાય તુમાહાય નિયમશાસ્ત્રામાય નાંય વાચ્યાહાં, કા યાજક આરામા દિહી દેવાળામાય આરામા દિહયા નિયમાલ તોડી તેબી નિર્દોષ રોઅરી?

⁶ બાકી આંય તુમહાન આખહુ કા ઈહીં જો હેય તો દેવાળા કોઅતો મહાન હેય.

⁷ તુમા નાંય જાંએ કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય યા શબ્દાહા કાય મોતલાબ હેય, જો તુમા જાઅતા તે મા નિર્દોષ શિષ્યહા નિંદા નાંય કોઅતા. મા હાટી બેટ ચોડાવના કોઅતા, મા ઇચ્છા હેય કા તુમા બીજહાવોય દયા કોઆ.

⁸ કાહાકા આંય, માઅહા પોહાલ આરામા દિહાવોય બી ઓદિકાર હેય.”

આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાન હારાં કોઅના

⁹ તાઅને ચાલીન યોક પોરમેહેરા પવિત્ર દિહી ઈસુ સોબાયે ઠિકાણે ગીયો.

¹⁰ તાં યોક માઅહું આતા, ચ્યા આથ ઉખાલો આતો, પોરૂષી લોક ઈસુવાવોય દોષ લાવાહાટી પુછ્યાં, “કાય આરામા દિહી હારાં કોઅના ઠીક હેય?”

¹¹ ચ્યાય ચ્યાહાન આખ્યાં, માની લા તુમહેમાઅને કાદા યોક ગેટા હેય, જોવે તીં આરામા દિહી ખાડામાય પોડી જાય તે, તુમા ચ્યાલ નોક્કીજ બોચાવી લાહા.

¹² હારાં, માઅહા કિંમાત ગેટા કોઅતા કોલાં વોદારી હેય, ચ્યાહાટી આરામા દિહી લોકહાન હારાં કોઅના યોગ્ય હેય.

¹³ તોવે ઈસુવે આથ ઉખાલા માઅહાન આખ્યાં, “તું તો આથ લાંબો કોઓ” એને ચ્યેય આથ લાંબાવ્યો, એને બિજા આથા હારખો હારો ઓઅઇ ગીયો.

¹⁴ તોવે પોરૂષી લોક બાઆ જાયને ઈસુલ માઅરાં હાટી યોજના બોનાડી કા, ચ્યાલ કેહેકેન આપા માઆઇ ટાકાડજે.

પોરમેહેરા નિવાડલા સેવાક

¹⁵ ઈ જાઇન ઈસુ તાઅને જાતો રિયો, એને બોજ લોક ચ્યા પાહલા ગીયા એને ચ્યાય બોદહાન હારેં કોઅયે.

¹⁶ ઈસુવે ચ્યાહાન કડાક ચેતાવણી દેની એને આખ્યાં લોકહાન ખોબાર નાંય કોઅના કા આંય કું હેય.

¹⁷ કા જીં વચન યશાયા ભવિષ્યવક્તાથી પોરમેહેરાય આખવામાય યેનલા, તીં પુરાં ઓએ:

¹⁸ “એઆ, ઓ મા સેવાક હેય, જ્યાલ માયે નિવડયોહો, મા પ્રિય, જ્યાથી મા મોન ખુશ હેય: આંય મા આત્મા ચ્યામાય ટાકહી, એને તો ગેર યહૂદી લોકહાન ન્યાયા ખોબાર કોઅરી

¹⁹ તો નાંય જગડો કોઅરી, એને નાંય તો બોંબલ્યા કોઅરી, એને નાંય તો લોકહાવોચમાય ઘમંડાકોય બોઆયને સંદેશ હિકાડી.

²⁰ એને તો કાદાબી નુકસાન નાંય કોઅરી, જો યોકા સુંદાલા બુરળ્યા રોકો નોબળો ઓરી, એને દુમાડા વાળો દિવો નાંય ઉલવી, બાકી છેલ્લે તો ન્યાયામાય જીતી જાયના કારણ બોની.

²¹ એને ગેર યહૂદી લોક ચ્યાવોય આશા રાખરી.”

ઈસુ એને બુતહા મુખ્ય સૈતાન

²² તોવે લોક યોક આંદળો-મૂકો જ્યાલ બુત વોળાગલો આતો, ઈસુપાય લેય યેને, એને ઈસુય ચ્યાલ હારાં કોઅયા, એને તો બોલા એને એઅરા લાગ્યો.

²³ ચ્યાથી બોદે નોવાય થી આખા લાગ્યેં, “ઓ કા દાઉદ રાજા કુળામાઅને હેય?”

²⁴ બાકી પોરૂષી લોકહાય ઈ વોનાઈન આખ્યાં, “ઈ તો સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય હેય ચ્યા મોદાત લેયા વોગાર બુતહાન નાંય તાંગાડે.”

²⁵ તો ચ્યાહા વિચાર જાંઆઈ ગીયો એને આખ્યાં કા, જ્યા બી કાદા યોક દેશા લોક ચ્યાહામાયજ ફુટ પોડે તે તીં ઉજડી જાહે, એને કાદા શેહેર કા ગોઅમે ફુટ પોડહે, તીં નાંય ટોકી હોકે.

²⁶ એને જોવે સૈતાન પોતાનાજ બુતહા આરે લોડે, તે પોતાનાજ વિરુદી ઓઅઇ જાય; પાછે ચ્યા રાજ્ય કેહેકેન ટોકી રોય?

²⁷ જોવે, આંય સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય હેય ચ્યા મોદાત કોઅઇ બુતહાન કાડહુ, તોવે તુમહે પીડી કા મોદાતકોય કાડતેહે? ચ્યાહાટી તો તુમહે ન્યાય કોઅરી.

²⁸ જોવે આંય પોરમેહેરા આત્મા મોદાતકોય બુત કાડહુ, તોવે પોરમેહેરા રાજ્ય તુમહે પાહી યી ચુકલા હેય.

²⁹ કાદોબી સૈતાના હારકા તાકાતવાળા માઅહા ગુઉ લુટી નાંય હોકે, જાવ લોગુ ચ્યા તાકાતવાળા માઅહાન આરવાહાટી એને બાંદાહાટી તાકાતવાળો નાંય રોય, તોવે તો ચ્યા ગોઅમેને બોદાંજ લુટી લેય હોકહે.

³⁰ જીં માઅહું મા આરે નાંય હેય, તો મા વિરુદમાય હેય, એને જીં માઅહું મા આરે ગોળો નાંય કોએ તો વેરેહે.

³¹ ચ્યાહાટી આંય તુમહાન આખહુ કા માઅહા બોદા જાત્યા પાપ એને નિંદા માફી મિળી જાય, બાકી પવિત્ર આત્મા નિંદા માફ નાંય કોઅવામાય યી.

³² જીં કાદાં માઅહા પોહા વિરુદમાય વાત આખી, ચ્યા ઓ પાપ માફ કોઅવામાય યી, બાકી જીં પવિત્ર આત્મા વિરુદમાય બોલી, ચ્યા પાપ નાંય તે યા લોકહામાય એને નાંય તે પરલોક માય માફ કોઅવામાય યી.

જોહડા જાડ તોહડા ફળ

³³ “જોવે જાડ હારાં હેય, તોવે ચ્યા ફળબી હારાં હેય, એને જાડ નોકામ્યા હેય, તોવે ફળબી નોકામ્યા હેય; કાહાકા જાડ ચ્યા ફળ કોય વોળખાયેહે.

³⁴ ઓ જેરીવાળા હાપડા રોકહાય, તુમા જુઠા ઓઇન કેહેકેન હારી વાત આખી હોકતાહા? કાહાકા જીં મોનામાય બોઅલાં હેય, તીં મુયામાય યેહે.

³⁵ યોક હારાં માઅહું મોના હારાં ભંડારા માઅને હાર્યો વાતો કાડહે, એને જુઠા માઅહું જુઠા ભંડારામાયને જુઠયો વાતો કાડહે.

³⁶ એને આંય તુમહાન આખતાહાવ કા, જ્યો-જ્યો નોકામ્યો વાતો માઅહું આખી, ન્યાયા દિહીહયામાય ચ્યે બોદયે વાતહે ઇસાબ લેવામાય યી.

³⁷ કાહાકા તું પોતા આખલી વાતહે કોઅઇ નિર્દોષ, એને પોતા આખલી વાતહે કોઅઇ દોષી ઠોરવામાય યી.”

હોરગ્યા રાજ્યા નિશાણી માગી બાકી નાંય દેની

³⁸ પાછે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોક ઈસુવાપાય યેના ચ્યાઆરે ચર્ચા કોઅતા લાગ્યા, એને ચ્યાહાય માગણી કોઅયી કા, “ઓ ગુરુ, આકાશા એહેરે મોઠે ચમત્કાર દેખાડ, ચ્યા ઈસુલ ફોસવા હાટી ઈ માગણી કોઅઇ રીયલા આતા.”

³⁹ ચ્યાય ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “ઈ પીડી ખારાબ એને વ્યબિચારી લોક ચમત્કાર હોદતેહેં, બાકી યોના ભવિષ્યવક્તા આરે જીં જાયા ચ્યાલ છોડીન બિજાં કાય ચિન્હ નાંય દેવાય.

⁴⁰ યોનો તીન રાત-દિહી માછલ્યે બુકામાય રિયો, તેહેકોયજ આંય, માઅહા પોહો તીન રાત-દિહી દોરત્યેમાય રિયો.

⁴¹ નીનવે શેહેરા લોક ન્યાયા દિહી યા પીડી લોકહાઆરે ચ્યા દોષી ઠોરવી, કાહાકા ચ્યાહાય યોના આખલ્યા વોનાયને પાપ છોડયા, એને એરા, ઓ તો હેય જો યોના કોઅતો મોઠો હેય, બાકી તુમા પાપ છોડાહાટી મોનાઈ કોઅતેહે.

⁴² દક્ષીણ રાણી ન્યાયા દિહી યે પીડી લોકહાઆરે ઉઠીન ચ્યાહાન દોષી ઠોરવી, કાહાકા તી સુલેમાના જ્ઞાન વોનાયા હાટી બોજ દુરથી યેનેલ, એને એઆ, ઈહીં તો હેય, જો સુલેમાના કોઅતો મોઠો હેય, બાકી તુમા પાપ છોડાહાટી મોનાઈ કોઅતેહે.”

બુતા પાછા યેઅના

⁴³ “જોવે બુત માઅહા માઅને નિંગી જાહે, તોવે ઉજાડ જાગામાય આરામ હોદતા ફિરહે, બાકી મીળે નાંય.

⁴⁴ તોવે પોતે પોતાલુજ આખહે, આંય જ્યા માઅહા માઅને યેનેલ, તાંજ ફિરી જાહીં, એને ફિરી યેઇન ચ્યાલ ચ્યા માઅહા જીવન ગાઆ રોકા દેખાયેહે જીં ચોખ્ખાં, સોબાડલા, એને રીકામા હેય.

⁴⁵ તોવે તીં જાયને ચ્યે કોઅતા વોદારે હાંત બુતાહાલ લી યેહે, એને ચ્યે ચ્યા માઅહામાય ઉરાય જાતહેં, એને તાંજ રોતેહેં, ચ્યા માઅહા પાછલી દશા પેલ્લા કોઅતાબી ખારાબ બોની જાહે, યા પીડી ખારાબ લોકહા બી દશા એહેકેનુજ ખારાબ ઓઅરી.”

ઈસુવા આયહો એને ચ્યા બાહા

⁴⁶ જોવે ઈસુ ચ્યે ગીરદ્યે આરે વાતો કોઅતોજ આતો તોવે ચ્યા આયહો એને બાહા યેના, એને બાઆ ઉબે રિયે એને ચ્યાઆરે વાતો કોઅરા માગતે આતેં.

⁴⁷ કાદાય ચ્યાલ આખ્યાં, એએ તો આયહો એને બાહા બાઆ ઉબે રીઅલે હેતેં, એને તોઆરે વાતો કોઅરા માગતેહે.

⁴⁸ ઈ બોદા વોનાઈન આખનારાલ જાવાબ દેનો, “કું હેય મા આયહો? એને કું મા બાહા?”

⁴⁹ એને ચ્યા શિષ્યહા એછે ચ્યા આથ લાંબો કોઇન આખ્યાં, “એઆ, યે મા આયહો એને મા બાહા હેય.

⁵⁰ કાહાકા જીં કાદાં હોરગ્યા આબહા ઇચ્છા પુરી કોઅહે, તીંજ મા બાહા, એને મા બોઅહી એને મા આયહો હેય.”