લુક માર્કા લીખલી હારી ખોબાર 7 - ગામીત નોવો કરાર

જોમાદારા બોરાહાવોય ઈસુ નોવાય પામના

¹ જોવે ઈસુ લોકહાન ચ્યો બોદ્યો વાતો આખી ચુક્યો, પાછે કાપરનાહુમ ગાવામાય ગીયો.

² તોવે યોક જોમાદાર આતો, ચ્યા યોક વાહલો ચાકાર બોજ બિમાર પોડી ગીયેલ તો મોઅના અણ્યેવોય આતો.

³ ચ્યે ઈસુવા બારામાય વોનાયને યહૂદીયા કોલહાક આગેવાન ઈસુવાલ ઈ વિનાંતી કોઅરાહાટી ઈસુવાપાય દોવાડયા, કા તો યેયન મા ચાકરાલ બોચાવ કોએ.

⁴ ચ્યા ઈસુવાપાય યેના, એને ચ્યાલ બોજ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા, ચ્યાહાટી તો ઓલહાં કામ કોએ, કા તું ચ્ચાહાટી ઈ કામ કોઓ.

⁵ કાહાકા તો આપહે જાત્યેવોય પ્રેમ રાખહે, એને ચ્યાયજ આપહેહાટી સોબાયે ઠિકાણાલ બી બોનાડલા હેય.

⁶ ઈસુ ચ્યાહાઆરે-આરે ગીયો, જોવે ચ્યા ગોઆપાય યેના, તોવે જોમાદારાય ચ્યાલ કોલહાક હાંગાત્યાકોય આખી દોવાડયા, ઓ પ્રભુ, તું આબદા મા કોઅહે, આંય યા લાયકે નાંય હેય, કા તુમા ગોઅમે યેય.

⁷ યા લીદે પોતાલ આંય લાયકે બી નાંય હોમજ્યો કા, તો પાહે યા, બાકી શબ્દ આખી દે, તે મા ચાકાર હારો ઓઅઇ જાઅરી.

⁸ કાહાકા આંયબી બિજા ઓદિકારા તાબામાઅને માઅહું હેતાંવ, એને મા તાબામાંય સિપાડાહા યોક ટુકડી હેય, એને જોવે આંય યોકાલ આખતાહાવ, જો, તોવે તો જાહાય, એને બિજાલ આખતાહાવ, યે, તોવે તો યેહે, એને જોવે મા ચાકારાલ આખતાહાવ, ઈ કોઓ, તોવે તો ચ્ચાલ કોઅહે.

⁹ ઈ વોનાઈન ઈસુવાલ નોવાય લાગી, એને જીં ઈસુ પાહલા ગીરદી યેય રિઅલી આતી ચ્યાહાન આખ્યાં કા, “આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ, કા માયે ઈસરાયેલ દેશામાય બી યોક ઓહડો માઅહું નાંય મિળ્યો, જો યહૂદ્યા હારકો માયેવોય બોરહો કોઅતો હેય.”

¹⁰ જ્યાહાલ દોવાડલા ચ્યા લોકહાય ગોઓ યેયન દેખ્યાકા તો ચાકાર હારો ઓઈ ગીયહો.

વિધવા પોહો મોઅલાહામાઅને જીવતો જાયો

¹¹ વોછા દિહાહા પાછે ઈસુ નાઈન નાંવા યોક ગાવામાય ગીયો ચ્યા શિષ્ય એને બોજ મોઠો ટોળો ચ્યા પાછલા જાતો આતો.

¹² જોવે તો ચ્યા ગાવા ફાટકેપાય યેય પોઅચ્યો, તોવે માઅહે યોક મોઅલા મુરદાલ બાઆ લેય જાતે આતેં, જો પોતાના આયહે યોકનેયોક પોહો આતો એને તી વિધવા બાય આતી, એને ગાવા બોજ લોક ચ્યાહાઆરે આતા.

¹³ ચ્યેલ દેખીન પ્રભુલ દયા યેની, એને ચ્ચાય આખ્યાં, “રોડહે મા.”

¹⁴ તોવે ઈસુય પાહાય જાયને મુરદાં ખાટલાલ આથ લાવ્યો, એને ખાંદિયા ઉબા રોય ગીયા તોવે ચ્યે આખ્યાં, “ઓ જુવાન, આંય તુલ આખહુ, ઉઠ!”

¹⁵ તારાત તો મોઅલો જુવાન ઉઠીન બોઠો, ને બોલતો લાગ્યો એને ચ્યે ચ્યા આયહેલ દેય દેનો.

¹⁶ તોવે બોદા લોક નોવાય પામી ગીયા, એને પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઇન આખતા લાગ્યા, “આપહે વોચમાય યોક મોઠો ભવિષ્યવક્તા ઉબો જાયહો, એને પોરમેહેર ચ્યા લોકહાન દેખભાલ કોઅરા યેનહો.”

¹⁷ એને ઈસુવા બારામાય ઈ વાત યહૂદીયા વિસ્તારામાય એને ચ્યા આહીપાહીને બોદા દેશામાય ખોબાર પોડી ગીયી.

બાપતિસ્મા દેનારા યોહાના સાવાલ

¹⁸ બાપતિસ્મા દેનારા યોહાનાલ શિષ્યહાય યે બોદી વાતહે ખોબાર દેની.

¹⁹ તોવે યોહાન બાપતિસ્મા દેનારાય ચ્યા બેન શિષ્યહાન હાદિન ઈસુવાપાય પુછા દોવાડયા કા, “કાય તુંજ ખ્રિસ્ત હેય, જ્યાલ દોવાડના વાયદો પોરમેહેરાય કોઅલો આતો, કા આમા યોકતા બિજા વાટ જોવજે?”

²⁰ ચ્યા શિષ્ય ઈસુવાપાય યેના તોવે ચ્યાહાય આખ્યાં, “આમહાન યોહાન બાપતિસ્મા દેનારાય તુલ પુછા દોવાડયાહા, કા કાય તુંજ ખ્રિસ્ત હેય, જ્યાલ દોવાડના વાયદો પોરમેહેરાય કોઅલો આતો, કા આમા યોકતા બિજા વાટ જોવજે?”

²¹ ચ્યેજ ગેડીયે ઈસુવે બોજ લોકહાન બિમારીમાઅને એને દુઃખહામાઅને એને બુતા તાબામાઅને છોડાવ્યા એને બોજ આંદળાહાન દેખતા કોઅયા.

²² ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં કાય તુમહાય દેખ્યાં એને વોનાયાહા, જાયને યોહાનાલ આખજા; કા આંદળે દેખતેહે એને લેંગડે ચાલતેહે ફીરતેહે, કોડળેં ચોખ્ખેં કોઅવામાય યેતહે એને બોઅરે વોનાતેહે, મોઅલે જીવતે કોઅલે જાતહેં, એને ગોરીબાહાલ હારી ખોબાર આખવામાય યેહે.

²³ એને ધન્ય હેય જીં, માયેવોય શંકા નાંય કોએ.”

²⁴ જોવે યોહાના પાયને દોવાડલા લોક તાઅને જાતા રિયા, તોવે ઈસુ યોહાના બારામાય લોકહાન આખતો લાગ્યો કા, તુમા ઉજાડ જાગામાય કાય એરાહાટી ગીઅલે? કાય વારાકોય આલનારા બુરળ્યા?

²⁵ તે તુમા કાય એરા ગીઅલે? કાય મોઅગેં ફાડકે પોવલા લોકહાન કા? એઆ, એને સુખમાય જીવનારા, ચ્યા રાજમેહેલામાય રોતહા.

²⁶ તે તુમા કાય એરા ગીઅલે? કાય ભવિષ્યવક્તાલ કા? હાં, આંય તુમહાન આખહુ, જો ભવિષ્યવક્તા કોઅતો મોઠો હેય.

²⁷ એને તો હેય, જ્યા બારામાય લોખલાં હેય, “એએ તો પેલ્લા આંય આપહે સંદેશ લેય યેનારા દૂતાન દોવાડતાહાવ, તો, તો પેલ્લા તોહાટી વાટ તિયાર કોઅરી.”

²⁸ તુમહાન આંય આખતાહાવ, કા જ્યા થેએયેથી જોન્માલ યેનલા હેય, ચ્યાહામાઅને યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા કોઅતા કાદો મોઠો નાંય, તેરુંબી પોરમેહેરા રાજ્યામાય જો વાહનામાય વાહનો રોય, તો ચ્યા કોઅતો મોઠો હેય.

²⁹ જોવે ચ્યાહાય ઈસુ આખલ્યા વોનાયા, તોવે બોદા લોકહાય એને કર લેનારાહાય બી યોહાના પાયને બાપતિસ્મા લેયને પોરમેહેરાલ હાચ્ચો માની લેદો.

³⁰ બાકી પોરૂષી લોક એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુય યોહાના પાયને બાપતિસ્મા નાંય લેદા, એને પોરમેહેરા ઇચ્છાલ, ગોણત્રી નાંય કોઅઇ.

³¹ બાકી ઈ પીડી કોહડી હેય?

³² ઈ પીડી ચ્યા પાહહા હારકી હેય જ્યા આટામાય બોહીન હાંગાતિયાન હાત કોઇન આખતાહા. આમહાય તુમહેહાટી વોરાડા ગીતે આખ્યે એને તુમા નાચ્યા નાંય, આમહાય રોડના ગીતે આખ્યે, બાકી તુમા નાંય રોડયા.

³³ કાહાકા જોવે યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો યેનો તોવે તો બોજ ઉપહા કોઅતો આતો, એને દારવા નાંય પિતો આતો, એને તુમહાય આખ્યાં, ચ્યામાય બુતા આત્મા હેય.

³⁴ બાકી જોવે આંય, માઅહા પોહો ખાતો પિતો યેનો, તો તુમા આખતા લાગ્યા “એઆ, તો ખાદાડ એને પિદાડ માઅહું, કર લેનારાહા એને પાપી લોકહા હાંગાત્યો હેય.

³⁵ તેરુંબી માઅહા કામહાકોય સાબિત ઓઅહે કા જ્ઞાની કું હેય?”

ઈસુ ચ્યા પોરૂષીયા ગોઓ

³⁶ પાછે કાદા પોરૂષીય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅઇ કા મા આરે ખાજે; ઈસુ ચ્યા પોરૂષીયા ગોઓ જાયને ખાં બોઠો.

³⁷ ચ્યા ગાવામાઅને યોક પાપી બાઈ ઈ જાઇન કા ઈસુ યોક પોરૂષીયાહી ખાં બોઠો, ઓલહામાય તી બાય સંગેમરમર દોગડા બોનાવલી યોક બાટલીમાય મોઅગાં અત્તાર લેય યેની.

³⁸ એને ચ્યા પાગહાપાય, પાછાડી ઉબી રોયન રોડતી ઈસુ પાગહાલ આહાંવાહાં કોય બીજવી કાડયા, એને ચ્યે ટોલપ્યે કિહહા કોઇન નુંહરા લાગી એને ચ્યા પાગહાલ પાછા-પાછા ચૂમીને ઈસુ પાગહાવોય અત્તાર લાવ્યાં.

³⁹ ઈ દેખીન, જ્યેં પોરૂષીય ઈસુલ ખાં હાદ્યેલ, તો મોનામાય વિચાર કોઅરા લાગ્યો, “જો ઓ ભવિષ્યવક્તો રોતો તે જાંઆઈ જાતો કા ઈ જીં ચ્યાલ આથ લાવી, રીયહી તી કું એને કોહડી બાય હેય, કાહાકા તી તે પાપી બાય આતી.”

⁴⁰ ઈસુવે ચ્યા વિચાર હોમજીન જાવાબ દેના, “ઓ સિમોન, માન તુલ કાય આખના હેતા” તો બોલ્યો, “ઓ ગુરુજી, આખ.”

⁴¹ ઈસુય ઓ દાખલો દેનો, “યોકા દોણ્યા બેન કર્જદાર આતા યોકા પાય પાચહોવ (૫ હોવ દીનાર એટલે ૫૦૦ દિહાહા કામાણી ઓઅહે) એને બિજા પાય પોચહા દીનાર આતા.

⁴² જોવે ચ્યાહાવોય કર્જા ચૂકવા હાટી નાંય રોયા, યાહાટી દોણ્યાય ચ્યાહા બેનહયા કર્જા માફ કોઇ દેના, તોવે ચ્યા બેન જાઅહામાઅને કું ચ્યાવોય વોદારે પ્રેમ રાખરી?”

⁴³ સિમોનાય જાવાબ દેનો, “મા રીતે, જ્યા વોદારે કર્જા માફ કોઅયા.” તોજ, ઈસુવે ચ્ચાહાન આખ્યાં, “તુયે હાચ્ચો જાવાબ દેનો.”

⁴⁴ પાછે ચ્યે બાયે એછે ફિરીન ઈસુય સિમોનાલ આખ્યાં, “યે બાઈલ તુયે દેખી કા? આંય તો ગોઓ યેનો, તેરુ તુયે પોતાના રીતે નુસાર માન પાગ દોવાં પાઆઈ નાંય દેના, બાકી યે બાયે આહાંવાહાં કોઇન મા પાગ બીજવી દેના, એને ચ્યે કિહીહયાકોય નુંહયા.

⁴⁵ તુયે માન નાંય ચૂમ્યા બાકી આંય જોવાળ્યો યેનો તોવાળ્યો ચ્યે મા પાગહાલ ચુમના નાંય છોડયા.

⁴⁶ તુયે મા ટોલપાલ તેલ બી નાંય લાવ્યાં, બાકી યે બાયે મા પાગહાલ અત્તાર લાવ્યહા.

⁴⁷ યાહાટી આંય તુલ આખતાહાવ કા, યે બોજ પાપ કોઅલા આતા, તી માફ જાયા, કાહાકા ચ્યે બોજ પ્રેમ કોઅયા; બાકી જ્યા ઓછા માફ ઓઅયાહા, તીં ઓછીજ દયા રાખી.”

⁴⁸ “એને ચ્યેય બાયેલ આખ્યાં, તો પાપ માફ જાયા.”

⁴⁹ તોવે જ્યા લોક ચ્યાઆરે ખાં બોઠલા, ચ્યા ચ્યાહા ચ્યાહાજ મોનામાય વિચાર કોઅરા લાગ્યા, “ઓ કું હેય, કા જો પાપહા બી માફી દેહે?”

⁵⁰ બાકી ચ્યેય ચ્યે બાયેલ આખ્યાં કા, “પોરમેહેરાય તુલ બોચાવી લેદલી હેય કાહાકા તુયે માયેવોય બોરહો કોઅયો. તું આમી શાંતીકોય જાતી રો.”