લુક માર્કા લીખલી હારી ખોબાર 6 - ગામીત નોવો કરાર

ઈસુ આરામા પ્રભુ

¹ યોક આરામા દિહી ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય રાનામાઅને જાતા આતા, તોવે શિષ્ય કોઅહે પેંદીન આથામાય ચોળીન ખાતા આતા.

² તોવે પોરૂષી લોકહામાઅને કોલહાક આખા લાગ્યા, “તુમા તી કામ કાહા કોઅતાહા જીં આરામા દિહી કોઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય.”

³ ઈસુવે ચ્યાહાન જવાબ દેનો, “કાય તુમહાય નાંય વાચ્યાહાં, કા દાઉદ રાજાય, જોવે ચ્યા હાંગાત્યાહાન બુખ લાગી તોવે કાય કોઅયા?

⁴ તોવે તો કેહેકેન પોરમેહેરા માંડવામાય ગીયો, એને બેટ ચોડાવલ્યો બાખ્યો લેઈને ખાદ્યો, જ્યો યોખલા યાજકથી ખાવાય ચ્યો ચ્યે ખાદ્યો, એને હાંગાતિયાહાન બી દેન્યો?”

⁵ એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “માન, માઅહા પોહાલ આરામા દિહાવોય બી ઓદિકાર હેય.”

આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાલ હારો કોઅહે

⁶ એહેકોય જાયા કા બિજા આરામા દિહી તો, સોબાયે ઠિકાણે જાયને હિકાડાં લાગ્યો; તાં યોક માઅહું આતા, ચ્યા જમણો આથ ઉખાય ગીઅલો આતો.

⁷ મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોક ઈસુવાવોય દોષ લાવાહાટી ટુંગી રીઅલા આતા, કા ઈસુ આરામા દિહી હારો કોઅહે કા નાંય.

⁸ બાકી ઈસુ ચ્યાહા વિચાર જાંઅતો આતો ચ્યાહાટી આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાલ ઈસુવે આખ્યાં, “ઉઠ એને વોચમાય ઉબો રો” તો ઉઠીન ઉબો રિયો.

⁹ ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં કા, “કાય આરામા દિહી હારાં કામ કોઅના હારાં હેય કા ખારાબ કામ કોઅના, કાદા જીવ બોચાવના હારાં હેય કા માઆઇ ટાકના?”

¹⁰ તોવે ઈસુવે ચારીચોમખી ચ્યા બોદહાન ફિરી એઇન આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાલ આખ્યાં “તો આથ લાંબો કોઓ” ચ્યે તેહેકોય કોઅયા તોવે ચ્યા આથ હારો ઓઈ ગીયો.

¹¹ બાકી ચ્યા વાયજ દુઉ જાયને યોકબીજાઆરે વાત કોઅતા લાગ્યા કા આમી આપા ઈસુઆરે કાય કોઅતા?

બાર શિષ્યહાન નિવાડના

¹² ચ્યા દિહાહામાય ઈસુ પ્રાર્થના કોઅરાહાટી યોકા ડોગાવોય ચોડી ગીયો, એને આખી રાત પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅનામાય કાડી.

¹³ જોવે દિહી નિંગ્યો, તોવે યેનો એને શિષ્યહાન પાહી હાદ્યા એને ચ્યાહામાઅને બાર જાંઆહાન નિવડયા એને ચ્યાહાન ચ્યે “પ્રેષિત” આખ્યાં.

¹⁴ એને ચ્યા યા હેતા: સિમોન જ્યા નાંવ પિત્તર થોવ્યા ચ્યા બાહા આંદ્રિયાસ, એને યાકૂબ, યોહાન એને ફિલિપ એને બારતોલોમી,

¹⁵ એને માથ્થી એને થોમા એને અલફિયા પોહો યાકૂબ એને સિમોન જ્યાલ જેલોતોસ આખે.

¹⁶ એને યાકૂબા પોહો યહૂદા એને યહૂદા ઇસ્કારીયોત જો ઈસુવાલ દોઈ દેનારો બોન્યો.

ઈસુવા હિકાડના એને દુ:ખામાઅને હારાં કોઅના

¹⁷ તોવે તો ચ્યાઆરે ડોગાવોયને નિચે ઉત્યો, એને યોક હારકા દાદરામાય ઉબો રિયો એને ચ્યાઆરે શિષ્યહા મોઠો ટોળો આતો, એને બોદા યહૂદીયા વિસ્તારા, યેરૂસાલેમ શેહેરા સુર એને સિદોન શેહેરા એને દોરિયા મેરાવોય રોનારા લોકહા મોઠો ટોળો,

¹⁸ જ્યા ચ્યાપાય વોનાયા એને દુઃખામાઅને હારેં ઓઅરાહાટી યેનલા, એને બુત લાગલે માઅહેબી હારેં ઓઅઇ જાતે આતેં.

¹⁹ બોદાજ લોક ચ્યાલ આથ લાવાં હોદે, કાહાકા ચ્યામાઅને ઓહડા સામર્થ્ય નિંગતા આતા કા બોદહાન હારેં કોઅતા આતા.

ધન્ય વચન

²⁰ તોવે ચ્યે શિષ્યહા એછે એઇન આખ્યાં, “ધન્ય હેય તુમા, જ્યેં ગોરીબ હેય, કાહાકા પોરમેહેરા રાજ્ય તુમહે હેય.

²¹ ધન્ય હેય તુમા, જ્યેં બુખે હેય, કાહાકા તુમા દારાયન મોરસાય જાહા. ધન્ય હેય તુમા, જ્યા આમી રોડતાહા, કાહાકા તુમા ઓહાહા.

²² ધન્ય હેય તુમા, માઅહા પોહા લેદે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી, એને સોબાયે ઠિકાણા માઅને બાઆ કાડી દેઅરી, એને નિંદા કોઅરી, એને તુમહાન ખારાબ જુઠા હોમજીન નાંવ ખોડી ટાકી.”

²³ “ચ્ચે દિહી તુમા આનંદામાય કુદજા, કાહાકા એઆ, તુમહે કોરે હોરગામાય મોઠો ઇનામ હેય; કાહાકા ચ્યાહા આગલ્યાડાયા બી ભવિષ્યવક્તા આરે એહેંજ કોઅયા કોએત.”

દુઃખા વચન

²⁴ “બાકી જ્યા માલદાર હેતા તુમહેવોય હાય, કાહાકા તુમાહાલ પેલ્લાજ પુરો આરામ મિળી ગીયો.”

²⁵ “હાય તુમહાવોય, જ્યા આમી ભરપુરીકોય ખાતહા, કાહાકા તુમા બુખા રાહા. હાય તુમહાવોય, જ્યા આમી ઓહતાહા, કાહાકા તુમા રોડહા એને કોકળાહા.”

²⁶ “હાય તુમહાવોય, જોવે બોદે માઅહે તુમહાન હારેં બોલી, કાહાકા તુમહે આગલ્યા ડાયહાય બી જુઠા ભવિષ્યવક્તાહા વાહવા કોઅયી.”

દુશ્મામાનાહાવોય પ્રેમ કોઅના

²⁷ “બાકી આંય વોનાનારાહાલ આખહુ, કા તુમા દુશ્માનાહાવોય પ્રેમ કોઆ; જો તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી, ચ્યાહા હારાં કોઆ.

²⁸ જો તુમહાન હારાપ દેય, ચ્યાલ બોરકાત દા, જો તુમહે નિંદા કોઅરી, ચ્યાહાહાટી પ્રાર્થના કોઆ.

²⁹ જો તો યોકા ગાલાવોય થાપડે કોઇન ઠોકે, તે બિજો ગાલ બી ફીરવી દે; જીં માઅહું તો ડોગલેં લેય તોવે તો ફાડકે બાકી મા રાખતો.

³⁰ જો કાદો તોપાય માગે, ચ્યાલ દે, એને જીં વસ્તુ તો પાયને પેચકી લેય જાય, તી પાછા નાંય માગતો.

³¹ એને બિજા લોક તુમહેઆરે જેહેકોય રા જોજે ઓહડી તુમહે ઇચ્છા ઓરીતે, તુમાબી ચ્યાહાઆરે તેહેંજ કોઆ.

³² કાહાકા જો તું તો પ્રેમ રાખનારાવોય પ્રેમ રાખહે તોવે તુમહાય કાય હારાં કોઅયા? પાપી માઅહું બી પ્રેમ રાખનારાવોય પ્રેમ રાખહે.

³³ એને તુમા જોવે તુમહાન હારાં કોઅનારાહાન તુમા હારાં કોઅતાહા, તોવે કાય હારાં કોઅયા? પાપી માઅહેબી એહકોયજ કોઅતેહે.

³⁴ એને જ્યાહા પાયને પાછા મિળના આશા રાખતાહા ચ્યાહાનુજ તુમા ઉછના દેતાહા, તોવે કાય તુમહે હારાં ઓએ? કાહાકા પાપી માઅહેબી પાપ્યાહાન ઉછના દેતહેં ચ્યાહાટી તોલાંજ પાછા લાંહાટી.

³⁵ બાકી તુમહે દુશ્મનાહા વોય પ્રેમ કોઆ, એને ભલા કોઆ, એને બોદલે એને પાછા મિળના આશા રાખ્યા વોગાર ઉછના દિયા, એને તુમહેહાટી મોઠા ફળ ઓઅરી, એને તુમા પરમપ્રધાન પોરમેહેરા પાહા બોનહા, કાહાકા તો જ્યા લોક ધન્યવાદ નાંય કોએ એને ખારાબ લોકહાવોય બી દયાળુ હેય.

³⁶ જેહેકોય તુમહે આબો દયા કોઅહે, તેહેકોય તુમાબી દયા કોઆ.

દોષ નાંય લાવના

³⁷ તુમા બીજહાવોય દોષ મા થોવહા, યાહાટી કા તુમાહાવોય બી કાદો દોષ નાંય થોવે. કાદાલ દોષી મા ઠોરવાહા તે પોરમેહેર તુમહાનબી દોષી નાંય ઠોરવી. માફ કોઆ, તે પોરમેહેર તુમહાનબી માફ કોઅરી.

³⁸ તુમા દા, તે પોરમેહેર તુમહાનબી બોઓઈન એને ઠેસીન એને દાબીન એને ઉબરાઈન દી; કાહાકા જ્યા પરમાણે, તુમા બીજહા ન્યાય કોઅતાહા, તેહેકોયજ પોરમેહેર બી તુમહે ન્યાય કોઅરી.”

³⁹ પાછી ઈસુય ચ્યાહાલ યોક દાખલો હોમજાડયો; એલા આંદળા વાટ દેખાડનારા હેતા, જોવે આંદળા આંદળાલ લેય જાય તોવે બેની ખાડામાય પોડી.

⁴⁰ શિષ્ય પોતાના ગુરુઆ કોઅતા મોઠા નાંય બોને; બાકી જ્યા બોણના પુરાં ઓઅચ, તો ગુરુવા હારકો રોય.

⁴¹ તું તો બાહા પાપ કાહા એઅતોહો, જોવે તો જીવનમાય યોક મોઠા પાપ હેય જો તો ડોળામાય હુકળા હારકો હેય.

⁴² એને તોજ માય મોઠા પાપ હેય તે તુલ બિજા પાપ કોઅનારા માઅહાલ દોષ લાવાં નાંય જોજે. ઓ ડોંગ્યા, પેલ્લા તો મોઠા પાપ હુદરાવી લે, તોવે તું તો બાહા પાપ હુદરાવા મોદાત કોઇ હોકતોહો.

જોહડા જાડ તોહડા ફળ

⁴³ હારાં જાડાલ નોકામ્યે ફળે નાંય લાગેત, નાંય નોકામ્યા જાડાલ હારેં ફળે લાગેત.

⁴⁴ કાહાકા જાડ ચ્યા ફળ કોય વોળખાયેહે, કાટાહા જાડાહા પાયને અંજીર નાંય તોડેત, એને જેખરાહામાયને દારાખેં નાંય મીળેત.

⁴⁵ હારાં માઅહું મોના હારાં ભંડારા માઅને હાર્યો વાતો કાડહે, એને જુઠા માઅહું જુઠા ભંડારામાયને જુઠયો વાતો કાડહે. કાહાકા જીં મોનામાય બોઅલાં હેય, તીંજ વાત માઅહું બોલહે.

ગુઉ બોનાડનારે બેન માઅહે

⁴⁶ “જોવે તુમા મા આખલ્યા નાંય માનેત, તો માન ‘ઓ પ્રભુ, ઓ પ્રભુ’ કાહા આખ્યાં કોઅતાહા?

⁴⁷ જો કાદો માપાય યેહે, એને મા વાત વોનાયને માની લેહે, આંય તુમહાન આખતાહાવ કા તો કા હારકો હેય.

⁴⁸ તો યા માઅહા હારકો હેય, જ્યાંય ગુઉ બાંદતી સમયે ઉંડે પાયો ખોદીન ખોલકાડાવોય પાયો બાંદ્યો, એને જોવે નોયાડો યેનો તોવે ચ્યા ગોઆ આરે લાગ્યો, બાકી ચ્યાલ આલવી નાંય હોક્યા, કાહાકા ચ્યા પાયો પાક્કો આતો.

⁴⁹ બાકી જો કાદો મા વોનાયને નાંય પાળે, તો ચ્યા માઅહા હારકો હેય, જ્યાંય દોરતીવોય વોગાર પાયા ગુઉ બાંદ્યા. પાછે પાંઈ પોડયો, નોયાડો યેનો, એને ચ્યા ગોઆલ જાઈ ઠોકાઈયે, તોવે તી તારાત ટુટી પોડીન બોદા નાશ ઓઅઇ ગીયા.”