Yaptıklar 7 - Enі Baalantı

Stefanın korunmak lafı

¹ Baş popaz sordu: «Aslı mı bu laflar?»

² Stefan cuvap etti: «Kardaşlar hem bobalar, sesleyiniz! Metinni Allah bizim bobamıza Avraama Mesopotamiya erindä açıldı, açan taa o erleşmediydi Harran kasabasına.

³ Da dedi: „Çık senin erindän hem hısımnarın arasından da git orayı, neresini Bän gösterecäm“.

⁴ O, çıkıp Haldey erindän, Harrana erleşti. Bobasının ölümündän sora Allah aldı onu oradan da getirdi büünkü yaşadıınız erä.

⁵ Allah burada vermedi Avraama baarlem bir karış er, ki çorbacı olsun, ama adadı miraslık vermää ondan sora gelän onun senselesinä, bakmayarak, ani hiç yoktu uşaa.

⁶ Allah dedi, ani onun senseleleri yaşayacek musaafir gibi bir yabancı erdä hem esirliktä hem zeettä olaceklar dörtüz yıl.

⁷ „Ama Bän Kendim daava kesecäm o millettä, neredä onnar esirliktä olaceklar, – dedi Allah. – Sora çıkaceklar oradan da izmet edeceklär Bana bu erdä“.

⁸ Sora verdi Avraama kesiklik baalantısını. Butürlü Avraam İsaakın bobası oldu da sekizinci günü yaptı ona kesiklik. İsaaktan duudu İakov, da İakovdan duudu bizim oniki büük dedelerimiz.

⁹ Atalarımız, kıskanmak beterinä, sattılar İosifi esir gibi Mısıra, ama Allah onunnandı.

¹⁰ Kurtardı onu hertürlü zorluktan. Baaşladı ona aariflik hem hatır Mısır padişahının, faraonun önündä, angısı koydu onu kullansın Mısır padişahlıını hem bütün faraonun evini.

¹¹ Sora oldu aaçlık Mısırın hem Hanaanın her tarafında, da büük sıkıntılık başladı. Dedelerimiz bulamardılar imeelik.

¹² İakov işitti, ani Mısırda var ekin. O yolladı bizim dedeleri orayı ilk sıra.

¹³ İkinci sıra, açan gittilär, İosif açıldı kendi kardaşlarına. Butürlü faraon tanıştı İosifin senselesinnän.

¹⁴ Sora İosif yolladı, getirsinnär kendi bobasını hem hepsi hısımnarını: etmiş beş kişi.

¹⁵ İakov gitti Mısıra, orada da o geçindi kendisi hem hepsi dedelär.

¹⁶ Kemikleri getirildi Sihem erinä, neredä gömüldülär o mezar içinä, ani satın aldıydı Avraam gümüşlän Emmorun oollarından Sihemdä.

¹⁷ Yaklaşardı vakıt, açan lääzımdı tamannansın, ne adanmıştı Allahtan Avraama. İnsan çok zeedelenärdi Mısırda.

¹⁸ Sonda kalktı bir başka padişah, angısı tanımardı İosifi.

¹⁹ Bu padişah şalvirliklän davrandı bizim insana karşı da zeetledi bizim dedeleri, zorlayıp onnarı, atsınnar kendi evlatlarını, yaşamasınnar deyni.

²⁰ Bu vakıt duudu Moisey, angısı gözäldi Allahın önündä. Bakıldı üç ay bobasının evindä.

²¹ Açan sıbıdılmış oldu, faraonun kızı aldı onu da büüttü, nicä kendi uşaanı.

²² Moisey üürendi hepsi Mısırın bilimini. Kaaviydi lafında hem işindä.

²³ Moisey kırk yaşındaydı, açan aklına fikir geldi dolaşsın kendi kardaşlarını, İzrailin oollarını.

²⁴ Gördü birisini, angısı kabaatsız zeet çekärdi, da arkaladı onu. Kin çıkardı, öldüreräk mısırlı adamı, kim onu zeetlärdi.

²⁵ Sanardı, ani kardaşları annayaceklar, ani onun elinnän Allah yollêêr onnara kurtulmak, ama onnar annamadılar.

²⁶ Ertesi günü Moisey gördü iki izrailli adamı düüşürkän, da baktı annaştırsın onnarı: „Adamnar! – dedi. – Siz kardaşsınız, neçin gücendirersiniz biri-birinizi?“

²⁷ Ama gücendirän adam itirdi Moiseyi bir tarafa da dedi: „Kim koydu seni önderci hem daavacı bizim üstümüzä?

²⁸ Osa isteersin beni dä öldürmää, nicä dün mısırlıyı mı öldürdün?“

²⁹ Bu lafları işidip, Moisey kaçtı da yaşadı musaafir gibi Madiam erindä, neredä ondan duudu iki ool.

³⁰ Kırk yıldan sora göründü ona bir angil, yanar gümenin ateşindä, Sinay bayırın çolluk erindä.

³¹ Açan Moisey gördü bunu, şaştı da, yaklaşarak baksın deyni, işitti Saabinin sesini, ani dedi:

³² „Bän senin dedelerinin Allahı – Avraamın, İsaakın, hem İakovun Allahıyım“. Moisey titiredi da artık kıyışmadı baarlem baksın.

³³ Saabi dedi ona: „Çıkar ayak kaplarını ayaklarından, zerä bu er, neredä durêrsın, ayozludur.

³⁴ Bän görerim zeetleri, ne Benim insanım çeker Mısırda, işiderim onnarın oflamaklarını da geldim, ki kurtarayım onnarı. Şindi gel, yollayım seni Mısıra“.

³⁵ Moisey, kimdän onnar atıldıydılar, deyeräk: „Kim seni koydu önderci hem daavacı üstümüzä?“ – onu Allah yolladı nicä önderci hem kurtarıcı angilin elinnän, angısı göründü ona yanar gümä içindä.

³⁶ Moisey çıkardı onnarı Mısırdan. Yaptı şaşmaklı işlär hem nışannar kırk yıl Mısırda, Kırmızı denizdä hem çolda.

³⁷ Moisey odur, kim dedi İzrailin oollarına: „Allah kaldıracek sizä kardaşlarınızın arasından bir prorok benim gibi; /onu sesleyäsiniz/“.

³⁸ Moisey oydu, kim yaşadı çolda toplu olan halkın arasında. Yanında vardı angil, ani onunnan lafetti Sinay bayırında, hem bizim dedelär. Moisey kabletti yaşamak getirän sımarlamakları, ki versin bizä.

³⁹ Ama dedelerimiz istämedilär seslesinnär, ondan atıldılar da hasret oldular dönmää geeri Mısıra.

⁴⁰ Arona dedilär: „Yap bizä allahları, angıları gideceklär bizim önümüz sora, zerä o Moiseylän, angısı çıkardı bizi Mısırdan, bilmeeriz, ne oldu“.

⁴¹ Ozaman yaptılar bir idol bızaa biçimindä, getirdilär ona kurban da sevindilär kendi ellerinin yaptıına.

⁴² Allah üzünü çevirdi onnardan, brakıp, tapınsınnar gök yıldızlarına, nicä bunun için yazılı prorok kiyadında: „Getirdiniz mi Bana kesili hayvan hem kurban kırk yıl çol erindä, İzrail halkı?

⁴³ Yok! Siz taşıdınız Molohun çadırını hem allahınızın, Refanın, yıldızını, idolları, ani yaptınız, ki tapınasınız onnara. Onuştan götürecäm sizi taa ötää Vavilondan“.

⁴⁴ Bizim dedelerimizin çolda vardı Şaatlık Çadırı, nicä sımarladı O, Kim dedi Moiseyä: „Yapasın çadırı o örnää görä, angısını gördün“.

⁴⁵ Taa sora dedelerimiz, ani aldılar çadırı kendi bobalarından, getirdilär onu kendilerinnän, açan Yosuanın önderciliinnän elä geçirdilär başka milletlerin topraklarını. Allah kooladı o milletleri bizim dedelerimizin önündän. Çadır kaldı Davidin vakıdına kadar.

⁴⁶ David kendini Allaha beendirdi da izin istedi, yapsın bina İakovun Allahı için.

⁴⁷ Ama Solomon o, kim yaptı ev Allaha.

⁴⁸ Ama O, Kim hepsindän üüsektir, yaşamêêr adam elinnän yapılmış yapılarda, nicä söleer prorok:

⁴⁹ „Gök – Benim çorbacılık skemnäm, er dä – Benim ayak skemnäm. Nesoy ev yapacenız Bana, eki neredä var nicä Bän dinneneyim? – deer Saabi. –

⁵⁰ Acaba, hepsini bunnarı yaratmadım mı Bän Kendi elimnän?“

⁵¹ Siz, dik kafalılar, angıların ürekleri hem kulakları Allahtan uzak! Siz herzaman durêrsınız Ayoz Duha karşı, nicä yaptı sizin dedeleriniz, hep ölä siz dä yapêrsınız.

⁵² Dedeleriniz prorokların angısını koolamadılar? Öldürdülär onnarı da, kim öncä haberledi Dooru Olanın gelmesi için, Angısını siz şindi sattınız hem öldürdünüz.

⁵³ Siz – onnar, kim kabletti Zakonu, verili angillerdän, ama tamannamadınız onu!»

Stefanı öldürerlär taşlan

⁵⁴ Sinedrionun azaları bunu işittiynän, bu laflar sapladı onnarın üreklerini, da dişlerini gıcırdadardılar Stefana karşı.

⁵⁵ Ama o, dolu Ayoz Duhlan, kaldırdı bakışını gökä, gördü Allahın metinniini hem İisusu durarak Allahın saa tarafında,

⁵⁶ da dedi: «Tä, bän görerim açık gökleri hem Adam Oolunu durarak Allahın saa tarafında!»

⁵⁷ Onnar ozaman başladılar bütün seslän baarmaa, tıkadılar kulaklarını da hep birliktä üüştülär onun üstünä.

⁵⁸ Sürüdülär kasabadan dışarı da başladılar taşlan onu düümää. Ona karşı şaatlık edennär koydular rubalarını bir genç olanın ayaklarına, angısının adıydı Saul.

⁵⁹ Açan taşlan öldürürdülär Stefanı, kendisi dua edärdi da deyärdi: «Saabi İisus, kablet benim duhumu!»

⁶⁰ Sora diz çöktü da bütün seslän baardı: «Saabi, koyma esaba onnarın bu kabaatını!» Da bu laflarlan geçindi.