Matfey 21 - Enі Baalantı

İisus girer İerusalimä

¹ Açan yaklaştılar İerusalimä da etiştilär Viffagiya küüyünä, Zeytin bayırın yanına, İisus yolladı iki üürenicisini

² da dedi onnara: «Gidin öndeki küüyä, da girirkän küü içinä, hemen bulacenız baalı bir eşek, koduu da yanında. Çözün da getirin Bana.

³ Eer birkimsey sorarsaydı bişey sizä, cuvap edin, ani onnar lääzım Saabiyä, sora hemen geeri yollayacek».

⁴ Hepsi bunnar oldu, tamannansın deyni, ne haberlenmişti proroktan, ani deer:

⁵ «Söleyin Sionun kızına: „Senin Padişahın sana geler, yavaş, atlı bir eşek üstündä, eşään koduu üstündä“».

⁶ Üürenicilär gittilär da yaptılar, nicä İisus dedi.

⁷ Getirdilär eşää hem koduu, döşedilär kendi rubalarını onnarın üstünä, da sora O atlı pindi koduun üstünä.

⁸ İnsandan çoyu döşärdilär rubalarını yol üstünä, başkaları kesärdilär aaçlardan dalları da yol üstünä serärdilär.

⁹ İnsan, ani gidärdi önü sora hem ardı sora baarardı: «Osanna, Davidin Oolu! İisözlenmiş olsun, Saabinin adına Gelän! Osanna üüsek göklerdä!»

İisus paklêêr Ayoz binayı

¹⁰ Açan İisus girdi İerusalim içinä, bütün kasaba kaynamaa başladı. Hepsi sorardılar: «Kimdir Bu?»

¹¹ «İisus, prorok Galileyadan, Nazaret kasabasından», – cuvap edärdi başkaları.

¹² İisus girdi Ayoz bina auluna da kooladı oradan hepsini, kim satardı hem alardı, devirdi para diiştirennerin masalarını hem guguş satannarın skemnelerini.

¹³ Da dedi onnara: «Var yazılı: „Benim evimä denecek dua evi“. Ama siz çevirdiniz onu haydut ininä».

¹⁴ Geldi Ona köörlar hem topallar, da O alıştırdı onnarı.

¹⁵ Büük popazlar hem bilgiçlär, görüp meraklı işleri, ani O yapardı, hem uşakları baararkan Ayoz binada: «Osanna, Davidin Oolu!», üfkelendilär.

¹⁶ «İşidersin mi, ne deerlär?» – sordular İisusa. «Elbetki, – cuvap etti İisus. – Acaba, siz hiç okumadınız mı: „Uşakların hem memedä evlatların aazından Sän metinnik çıkardın?“»

¹⁷ Sora braktı onnarı da, çıkıp kasabadan, yollandı Vifaniya küüyünä da orada geceledi.

Meyvasız incir fidanı

¹⁸ Sabaalän, döneräk kasabaya, İisus acıktı.

¹⁹ Yol boyunda gördü bir incir fidanı. Yaklaşıp ona, yapraklardan kaarä bişey bulmadı da dedi: «Büündän ötää hiç meyva yapmayasın!» İncir fidanı osaat kurudu.

²⁰ Açan üürenicilär gördülär bunu, şaştılar: «Nasıl bu incir fidanı bölä tez kurudu?»

²¹ İisus onnara cuvap etti: «Dooru söleerim sizä, eer inanınız olaydı hem ikilämeydiniz, siz yapaceydınız diil salt bunu, ne bu fidannan oldu, ama deyeceydiniz bu bayıra: „Kalk da atıl deniz içinä“, – o da olaceydı.

²² İnannan dua edärseydiniz, ne dä isteyeceniz, kabledeceniz».

İisusun zaabitlii

²³ İisus girdi Ayoz bina auluna, da, açan üüredärdi insanı, geldilär büük popazlar hem halk aksakalları da dedilär Ona: «Ne zaabitliklän yapêrsın bu işleri, hem kim verdi Sana bu zaabitlii?»

²⁴ İisus cuvap etti onnara: «Koyacam Bän dä sizä bir soruş. Cuvap edin Bana, sora Bän dä sizä söleyecäm, ne zaabitliklän yapêrım bu işleri.

²⁵ İoanın vaatizlii neredän? Göktän mi osa insandan mı?» Onnar biri-birinnän lafedärdilär: «Eer deyärsäk: „Göktän“, O deyecek: „Öleysä, neçin ona inanmadınız?“

²⁶ Ama deyärseydik: „İnsandan“, – korkêrız halktan, zerä hepsi inanêr, ani İoan prorok».

²⁷ Onuştan cuvap ettilär İisusa: «Bilmeeriz». O da dedi onnara: «Bän dä sizä sölämeyecäm, ne zaabitliklän yapêrım bu işleri.

Angısı sesleyici?

²⁸ Nesoy annêêrsınız? Bir adamın vardı iki oolu. O gitti ilkinkisinä da dedi: „Oolum, git büün da işlä benim baayımda“.

²⁹ Ama oolu cuvap etti: „İstämeerim“, ama sora pişman oldu da gitti.

³⁰ Sora yaklaştı ikincisinä da hep bölä dedi. Bu ool cuvap etti: „Giderim, çorbacı!“, ama gitmedi.

³¹ Angısı onnardan tamannadı bobanın istediini?» «İlkinkisi», – cuvap etti onnar. İisus dedi onnara: «Dooru söleerim sizä, ani harççılar hem maskaralar sizin önünüz sora giderlär Gök Padişahlıına.

³² Zerä İoan geldi, dooruluk yolunu göstersin. Siz onu inanmadınız, ama harççılar hem maskaralar inandılar. Siz gördünüz bunu, ama hep okadar pişman olmadınız günahlarınızdan hem inanmadınız.

Fena baacılar

³³ Sesleyin bir başka örnek. Vardı bir ev çorbacısı, angısı koydu bir baa, dolayladı aullan, ortada kazdı er üzüm täskası için, yıvdı bir bekçi külesi, sora, baayı verip baacılara, gitti başka memleketä.

³⁴ Açan geldi üzüm vakıdı, yolladı kendi çıraklarını baacılara, ki alsınnar berekedini.

³⁵ Baacılar tuttular onun çıraklarını, birisini düüdülär, ikincisini öldürdülär, taa başkasını taşladılar.

³⁶ Sora çorbacı yolladı başka çırakları, taa çokluk, nekadar ilkin. Baacılar onnarlan yaptılar hep ölä, nicä ilkinkilärlän.

³⁷ Sonda yolladı onnara kendi oolunu da dedi: „Oolumu kabledirlär ikramnan“.

³⁸ Ama baacılar, açan gördülär oolunu, dedilär biri-birinä: „Tä çorbacının oolu, haydi öldürelim onu, da baa bizä kalacek“.

³⁹ Tuttular onu, çıkardılar baadan bir tarafa da öldürdülär.

⁴⁰ Şindi, açan gelecek baayın çorbacısı, ne yapacek bu baacılarlan?»

⁴¹ Onnar cuvap ettilär: «Bu hayırsızları, zeetleyip, öldürecek. Baayı başka baacılara verecek, angıları vakıdında ona berekedini vereceklär».

⁴² İisus dedi onnara: «Ne, okumadınız mı Ayoz Yazıda: „Taş, ani ustalar sıbıttı, sonda etişti köşä taşı olsun. Bu – Saabidän, hem pek şaşmaklı iş bizim için!“

⁴³ Onuştan deerim sizä, ani Allahın Padişahlıı sizdän alınacek da başka milletä baaşlanacek, ani vakıdında meyvasını verecek.

⁴⁴ Kim düşecek bu taş üstünä, ezilecek. Ama kimin üstünä taş düşecek, onu tuz-buz yapacek».

⁴⁵ İisusun örneklerini seslediktän sora, büük popazlar hem fariseylär annadılar, ani laf gitti onnar için.

⁴⁶ Onnar aarardılar Onu tutsunnar, ama korkardılar insandan, zerä insan sayardı Onu prorok.