Luka 8 - Enі Baalantı

Karılar İisuslan

¹ Bundan sora İisus gezärdi kasabadan kasabaya hem küüdän küüyä da nasaat edärdi hem haberlärdi İi Haberi Allahın Padişahlıı için oniki üürenicisinnän barabar.

² Onunnan vardı birkaç karı da, angılarını O kurtardıydı fena duhlardan hem dertlerindän: Mariya Magdalina, angısından çıkardı edi fena duh;

³ İoana, Huzanın karısı, ani İrodun evini kullanardı; Susanna hem başkaları. Onnar yardım edärdilär neylän vardı kolaylıkları.

Ekici için örnek

⁴ Açan toplandı çok insan, gelmä herbir kasabadan, İisus söledi bölä bir örnek:

⁵ «Ekici çıktı toom ekmää. Açan ekärdi, toomnardan birazı düştü yol boyuna. Onnar çiinendi ayakların altında hem gök kuşları idilär onnarı.

⁶ Başka toomnar taşlar üstünä düştülär. Açan filizlendilär, tez kurudular, zerä yoktu neredän nemnik çeksinnär.

⁷ Taa başka toomnar çalılar içinä düştülär. Çalılar büüdülär onnarlan barabar da buulttular filizleri.

⁸ Ama kalan toomnar ii topraa düştülär. Onnar büüdülär da getirdilär üz katına bereket». Bu örnää sölediktän sora İisus büük seslän dedi: «Kimin var kulaa işitmää deyni, ko işitsin!»

Örnään annaması

⁹ Onun üürenicileri sordular: «Ne annaması var bu örnään?»

¹⁰ O cuvap etti: «Sizä verildi, annayasınız Allahın Padişahlıının saklılıklarını, ama kalanına sölener örneklärlän. Ölä ki, onnar baksın, da görmesin, işitsin, da annamasın.

¹¹ Tä ne annaması var bu örnään. Toom – Allahın sözü.

¹² Toomnar, ani düştülär yol boyuna, onnardır, kim işider sözü, ama diavol, gelip, çalêr sözü onnarın üreklerindän, inanmasınnar hem kurtulmasınnar deyni.

¹³ Toomnar, ani düştülär taşlar üstünä, onnardır, kim kableder sözü sevinmäklän, ama kökleşämeer, onun için inanêr bir vakıdadan, ama açan geler denemeklär, düşer.

¹⁴ Toomnar, ani düştülär çalılar arasına, onnardır, kim işider sözü, ama yollarında gidärkän, yaşamanın kahırlarınnan, zenginniinnän, mayıllıınnan buulêrlar, da bereket vermeerlär.

¹⁵ Toomnar, ani düştülär ii topraa, onnar, kim, işidip sözü, koyêr ii hem temiz üreenä, da getirer bereket saburlukta». Söleyip bunu, O dedi: «Kimin var kulaa işitmää deyni, ko işitsin!»

Şafk görüner erdä

¹⁶ «Kimsey tutuşturmêêr şafkı, ki koysun onu kap altına eki pat altına, ama koyêr kandillik üstünä, ki onnar, kim girer, görsünnär aydınnıı.

¹⁷ Zerä yok bişey saklı, ani açılmasın, hem yok bişey örtülü, ani üzä çıkmasın da aydınnıkta görünmesin.

¹⁸ Bakın, nicä sesleersiniz, zerä kimdä var, ona taa çok verilecek, ama kimdä yok, ondan alınacek, ne sanêr, ani var onda».

İisusun anası hem kardaşları

¹⁹ İisusun anası hem kardaşları geldilär Ona, ama yaklaşamadılar Ona kalabalık beterinä.

²⁰ Birkimsey dedi İisusa: «Senin anan hem kardaşların, dışarda durup, isteerlär Seninnän görüşmää».

²¹ Ama İisus cuvap etti: «Benim anam hem kardaşlarım onnar, kim sesleer hem tamannêêr Allahın sözünü».

İisus boranı uslandırêr

²² Bir gün İisus pindi bir kayık içinä üürenicilerinnän barabar da dedi onnara: «Geçelim gölün ötäänna». Onnar yollandılar.

²³ Kayıklan üzärkän, İisus uyudu. Göl üstündä ölä bir keskin lüzgär esmää başladı, ani doldururdu kayıı suylan. Hepsi bir büük hatada bulunardı.

²⁴ Yaklaştılar İisusa, uyandırdılar Onu da dedilär: «Üüredici, Üüredici, kaybeleriz!» İisus uyandı, azarladı lüzgeri hem kabaran dalgaları. Onnar uslandılar, da bir sus oldu.

²⁵ Sora dedi üürenicilerinä: «Näända inanınız?» Dolu korkuylan, şaşarak, onnar biri-birinä deyärdilär: «Kimdir Bu, Kim sımarlêêr artık lüzgerä hem dalgalara, da onnar Onu sesleerlär?»

İisus koolêêr fena duhları Gerasada

²⁶ Geldilär kayıklan Gerasa erlerinä, ani Galileyaya karşı.

²⁷ Açan İisus indi kenara, Ona karşı çıktı bir adam kasabadan, fena duhlardan tutulmuş. Çok vakıttan beeri giimärdi ruba, yaşamardı evdä, ama mezar laamnarı içindä.

²⁸ Görüp İisusu, bir keskin seslän baardı da düştü Onun önündä, bir büük seslän deyip: «Neyin var benimnän, İisus, Pek üüsek Allahın Oolu! Yalvarêrım, zeetlämä beni!»

²⁹ İisus sımarladıydı fena duh çıksın bu adamdan, zerä zaplamıştı onu çok vakıttan beeri. İnsannar onu tutardılar baalı sincirlärlän hem alkalarlan, ki beklesinnär. Ama o koparardı sincirleri hem alkaları, da fena duh koolardı onu çol erlerä.

³⁰ İisus sordu ona: «Nesoy senin adın?» O cuvap etti: «Legion», zerä onda vardı çok fena duh.

³¹ Fena duhlar İisusa yalvarardılar, ki sımarlamasın gitsinnär dipsizlää.

³² Burada, bayır yamacında otlardı bir büük sürü domuz. Fena duhlar yalvardılar Ona, izin versin girsinnär domuzlara. İisus izin etti.

³³ Fena duhlar, çıkıp bu adamdan, girdilär domuzlar içinä, da ozaman bütün sürü hızlandı dik yamaçtan, atladı göl içinä da buuldu.

³⁴ Açan domuzçular gördülär, ne oldu, kaçtılar da haberledilär kasabada hem küülerdä.

³⁵ İnsan çıktı, görsün, ne oldu. Onnar geldilär İisusa da buldular adamı, angısından çıktı fena duhlar, oturarak İisusun ayaklarında, giiyimni hem aklı başında. Hepsini bir korku aldı.

³⁶ Onnar, kim gördü, ne oldu, annattılar, nasıl alıştırıldı bu adam, angısından çıkarıldı fena duhlar.

³⁷ Hepsi insan Gerasa erindän yalvardılar, İisus gitsin onnardan, zerä pek korktuydular. İisus girdi kayık içinä da geeri döndü.

³⁸ Bu adam, angısından çıkarıldı fena duhlar, yalvarardı, ki alsın onu da Kendisinnän, ama O yolladı onu evä da dedi:

³⁹ «Git evä da sölä, ne yaptı Allah seninnän». O gitti da söledi bütün kasabada hepsini, ne yaptı ona İisus.

Kız diriler, hasta karı alışêr

⁴⁰ Açan İisus döndü geeri, insan Onu kabletti sevinmäklän, zerä hepsi Onu beklärdilär.

⁴¹ Geldi bir adam, adı İair, sinagogadan bir önderci. O düştü İisusun ayaklarına da yalvardı, gelsin ona evä,

⁴² zerä onun biricik kızı, bir oniki yaşında, ölüm döşeendeydi. İisus gidärkän, insan her taraftan sıkıştırardı Onu.

⁴³ Bir karı, hasta kan akmasından oniki yıldan beeri, angısı /harcamıştı bütün varlıını doftorlara, ama/ kimsey onu alıştıramamıştı,

⁴⁴ yaklaştı ardından İisusa da diidi Onun rubasının eteenä. Birdän kan akması durgundu.

⁴⁵ İisus dedi: «Kim diidi Bana?» Çünkü hepsi atılırdılar, Petri hem onnar, kim onunnandı, dedilär İisusa: «Üüredici, doz-dolay insan seni sıkıştırêr hem itirer, Sän dä sorêrsın: „Kim diidi Bana“?»

⁴⁶ Ama İisus cuvap etti: «Bana birkimsey diidi, zerä duydum, ani bir kuvet çıktı Bendän».

⁴⁷ Açan karı gördü, ani tutuldu, yaklaştı İisusa, titireyeräk düştü Onun ayaklarına da söledi hepsi insana, ne beterä o diidi Ona, hem nicä hemen alıştı hastalıından.

⁴⁸ İisus dedi: «Girginnän, kızım! Senin inanın seni alıştırdı, git usluluklan».

⁴⁹ İisus taa lafedärkän, evdän birisi geldi da sinagoga öndercisinä dedi: «Kızın öldü, naafilä savaştırma Üürediciyi».

⁵⁰ Ama, açan İisus işitti bunu, dedi ona: «Korkma, sade inan, kız kurtulacek».

⁵¹ Açan etişti onun evinä, brakmadı kimsey girsin Onunnan, sade Petriyi, İoanı, İakovu, kızın bobasını hem anasını.

⁵² Hepsi aalardılar hem sıralardılar. İisus dedi: «Aalamayın, kız ölmedi, ama uyuyêr».

⁵³ Onnar gülmää aldılar Onu, zerä bilärdilär, ani kız öldü.

⁵⁴ Açan hepsini çıkardı dışarı, İisus tuttu kızı elindän da büük seslän dedi: «Kalk, kızım!»

⁵⁵ Kızın duhu döndü geeri, da o çabuk kalktı. İisus sımarladı, versinnär kıza imää.

⁵⁶ Kızın bobası hem anası şaş-beş kaldılar. İisus dedi onnara, ki bu oluş için sölämesinnär kimseyä.