Luka 7 - Enі Baalantıİisus alıştırêr üzbaşının izmetkerini 1 Bitirdiktän sora nasaat etmää insana, ani seslärdi Onu, İisus girdi Kapernaum kasabasına. 2 Bir asker üzbaşı, kimin çıraa hastaydı ölüm döşeendä, angısını o pek beenärdi, 3 işitti İisus için da yolladı İisusa iudeylerin aksakallarını, ki yalvarsınnar, gelsin da alıştırsın onun çıraanı. 4 Onnar geldilär İisusa da pek yalvardılar, deyip: «Düşer ona yapasın bu iilii, 5 zerä o sever bizim insanı, bizim için bir sinagoga yaptı». 6 İisus gitti onnarlan, ama açan yaklaştı yakın onun evinä, asker üzbaşı yolladı dostlarını, desinnär: «Saabi, koyma zaametini, zerä bän etmeerim, ki Sän giräsin benim evimä. 7 Bän esapladım, ki bän dä etmeerim, ki gideyim kendim Sana. Sade de bir laf, da benim izmetkerim alışacek. 8 Zerä bän dä zaabitlik altındayım, benim dä elim altında var askerlär. Açan birisinä deerim: „Git“, o gider. Başkasına deerim: „Gel“, o geler. Çıraama deerim: „Yap bu işi“, o yapêr». 9 Açan İisus işitti bu lafları, şaştı, döndü insana, ani gelärdi Onun ardına, da dedi: «Söleerim sizä, ani artık İzrail içindä bulmadım bölä bir büük inan». 10 Açan döndülär geeri bu yollanmışlar, buldular o hasta çıraa saa. Nain kasabasında ölü diriler 11 Ertesi günü İisus gidärdi bir kasabaya, adı Nain. Onunnan barabar gidärdi Onun üürenicileri hem çok insan. 12 Açan İisus yaklaştı kasabanın tokatlarına, mezara götürärdilär bir ölü, bir dul ananın yalnız oolunu. Bu karıylan gidärdi çok insan. 13 Açan Saabi gördü karıyı, canı acıdı ona da dedi: «Aalama!» 14 Sora yaklaştı, diidi tezgereyä. Onnar, kim götürärdilär, durdular. O dedi: «Sana, delikannı, deerim: kalk!» 15 Ölü oturdu da başladı lafetmää. İisus verdi onu anasına. 16 Hepsi korktular da Allahı metinnedilär, deyip: «Büük prorok kalktı aramızda!» hem: «Allah Kendi geldi Onun insanına!» 17 Haber İisus için daaldı bütün İudeyada hem dolayda. İoan Vaatizedicinin yollanmışları 18 İoan Vaatizedicinin üürenicileri hepsini bunnarı söledilär İoana. 19 İoan çaardı üürenicilerin ikisini da yolladı İisusa, ki sorsunnar Ona: «Sänsin mi O, Kim lääzım gelsin, osa başkasını mı bekleyelim?» 20 Üürenicilär geldilär İisusa da dedilär: «İoan Vaatizedici yolladı bizi Sana soralım: „Sänsin mi O, Kim lääzım gelsin, osa başkasını mı bekleyelim?“» 21 O vakıt İisus alıştırardı çok hastaları türlü dertlerdän, hastalıklardan hem fena duhlardan, çok köörların açardı gözlerini. 22 O cuvap etti onnara, deyeräk: «Gidin söleyin İoana, ne görersiniz hem ne işidersiniz: köörlar görer, topallar gezer, lepralılar paklanêr, saarlar işider, ölülär diriler, fukaaralara ii haber nasaat olêr. 23 Mutlu o, kimin için Bän köstek olmayacam». İisus şaatlık eder İoan için 24 Açan gittilär İoanın yollanmışları, İisus başladı sölemää insana İoan için: «Ne çıktınız görmää çolda? Bir saaz mı, ani lüzgerdän sallanêr? 25 Ne çıktınız görmää? Bir adamı mı, yımışak rubaylan giiyimni? Kim giiyimni donak rubaylan hem sefalıkta yaşêêr, onnar padişah binalarında. 26 E ne çıktınız görmää? Bir prorok mu? Aslı, hem deerim sizä, ani o taa büük, nekadar bir prorok. 27 Odur, kimin için yazılı: „Tä, Bän yollêêrım habercimi Senin önün sora, angısı hazırlayacek yol Sana“. 28 Söleerim sizä, ani onnardan, kim karıdan duudu, yok başka birkimsey taa büük İoan Vaatizedicidän. Hep okadar en küçüü Gök Padişahlıında taa büük ondan». 29 Hepsi insan, kim işitti, artık harççılar da, annadılar Allahın dooruluunu, çünkü kablettiydilär İoanın vaatizliini. 30 Ama fariseylär hem zakon üüredicileri bastılar Allahın istediini onnar için, zerä vaatiz olmadılar ondan. 31 İisus dedi: «Kimä benzedeyim bu boy insanı, kimä benzeer onnar? 32 Onnar benzeerlär uşaklara, angıları oturêrlar meydanda da baarêrlar biri-birinä: „Çaldık sizä kavallan, oynamadınız; çaldık sizä gamnı türkü, aalamadınız“. 33 Geldi İoan Vaatizedici, ne ekmek iyärdi, ne şarap içärdi, deersiniz: „Onda var fena duh“. 34 Geldi Adam Oolu, iyer hem içer, deersiniz: „Hobur hem içkici, harççıların hem günahkerlerin dostu!“ 35 Ama kim aarifliin uşaa, o bunu doorudur». Bir karı yaalêêr İisusu 36 Bir farisey teklif etti İisusu, sofraya gelsin onun evinä. İisus girdi fariseyin evinä da oturdu sofraya. 37 Bir günahker karı kasabadan annadı, ani O konaklanêr fariseyin evindä, da getirdi bir ak mermer kap içindä paalı kokuluu. 38 O durardı İisusun ardında, ayaklarında, da aalardı, yıslayıp İisusun ayaklarını kendi yaşlarınnan hem silip saçlarınnan, öpärdi hem kokulardı. 39 Açan bunu gördü farisey, angısı buyur ettiydi İisusu, dedi kendi-kendinä: «Eer bu Adam prorok olaydı, ozaman bileceydi, netürlü karı bu, kim şindi Ona diiyer, zerä o – bir günahker». 40 İisus, lafı alıp, dedi: «Simon, söleyecäm sana bişey». «Sölä, Üüredici», – dedi farisey. 41 İisus dedi: «Bir zengin adama borçluydu iki kişi, birisi beşüz dinar, öbürü dä elli. 42 Çünkü yoktu neylän ödesinnär, zengin olan afetti ikisini dä. Şindi sölä, angısı onu taa çok sevecek?» 43 Simon cuvap etti: «Sanêrım o, kimä taa çok afetti». «Dooru cuvap ettin», – dedi İisus. 44 Sora döndü bu karıya da dedi Simona: «Görersin mi bu karıyı? Geldim senin evinä, da sän dökmedin bana su, ayaklarımı yıkamaa, ama o yısladı ayaklarımı yaşlarınnan hem sildi başından saçlarınnan. 45 Sän öpüş vermedin Bana, ama o, nezamandan girdim, durgunmêêr öpmää ayaklarımı. 46 Başımı yaalamadın zeytin yaayınnan, ama o yaaladı ayaklarımı kokulu yaalan. 47 Onun için söleerim sana: çünkü onun çok günahları afedildi, onuştan çok sevdi. Zerä kimä az afediler, o az da sever». 48 Sora dedi bu karıya: «Afedildi senin günahların!» 49 Onnar, kim oturdular Onunnan sofrada, başladılar lafetmää biri-birinnän: «Kimdir Bu, Angısı afeder günahları?» 50 İisus dedi karıya: «Senin inanın seni kurtardı, git usluluklan evä». |
© Bіblіyayı çevіrän İnstіtut, Moskva, 2006
Institute for Bible Translation, Russia