Luka 15 - Enі Baalantı

Kayıp koyun

¹ Hepsi harççılar hem günahkerlär yaklaşardılar İisusu seslemää.

² Fariseylär hem bilgiçlär maana bulardılar da deyärdilär: «Bu adam kableder günahkerleri hem iyer onnarlan».

³ İisus söledi onnara bu örnää:

⁴ «Kimin sizdän var üz koyunu, da kaybeder birisini, brakmêêr mı doksan dokuzu kırda da gitmeer mi, aarasın kayıp koyunu, onu bulunca?

⁵ Bulduktan sora sevinmäklän alêr onu sırtına,

⁶ gelip evä, çaarêr dostlarını hem komuşularını da deer: „Sevinin benimnän, zerä buldum kayıp koyunumu“.

⁷ Hep ölä deerim sizä, göktä taa büük sevinmäk olêr bir günahker için, kim pişman olêr günahlarından, nekadar doksan dokuz dooru adam için, angıların yok zorları pişmannık için.

Kayıp gümüş

⁸ Eki angısı karılardan, kimdä var on gümüş, kaybedip onnardan birini, tutuşturmêêr şafkı hem süpürmeer içersini, da esap almaklan aaramêêr, onu bulunca?

⁹ Açan bulêr onu, çaarêr dostlarını hem komuşularını da deer: „Sevinin benimnän, zerä buldum gümüşümü, ani kaybettiydim“.

¹⁰ Hep ölä söleerim sizä, göktä olêr büük sevinmäk Allahın angillerindä, açan bir yalnız günahker pişman olêr günahlarından».

Kayıp ool

¹¹ Sora İisus söledi: «Bir adamın vardı iki oolu.

¹² O taa küçük oolu dedi bobasına: „Boba, ver varlıktan, ne düşer bana“. Bobası payetti onnara varlıını.

¹³ Birkaç gündän sora küçük ool, toplayıp hepsini, gitti bir uzak devletä, neredä gezdi hayırsızlıkta, daadıp hepsini, ne vardı onda.

¹⁴ Açan hepsini harcadı, oldu bir büük aaçlık devlettä, da o başladı yokluk çekmää.

¹⁵ Sora gitti, yanaştı o memlekettän bir adama, angısı onu yolladı, gütsün domuzları.

¹⁶ O kayıldı baarlem domuzların imeklerinnän doyunsun, ama kimsey onu brakmardı.

¹⁷ Gelip kendinä, dedi: „Benim bobamın çıraklarının bolluktan var imeeleri, ama bän burada ölerim aaçlıktan!

¹⁸ Kalkacam, gidecäm bobama da deyecäm: Boba! Yanıldım senin hem gökün önündä.

¹⁹ Etmeerim adlanayım senin oolun, al beni kendinä bir çırak gibi“.

²⁰ Ozaman kalkıp-gitti bobasına. Taa uzaktaykan, bobası gördü onu, canı acıdı, çıktı kaçarak ona karşı, kucakladı da öptü.

²¹ Oolu dedi: „Boba, yanıldım gökün hem senin önündä, diilim yakışıklı adlanayım senin oolun!“

²² Ama boba dedi çıraklarına: „Hızlı getirin en ii rubayı da giidirin onu, verin bir üzük onun parmaana hem emeni ayaklarına.

²³ Getirin beslenmiş danayı da kesin, iyelim hem şennenelim.

²⁴ Zerä bu oolum öldüydü da dirildi, kayıptı da bulundu“. Da başladılar şennenmää.

²⁵ Onun büük oolu kırdaydı. Dönüp kırdan, yaklaştı evä, işitti muzıka hem oyun sesi.

²⁶ Çaardı çırakların birisini da sordu: „Ne olêr?“

²⁷ Bu çırak söledi: „Senin kardaşın döndü geeri, boban kesti besli danayı, çünkü kardaşın saa bulundu“.

²⁸ O üfkelendi da girsin içeri istämedi. Onun bobası, çıkıp dışarı, yalvardı, girsin.

²⁹ O cuvap etti kendi bobasına: „Bukadar vakıt bän izmet ederim sana da bir sıra bilä basmadım sımarladıını, ama sän bana vermedin baarlem bir olak, şenneneyim benim dostlarımnan.

³⁰ Ama açan geldi bu senin oolun, angısı daattı senin varlıını maskara karılarlan, onun için kestin en besli danayı“.

³¹ Bobası cuvap etti: „Oolum, sän herzaman benimnänsin, hepsi, ne benim, onnar senin.

³² Ama lääzımdı sevinelim hem şennenelim, zerä bu senin kardaşın öldüydü da dirildi, kayıptı da bulundu“».