İoan 19 - Enі Baalantı

İisusa ölüm daavası kesiler

¹ Ozaman Pilat aldı İisusu da izin verdi, düüsünnär Onu.

² Askerlär ördülär tikenni çalıdan feneţ da koydular İisusun başına. Giidirdilär Onu ergivan rubaylan,

³ sora, yaklaşıp Ona, deyärdilär: «Seläm Sana, İudeylerin Padişahı!» da şamarlardılar Onun yanaklarını.

⁴ Pilat genä çıktı da dedi insana: «Tä, bän çıkarêrım Onu sizä, ki biläsiniz, ani bän bulmêêrım Onda bir dä kabaat».

⁵ Çıktı İisus, çalıdan feneţlän başında hem ergivan rubaylan giiyimni. Pilat ozaman dedi insana: «Budur Adam!»

⁶ Açan gördülär Onu büük popazlar hem bekçilär, ozaman başladılar baarmaa: «Ger onu! Ger onu stavroza!» Pilat dedi: «Alın da gerin siz, zerä bän bulmadım Onda bir dä kabaat».

⁷ İudeylär cuvap ettilär ona: «Bizdä var Zakon, da bu Zakona görä O lääzım öldürülsün, zerä yaptı kendini Allahın Oolu».

⁸ Pilat, işidip bu lafları, taa pek korktu.

⁹ Girdi enidän Pretoriuma da dedi İisusa: «Neredänsin Sän?» Ama İisus vermedi bir dä cuvap.

¹⁰ Pilat dedi Ona: «Bana mı cuvap etmeersin? Bilmeersin mi, ani var kuvedim kolvereyim Seni hem var kuvedim gereyim Seni stavroza!»

¹¹ «Olmayaceydı bir dä kuvedin Benim üstümä, eer verilmeyeydi sana göktän. Onuştan, kim verdi Beni senin elinä, onun günahı taa büük», – cuvap etti İisus.

¹² Bundan sora Pilat aarardı kolaylık, kolversin Onu. Ama iudeylär baarırdılar: «Eer kolverärseydin bu Adamı, diilsin dost Kesarlan. Herbir adam, kim kendini yapêr padişah, o Kesara karşı gider».

¹³ Açan Pilat işitti bu lafları, çıkardı İisusu dışarı, oturdu daava skemnesinä o erdä, ani adı «Taş Döşemä», çıfıtçasına «Gavvafa».

¹⁴ O gün hazırlanmak günüydü Paskellä yortusuna, altıncı saadın dolayındaydı. Pilat dedi iudeylerä: «Tä, bu sizin Padişahınız!»

¹⁵ Ama onnar baardılar: «Öldür, öldür, ger Onu stavroza!» «Gereyim sizin Padişahınızı mı?» – sordu Pilat onnara. Büük popazlar dedilär: «Bizdä yok başka padişah, Kesardan kaarä».

¹⁶ Ozaman Pilat verdi İisusu onnarın ellerinä, ki gerilsin stavroza. Askerlär aldılar İisusu da götürdülär germää.

İisus stavrozda

¹⁷ İisus Kendi götürärdi stavrozu omuzunda da çıktı o erä, ani dener «Baş kemii eri», çıfıtçasına «Golgofa».

¹⁸ Orada gerdilär stavroza Onu hem taa iki kişiyi, birisini saa tarafına, öbürünü dä sol tarafına, İisusu da gerdilär ortada.

¹⁹ Pilat sımarladı, yazsınnar da stavrozun yukarsına bölä bir yazı koysunnar: «Nazaretli İisus, İudeylerin Padişahı».

²⁰ İudeylerdän çoyu okudular bu yazıyı, zerä nereyi gerdilär İisusu, yakındı kasabaya. Yazılıydı çıfıt, latin hem urum dillerindä.

²¹ İudeylerin büük popazları dedilär Pilata: «Yazma „İudeylerin Padişahı“, ama yaz, ani „O Kendini sayardı İudeylerin Padişahı“».

²² «Ne yazdım, o yazılmış», – cuvap etti Pilat.

²³ Askerlär İisusu gerdiktän sora aldılar Onun rubalarını da yaptılar dört pay, herbir askerä birär pay. Sora aldılar gölmeeni. Gölmeendä yoktu bir dä dikiş, örülüydü boydan-boya.

²⁴ Askerlär dedilär biri-birinä: «Yırtmayalım gölmää, ama atalım çetelä, görelim, kimä düşecek». Bu oldu tamannansın deyni Ayoz Yazı, ani deer: «Pay ettilär rubalarımı, giiyimim için çetelä attılar». Bölä dä yaptı askerlär.

²⁵ Stavroz yanında, neredä geriliydi İisus, durardılar: anası, anasının kızkardaşı, Mariya, Kleopanın karısı, hem Mariya Magdalina.

²⁶ Açan İisus gördü anasını hem, durarak onun yanında, üüreniciyi, angısını sevärdi, dedi Kendi anasına: «O, karı! Tä, bu senin oolun!»

²⁷ Sora dedi üürenicisinä: «Tä, bu senin anan!» Ondan sora bu üürenici aldı İisusun anasını kendi evinä.

İisus öler

²⁸ Bundan sora İisus, bileräk ani şindi hepsi tamannandı, tamannansın deyni Ayoz Yazı, dedi: «Susadım».

²⁹ Orada vardı bir kap, dolu şarap sirkesinnän. Askerlär, bir sünkeri bandırıp sirkeyä, issop sopasına taktılar da uzattılar Onun dudaklarına.

³⁰ Açan İisus sirkeyi dattı, dedi: «Tamannandı!» Sora iiltti başını da salverdi Duhunu.

³¹ Cumaa günüydü. İudeylär istemärdilär, ki güüdelär, stavrozda gerili, kalsınnar cumertesi günü, zerä o cumertesi bir büük gündü. Onuştan yalvardılar Pilata, ki izin versin, kırsınnar gerilmiş olannarın baldırlarını da kaldırsınnar güüdeleri.

³² Askerlär geldilär da kırdılar ilkinkisinin baldırlarını, sora ikincisinin, ani İisuslan bilä geriliydilär.

³³ Ama açan yaklaştılar İisusa, gördülär ani O ölü, onun için onnar kırmadılar Onun baldırlarını.

³⁴ Ama askerlerdän birisi sapladı Onun iyesini süngüylän, da birdän kan hem su aktı.

³⁵ Bunu görän şaatlık eder, da onun şaatlıı aslı. O biler, ani dooru söleer. Söleer, ki siz inanasınız.

³⁶ Bu bölä oldu, ki tamannansın Ayoz Yazı: «Onun kemiklerindän biri bilä falanmayacek».

³⁷ Başka erdä Ayoz Yazı deer: «Bakaceklar Ona, Kimi sapladılar».

İisus mezara koyulêr

³⁸ Bundan sora Arimafeya kasabasından İosif, angısı İisusun bir üürenicisiydi, ama bunu saklı tuttu, zerä korkardı iudeylerdän, istedi izin Pilattan, ki indirsin İisusun güüdesini stavrozdan. Pilat kayıl oldu. İosif gitti da aldı İisusun güüdesini.

³⁹ Geldi Nikodim dä, angısı gecä geldiydi İisusa, getirdi yakın üz funt smirna, karışık aloya yaayınnan.

⁴⁰ Onnar aldılar İisusun güüdesini da sardılar ketendän bezlärlän, ii kokularlan, iudeylerin gömmäk adetlerinä görä.

⁴¹ Orada, neredä İisusu gerdilär, vardı bir başçä. O başçä içindä vardı bir eni mezar laamı, nereyi taa kimseyi koymadıydılar.

⁴² Orada koydular İisusu, zerä iudeylerin hazırlanmak günüydü, da bu mezar orayı yakındı.