Filippi 2 - Nawa Haup

Sachcha Namrata (Humility)

¹ Maseeh tumme hausla dewe hei, aur uske prem tumme araam dewe hei. Parmeshwar ke Aatma tumme ek sañghe rakkhe hei, aur tum dusra ke baare meñ soch karta hei.

² Ab hamme puura khusi karo! Ek dusra se prem dekhaay ke mil jul ke raho. Jon kuchh bhi tum sochta hei usman juṛa raho, ki jeise tum ekke hei.

³ Ghamanḍ ya jaran nai karo, naram raho aur dusra ke apne se jaada khaas samjho.

⁴ Dusra ke eise dekhbhaal karo jeise apne aap ke karta hei,

⁵ aur wahi rakam socho jeise Maseeh sochat raha.

⁶ Maseeh to sachmuch Parmeshwar raha. Lekin u kosis nai karis ki Parmeshwar ke baraabri kari.

⁷ Uske badle meñ u sab kuchh deke aur ek daas ban gais, jab u ham log ke rakam ban gais.

⁸ Maseeh deen (hambal) raha. U Parmeshwar ke baat maanis aur hiañ tak ki kros pe mar gais.

⁹ Tab Parmeshwar, Maseeh ke ek uchcha jagha dees aur sab se uppar uske naam ke mahima laais.

¹⁰ Ki jisse Maseeh ke naam pe sab log jhuki, swarag meñ, dharti pe, aur jameen ke nichche.

¹¹ Aur Parmeshwar Pita ke mahima meñ sab koi khullam khulla maan lei, “Yeeshu Maseeh, Prabhu hei!”

Dunia Meñ Roshni

¹² Hamaar dosto, jab ham tumhaar sañghe raha, tab tum hamaar baat maana. Ab jab ki ham duur hei, tab tumme aur baat sune ke chaahi. To ḍar se kaam karo aur kaapte kaapte pata lagaao ki bache ke matlab kaa hei.

¹³ Parmeshwar tum meñ kaam kare hei ki tumme weise banaay ki tum aapan marji se uske baat maane sako.

¹⁴ Sab kuchh bina jhagṛa aur bina kurkuraay ke karo.

¹⁵ Tab tum Parmeshwar ke safa aur bhola bhaala bachchan hoyga. Tum eisan admi log ke beech meñ rahta hei jon ṭehṛa aur dushṭ hei, lekin tum u sab nai karna jon ulog boli ki roñg hei. Kosis karo ki i dunia ke log ke beech meñ tum batti ke rakam chamko,

¹⁶ jeise tum u sandes jon jeewan de hei, uske kas ke pakṛe rahta hei. Tab jon din Maseeh lauṭi, ham tum pe ghamanḍ kare sakega. Ham tab jaan lega ki hamaar mehnat aur kaam bekaar nai gais.

¹⁷ Prabhu meñ tumhaar biswaas aur tumhaar sewa, u balidaan ke rakam hei jon uske dewa jaay hei. Aur hamaar khuun bhi u bali ke sañghe giraawa jaai. Agar eise hoi, to ham khusi se tumhaar sañghe khusi manaayga.

¹⁸ Yahi rakam, tum bhi khusi raho aur hamaar sañghe aanand manaao.

¹⁹ Ham tumhaar baare meñ sun ke hausla paay mañgta hei. To hamme aasha hei ki Prabhu Yeeshu jaldi hee hamme Ṭimathi ke tumhaar lage bheje dei.

²⁰ Hamaar lage koi aur nai hei, jon uske rakam tumhaar dekhbhaal kare saki.

²¹ Aur sab koi to khali wahi soche hei jon ulog ke achchha lage hei aur u sab nai jon Yeeshu Maseeh ke achchha lage hei.

²² Lekin tum janta hei ki Ṭimathi kon rakam ke admi hei. U hamaar sañghe ek laṛka jon susamaachaar feilaay hei weise kaam karis hei.

²³ Ham aasha karta hei ki uske tumhaar lage bhejega, jeise hee ham jaan lega ki hamme kon cheej hoy waala hei.

²⁴ Aur hamme i aasra hei ki Prabhu hamme jaldi tumhaar lage aay dei.

²⁵ Ham sochta hei ki ham aapan pyaara dost Ipfrudeetus ke tumhaar sañghe waapas bheji. U ek chela hei aur ek kaam kare waala aur Prabhu ke ek saulja hei, jeise ham hei. Tum uske hamaar dekhbhaal ke waaste bheja raha,

²⁶ lekin ab u tumme dekhe maañge hei. U soch kare hei kaahe ke tum sun lia raha ki u bimaar hei.

²⁷ Asal meñ, u bahut bimaar raha aur marte marte bacha. Lekin Parmeshwar uspe daya karis, aur ham pe bhi, aur u hamme chinta se bachaay rakkhis.

²⁸ Ab ham pahile se bhi jaada mañgta hei ki Ipfrudeemus ke lauṭaay ke bhej dei. Tum uske dekh ke khusi hoyga, aur fir hamme aur aage chinta nai hoi.

²⁹ Yaad rakhna, uske khusi se welkam karna, jeise ki ek Prabhu ke sewak ke mile ke chaahi.

³⁰ U Maseeh ke kaam karte karte ekdam mare waala raha. Aur u aapan jaan khatra meñ ḍaar ke, hamaar waaste u kaam karis jon tum nai kare saka.