2 Kurinth 7 - Nawa Haup

¹ Dosto, Parmeshwar ham se teen waada karis hei. To ham log ke u cheej se duur rahe ke hei, jon ham log ke deñhi aur aatma ke meila kare hei. Ham log ke Parmeshwar ke aadar kare ke chaahi aur kosis kar ke puura uske rakam rahe ke hei.

Chech, Pol Ke Khusi Kare Hei

² Ham log ke waaste aapan dil meñ jagha banaao! Ham log koi ke sañghe anyaay nai kara ya dukh dia. Ham log koi ke dhoka bhi nai dia.

³ Tum pe kaṛaai kare ke waaste ham i nai bolta. Lekin, jeise ham pahile bola raha, tum hamaar dil meñ hardam rahega, chaahe ham jinda rahi ya mari.

⁴ Ham tum pe puura bharosa aur hardam ghamanḍ karta hei, aur hamme hausla bhi hei. Hamaar sab dukh meñ bhi ham bahut khusi hei.

⁵ Mesiḍonia aay ke baad, ham log ke araam kare ke mauka nai mila. Ham log ke sab rakam ke museebat, dusman aur ḍar ke saamna kare ke paṛa.

⁶ Lekin, Parmeshwar dukhi log ke saanti de hei, aur yahi i ṭaaim bhi Ṭaayṭas ke bhej ke ham log ke sañghe karis.

⁷ Ham log Ṭaayṭas ke dekh ke bahut khusi bhaya, lekin hamme jaada khusi tab mila jab ham dekha ki kon rakam se tum uske saanti dia. U bataais ki tumme ketna kharaab laga aur hamaar waaste tumme ketna chinta raha. Aur i hamme aur bhi khusi kar dees.

⁸ Ham aapan chiṭṭhi se tumme dukh pahuñchaaya, lekin ab hamme kharaab nai lage hei. Ham janta hei ki hamaar chiṭṭhi tumme thoṛa deri ke waaste dukh dees raha.

⁹ Ab ham khush hei, iske waaste nai ki ham tumme dukh dia raha. Lekin iske waaste ki yahi dukh ke kaaran Parmeshwar tumme aapan bagal ghumaay lei, aur tum meñ se koi ke hamaar bagal se kuchh haani nai bhais.

¹⁰ Jab Parmeshwar tumme etna dukhi kare hei ki tum uske bagal ghuum jaao aur bach jaao, tab tumme kharaab nai feel kare ke chaahi. Lekin jab i dunia tumme dukhi karaay hei, tab tum mar jaay sakta hei.

¹¹ Khali dekho ki Parmeshwar tumme dukhi karaay ke waaste kaa karis hei! Tum sachche ke mañgta hei ki sab ke dekhaay de ki tum dosi nai hei. Tum gussa meñ hei. Tumme shok laga hei. Tum yahi mañgta hei ki jaldi se nyaay hoy jaay. Tum i dekhaaya hei ki i maamla meñ tum ekdam raaiṭ raha.

¹² Jab ham tumhaar lage likha raha, i kaaran nai ki uspe dos lagaai jon roñg raha, ya uske bagal lei jon dukhi raha. Ham likha raha, ki jisse Parmeshwar tumme dekhaay sake ki tum ketna hamaar parwaah karta hei.

¹³ Aur hamme bahut hausla bhais. Bhale hamme hausla mila, lekin jab ham dekha ki Ṭaayṭas ketna khusi hei, tab ham aur khusi bhaya, kaahe ke tum i dekhaaya ki uske koi cheej ke chinta nai kare ke hei.

¹⁴ Ham log uske bataaya ki ham log tumme ketna sochta hei, aur tum hamme niraas nai kara. Jeise ham tumme hardam sachche bataata raha, wahi rakam jon cheej ham tumhaar baare meñ uske bataaya, u sab sachche raha.

¹⁵ Ṭaayṭas tum sab ke bahut pyaar kare hei, khaas kar ke jab u yaad kare hei ki keise tum uske baat maana aur keise tum ḍar ke maare kaapta raha jab tum log uske welkam kara raha.

¹⁶ I jaan ke hamme bahut khusi hoy hei ki ham tum log pe bharosa kare sakta hei.