رومی ایشون 9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیخِدائه اِنتخاب بَییه قوم 1 مِن مَسیح دِله راس گامبه، دِراغ نَزِمبه، و مِ وِجدان روحُ القدوسِ طَریقِ جِم مِ وِسه گِواهی دِنه 2 که شه دلِ دِله، یِتا گَتِ غم دارمه و هَمِش غُصّه دارمه. 3 چوون که کاشکی مِن شه بِرارونِ راهِ دِله، اونایی که مِ هم نِژادِنه، لَعنِت بَووِم و مَسیحِ جِم سیوا بَووِم. 4 وِشون اسرائیلینه و فرزند خووندگی، جِلال، عهدها و شَریعَت وِشونِ هِدا بَییه، پَرَسِش و وعده‌ها، تِمومِ اینا وِشونِ شِنه؛ 5 و اجداد هم وِشونِ جِم هَسِنه و مَسیح هم جسماً وِشونِ نَسلِ جِم هسه، خدایی که همهِ جِم بالاترِ وه ره تا اَبد شِکر بوئه. آمین. 6 ولی منظور این نییه که خِدائه کِلام اِنجام نَووه، چوون تِمومِ اونایی که اِسرائیلِ قومِ جِم هَسِنه، راس راسی اسرائیلی نینه؛ 7 و تِمومِ اونایی که ابراهیمِ نَسلِ جِم هَسِنه هم، وه وَچون بِشمارِسه نَوونِنه. بلکه توراتِ دِله بااوته بَییه: «تِ نَسل، اِسحاقِ جِم بااوته بونه.» 8 یعنی وَچونی که طبقِ جسم دِنیا بییَمونه خِدائه وَچون نینه، بلکه وَعدهِ وَچون، ابراهیمِ نَسلِ جِم بِشمارِسه بونِنه. 9 چوون اون چی که اون وَعده بااوته این بییه که «سال دییه همین مووقه بَرگِردِمبه و سارا یِتا ریکائه صاحِب بونه.» 10 نا فِقَط این، بلکه ربکائه وَچون هم یه نَفِرِ جِم، یعنی اَمه جَد اِسحاقِ جِم بینه. 11 هر چَن قبل از اون که وِشون دِنیا بیِّن، و خوارِ کار یا بَدِ کار هاکانِن- اینِ وِسه که خِدائه هَدِف، شه انتخابِ دِله پابرجا بَمونه، نا اَعمالِ راهِ جِم، بلکه وه طَریقِ جِم که دَعوِت کانده 12 ربکا ره بااوته بَییه که «گَتتِر کِچکترِ خِدمِت کانده.» 13 هَمون طی که مَلاکیِ پِیغَمبِرِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «یَعقوبِ دوس داشتِمه، ولی عیسوِ جِم بیزار بیمه.» 14 پَس چی باریم؟ باریم خِدا بی‌انصافِ! اَصلاً 15 چوون موسیِ پِیغَمبِرِ گانه: «هر کسِ رَحم هاکانِم، رَحم کامبه؛ و دِلسوزی کامبه هر کسِ وِسه که مِ دِل وه وِسه سوزِنه.» 16 پَس، آدِمیِ خواسه یا وه تَقِلّا ره ربطی نِدارنه، بلکه خِدایی ره مربوطه که رَحم کانده. 17 چوون توراتِ دِله خِدا فِرعونِ گانه: «مِن این هدفِ وِسه تِ ره قِدرت بَرِسِندیمه، تا شه قِدرتِ تِ دِله سِراغ هادِم و تا مِ اسم تِمومِ زِمینِ دِله اِعلام بَووه.» 18 پَس خِدا هر کی که بِخوائه ره رَحم کانده و هر کی که بِخوائه ره سَنگ دِل کانده. 19 بعد مِ ره گانی: «پَس دییه چه اِما ره سَراکو کانده؟ چوون کی تونده خِدائه ارادهِ روب رو اِیست هاکانه؟» 20 ولی ای آدِم، تِ کی ای، که خِدائه هِمراه دِهون به دِهون بونی؟ «مگه مخلوق تونده شه خالقِ باره چه مِ ره این طی بِساتی؟» 21 مگه یِتا پیلکا ساز اختیار نِدارنه که یِتا میس گِلِ جِم، یِتا ظَرف، مهمِ کارهائه وِسه و یِتا دییه ظَرف، اون کارهایی که مهم نییهِ وِسه، بَسازه؟ 22 چی بونه بااوتِن اگه خِدا با اینکه خوانه شه غِیظِ سِراغ هاده و شه قِدِّ بِشناسِنه، ظرفایی ره که اونائه سَر غِیظ هاکارده و هِلاکتِ وِسه آماده بَینه ره خَله صبر هِمراه تِحَمُّل هاکانه، 23 تا شه گَتِ جِلالِ اون ظرفایی سَر که اونا ره رحم هاکارده، دیار هاکانه ظرفایی که اونا ره قبلتر جِلالِ وِسه آماده هاکارده؟ 24 حَتَّی اِما هم که وه طَرِف جِم دَعوِت بَیمی ره شامل بونه، نا فِقَط یَهودیونِ، بلکه غیرِیهودیونِ هم همین طی. 25 هَمون طی که هوشَعِ پیغمبِر گانه: «اونایی که مِ قوم نَبینه ره، ”شه قوم“ گامبه، و وه ره که مِ عزیز نَبیه ره، ”شه عزیز“ گامبه.» 26 «هَمون جه که وِشونِ بااوته بَییه: ”شِما مِ قوم نینی“، هَمون جه”زنده خِدائه ریکائون“ بااوته بونِنه.» 27 و اِشَعیائه پیغمبر اِسرائیلِ قومِ خَوِری گانه که: «حَتَّی اگه اِسرائیلِ قومِ تعداد، دریائه ریگِ واری بوئه، فِقَط اَتِ کم نِجات گِرنِنه. 28 چوون خِداوند شه کِلامِ کامل و بدونِ مَعطلی زِمینِ سَر اِنجام دِنه.» 29 و هَمون طی که اِشَعیائه پِیغَمبِر پیشگویی هاکارده: «اگه خداوندِ لشکرها اَمه وِسه نسلی به جا نییِشته بییه، اِما سُدوم و غَمورَهِ شَهرِ واری بونِسیمی.» اِسرائیلِ قومِ بی ایمونی 30 پَس چی باریم؟ غیرِ یهودیونی که صالحیِ دِمبال دَنی بینه، اونِ به‌دَس بیاردِنه، یعنی اون صالحی ره که ایمونِ راهِ جِم به دَس اِنه؛ 31 ولی اِسرائیلِ قوم که اون شَریعتِ دِمبال دَینه که وِشونِ به صالحی رَسِندی بییه، اونِ به‌دَس نیاردِنه. 32 چه؟ چوون نا ایمونِ راهِ جِم، بلکه اَعمالِ هِمراه اونِ دِمبال دَینه. بلکه اون سنگی که وِشونِ دَکِتِن باعث بَییه، وِشونِ بِنه بَزو. 33 هَمون طی که اِشعیائه پِیغَمبِرِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «هارِشین، صَهیونِ دِله یِتا سَنگ اییِلمه که دَکِتِنِ باعث بَووه، و یِتا صخره که دَکِتِنِ باعث بَووه؛ و هر کی که وه ره ایمون بیاره، شَرمنده نَوونه.» |
@2024 Korpu Company