رومی ایشون 7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

شَریعتِ جِم آزاد بَیِّن

¹ ای بِرارون، مگه ندوندِنی- چوون کِسایی هِمراه دَره گَب زَمبه که شَریعتِ دوندِنه- فِقَط تا مووقه ای که آدِمی زنده ئه، شَریعَت وه سَر حِکومت کانده

² چوون طِبق شَریعَت، یِتا زِنا که شی دارنه تا وَختی وه شی زنده ئه، وه وابسته ئه. ولی اگه وه شی بَمیره، اون زِنا شرعاً وه جِم آزاد بونه.

³ پَس اگه اون مووقه ای که وه شی زنده ئه، یِتا دییه مَردیِ هِمراه دَووه، زِناکارِ. ولی اگه وه شی بَمیره، این شَریعتِ جِم آزادِ، و اگه یِتا دییه مَردیِ هِمراه آروسی هاکانه، زِناکار نییه.

⁴ همین‌ وِسه، ای مِ بِرارون، شِما هم مَسیحِ تَنِ طریق، شَریعتِ وِسه بَمِردینی تا یه نفرِ دییهِ هِمراه وَصلت هاکانین، یعنی وه هِمراه که مِرده هائه جِم زنده بَییه، تا خِدائه وِسه ثَمِر بیاریم.

⁵ چوون اون مووقه ای که اِما جِسمِ دِله زندگی کاردیمی، اَمه هِوا و هَوس که گنِاه‌ِ جِم پِر بییه و شَریعتِ طریق بیدار بَییه بییه، اَمه اعضاءِ دِله کار کارده تا مَرگِ وِسه ثَمِر بیاریم.

⁶ ولی اَلان اِما شریعَتِ جِم آزاد بَیمی، و اون چیِ وِسه که اونِ گرفتار بیمی بَمِردیمی، تا روح القُدسِ هِمراه یِتا تازه راهِ دِله خِدمت هاکِنیم نا قدیمِ راه که یِتا بَنوشت ویشتر نییه

شَریعَت و گِناه

⁷ پَس چی باریم؟ مگه شَریعَت گِناهِ؟ اَصلاً! با این حال اگه شَریعَت دَنی بییه، نَدونِسیمی گِناه چیه. چوون اگه شَریعَت نااوته بییه «طِمَع نَکِن»، نَدونِسیمی طِمع هاکاردِن چیه.

⁸ ولی گِناه، شَریعتِ حِکمِ طَریقِ جِم، یِتا فرصت پی دا هاکارده تا مِ دِله هر جور طِمَعِ به وجود بیاره. چوون سیوا از شَریعَت، گِناه بَمِردهِ.

⁹ مِن یه وَختی سیوا از شَریعت، زنده بیمه؛ ولی وَختی شَریعتِ حِکم بییَمو، گِناه زنده بَییه و مِن بَمِردِمه.

¹⁰ هَمون حِکمی که زندگیِ وَعده ره دائه، مِ مَرگِ باعث بَییه.

¹¹ چوون گِناه شَریعتِ حِکمِ طَریقِ جِم، یِتا فِرصت پی دا هاکارده، مِ ره گول بَزو و اونِ طریق، مِ ره بَکوشته.

¹² پَس، شریعتْ مِقدَّسِ و شَریعتِ حِکم هم مِقدَّسِ، دِرِس و خوارِ.

¹³ پَس مگه اونچی خوار بییه، مِ وِسه مَرگِ باعث بَییه؟ اَصلاً! بلکه گِناه اونچیِ طَریق که خوار بییه، مِ دِله مَرگِ به وجود بیارده تا این طی دیار بَووه که گِناه، گِناهِ و شَریعتِ حِکمِ طَریقِ جِم، دیار بَووه که گِناهِ پلیدی چَنده بی حدّ و حِسابِ.

¹⁴ اِما دومبی که شَریعَت روحانیِ، ولی مِن آدِمی جِسمانیمه و یِتا نوکرِ واری گِناه ره بَروته بَیمه.

¹⁵ چوون که مِن نَدومبه دَره چی کامبه، چوون اونچی که خوامبه ره نَکامبه بلکه اونچی که اونِ جِم بیزارِمه ره دَره اِنجام دِمبه.

¹⁶ اِسا اگه اونچی که نِخوامبه ره کامبه، پَس قبول کامبه که شَریعَت خوارِ.

¹⁷ پَس این طی دییه مِن نیمه که اون کارِ کامبه، بلکه اون گِناهیِ که مِ دِله دَره.

¹⁸ چوون دومبه که مِ دِله یعنی مِ جِسمِ دِله هیچ خواری ای دَنییه. چوون خوامبه اونچی که دِرِسِ ره هاکانِم، ولی نَتومبه اونِ اِنجام هادِم.

¹⁹ چوون اون خوارِ کار که خوامبه ره نَکامبه، بلکه اون بَدِ کارِ که نِخوامبه ره همین طی دَره کامبه.

²⁰ اِسا اگه اون کاری که نِخوامبه هاکانِمِ، کامبه، پَس دییه مِن نیمه که اون کارِ کامبه، بلکه اون گِناهیِ که مِ دِله دَره.

²¹ پَس این قانونِ فَهمِمبه که وَختی خوامبه خواری هاکانِم، بَدی مِ دَسِ وَر دَره.

²² چوون که مِن، شه باطِنِ دِله خِدائه شَریعتِ جِم کِیف کامبه،

²³ ولی یِتا دییه قانون، شه اعضاءِ دِله ویمبه که اون شَریعتِ هِمراه که مِ عقل قبول کانده، جنگِنه و مِ ره شَریعتِ گِناهِ اسیر کانده که مِ اعضاء دِله دَره.

²⁴ آی، چَنده مِن بَدبختِ آدِمِمه! کیِ که مِ ره این بَمِرده تَنِ جِم آزاد هاکانه؟

²⁵ خِدا ره شِکر-اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ طَریقِ جِم! پَس من خِدائه شَریعتِ شه عَقلِ هِمراه نوکِری کامبه، ولی شه جِسمِ هِمراه گناهِ شَریعتِ نوکری کامبه.