یوحنایِ مکاشفه 9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ پنجمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده، و مِن یِتا ستاره بَدیمه که آسمونِ جِم زِمینِ سَر دَکِته. و هاویهِ چاه کلیت که ته نِدارنه وه ره هِدا بَییه.

² اون فرشته هاویهِ چاهِ واز هاکارده، اون چاهِ جِم یه چی، یِتا گَتِ کورهِ دیِ واری‌ بِلِند بَییه و اِفتاب و هوا اون چاهِ دیِ جِم تاریک بَینه.

³ بعد دیِ میون، مَلِخ ها زِمینِ سَر بییَمونه و اونا ره یِتا قِدرت، زِمینِ عقرِبهائه قِدرتِ واری هِدا بَییه،

⁴ و اونا ره بااوته بَییه که نا زِمینِ واش ها ره و نا هیچ سبزِ گیاه یا داری ره صدمه نَزِنِن، بلکه فِقَط مَردِمی ره صدمه بَزِنِن که خِدائه مُهرِ شه پیشونیِ سَر ندارنِنه.

⁵ و اونا ره اِجازه هِدا بَییه که اون مَردِمِ پَنج ماه عِذاب هادِن، بدون این که هیچکسِ بَکوشِن. و وِشونِ عِذاب عقربِ عِذابِ واری بییه، اون مووقه که یه نَفِرِ نیش زَنده.

⁶ اون روزائه دِله مَردِم مَرگِ دِمبال گِردِنِنه، ولی اونِ پی دا نَکاندِنه؛ مَرگِ آرزو ره دارنِنه، ولی مَرگ وِشونِ جِم فِرار کانده.

⁷ و اون مَلِخا اَسبایی وارینه که جنگِ وِسه آماده بینه. وِشونِ کَلّهِ سَر یه چی دَییه که طِلا تاجِ واری بییه و اونائه قیافه، آدِمِ واری بییه.

⁸ اونائه سَرِ می، زَن هائه میِ واری بییه و وِشونِ دَندون ها، شیرائه دَندونِ واری بییه.

⁹ یِتا آهنی سینه پوش، شه سینه هائه سَر داشتِنه، و وِشونِ بال هائه صدا، اَرابه‌ها و یَته خَله اسب هائه صِدائه واری بییه که جَنگ وسه شینه.

¹⁰ اونائه دِم و نیش، عقرِبِ دِم و نیشِ واری بییه، و شه دِمِ دِله این قِدرتِ داشتِنه که مَردِمِ پَنج ماه عِذاب هادِن.

¹¹ هاویهِ چاهِ فرشته، وِشونِ پادشاهِ، که عبرانیونِ زِوونِ دِله وه اسم «اَبَدونِ»، و یونانی زِوونِ دِله «آپولیونِ». یعنی نابود کننده.

¹² اَوِّلین ’وای‘ سَر بَییه؛ هارِش دِتا دییه ’وای‘ هَمتی وِنه بِیِّه.

¹³ بعد شیشمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده، و مِن یِتا صِدا طِلا قِروونگاهِ چهارشاخِ جِم که خِدائه حِضور دَره، بِشنُسِمه؛

¹⁴ که شیشمین فرشته که شیپور داشته ره بااوته: «اون چهارتا فرشته که فُراتِ گَتِ رودخانه پَلی اسیرِنه ره، آزاد هاکان.»

¹⁵ پَس اون چهارتا فرشته که اون ساعت و اون روز و اون ماه و اون سالِ وِسه آماده بَییه بینه، آزاد بَینه تا یه سوّمِ آدِمونِ بَکوشِن.

¹⁶ سِواره نظامِ تعداد دویست میلیون نَفِر بییه؛ که وِشونِ تعدادِ بِشنُسِمه.

¹⁷ اسب ها و وه سوارونِ شه رؤیائه دِله این طی بَدیمه: اونائه زره هائه رنگ، تَشِ سِرخی و آبیِ کبودی و گوگردِ زردی ره داشته. اسبائه کلّه، شیرِ کلّهِ واری بییه و اونائه دِهونِ جِم تَش و دی و گوگرد بیرون زوئه.

¹⁸ این سه تا بِلائه هِمراه، تَش و دی و گوگرد که اونائه دِهونِ جِم بیرون زوئه، یه سوّمِ آدِمون بَکوشته بَینه.

¹⁹ چوون اسبائه قِد وِشونِ دِهون و دِمِ دِله دَییه. چوون وِشونِ دِم ها مَرِ واریِ که کلّه دارنه و اونائه هِمراه صَدِمه زَندِنه.

²⁰ بَقیه آدِمون، که این سه تا بِلائه جِم بَکوشته نَینه، نا شه دَسِ کارائه جِم تووبه هاکاردِنه و نا دِوهائه پَرَسِش هاکاردِنِ جِم و نا طِلایی و نِقره ای و برنجی و سنگی و چویی بِت هائه پَرَسِش هاکاردِنِ جِم که نا، توندِنه بَوینِن و نا، اِشنُنِنه و نا، راه شونِنه.

²¹ وِشون شه آدِمکُشی ها و جادوگری ها و بی‌عفتی ها و دِزی هائه جِم هم تووبه نَکاردِنه.