یوحنایِ مکاشفه 3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

مَسیحِ پِیغوم ساردِسِ کلیسائه وِسه

¹ «و ساردِسِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که خِدائه هفتا روح و هفتا ستاره ره دارنه، این طی گانه: تِ اَعمالِ جِم خَوِر دارِمه. اینِ وِسه سرشناسی که زنده ای، ولی بَمِردی

² بیدار بَواش و اونچیِ که به جا بَمونِسه و دَره مییِرنه ره، تقویت هاکان! چوون که تِ اَعمالِ، شه خِدائه دیدِ پَلی کامل نَدیمه.

³ پَس اونچی که بَییتی و بِشنُسی ره، شه یاد بیار؛ اونِ دار و تووبه هاکان. اگه بیدار نَووی، دِزِ واری اِمبه و تِ خَوِردار نَوونی که چه ساعتی تِ علیه اِمبه.

⁴ «با این وجود هَمتی، بعضیا ره ساردِسِ دِله دارنی که شه لِواسا ره کثیف نَکاردِنه. و وِشون اسبه لِواسِ هِمراه، مِ هِمراه قَدِم زَندِنه، چوون که لیاقت دارنِنه.

⁵ هر کی که پیروز بَووه، این طی اسبه لِواس پوشِنه و مِن وه اسمِ هیچ وَخت حیاتِ دفتِرِ جِم پاک نَکامبه، و شه پییِر و وه فرشته هائه پَلی، وه اسمِ شه زِوون یارمه.

⁶ اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه.

مَسیحِ پِیغوم فیلادِلفیهِ کلیسائه وِسه

⁷ «فیلادِلفیهِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که قدّوسِ، اون که حَقِّ، اون که داوودِ کلیتِ دارنه، اون که واز کانده و هیچ کِس نَتونده دَوِنده، و اون که وَندِنه و هیچ کس نَتونده واز هاکانه، این طی گانه:

⁸ مِن تِ اَعمالِ جِم خَوِر دارمه. هارِش یِتا واز هاکارده در تِ روب رو بییِشتِمه که هیچ‌کس نَتونده اونِ دَوِنده. دومبه که تِ قِوَّت کمِ، ولی مِ کِلامِ داشتی و مِ اسمِ انکار نَکاردی.

⁹ هارِش، مِن اونایی که شیطانِ عِبادَتگاهِ جِم هَسِنه و شه ره یهودی دوندِنه ولی نینه، بلکه دِراغ زَندِنه، هارِش مِن وِشونِ مجبور کامبه تا بِیّن و تِ لینگ دَکِفِن تا بَدونِن که مِن تِ ره دوس داشتِمه.

¹⁰ چوون که تِ مِ کِلامِ صبر و تِحَمُّل خَوِری داشتی، مِنِم تِ ره اون آزمودِ ساعتِ دِله دارمه اون ساعت که تِمومِ دِنیائه سَر اِنه تا زِمینِ سَرِ مَردِمِ آزمود هاکانه.

¹¹ «مِن زود اِمبه. اونچی که دارنی ره قایم دار تا کِسی تِ تاجِ تِ جِم نَیره.

¹² هر کی که پیروز بَووه، شه خِدائه مَعبِدِ دِله، وه ره سِتون کامبه، و دییه هیچ وَخت اونجه جِم نَشونه. و مِن شه خِدائه اسمِ و شه خِدائه شَهرِ اسمِ وه سَر نِویسِمبه یعنی جدیدِ اورشَلیم که آسِمونِ جِم مِ خِدائه طَرِفِ جِم اِنه، و شه جدیدِ اسمِ هم وه سَر نِویسِمبه.

¹³ اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه.

مَسیحِ پِیغوم لائودیکیهِ کلیسائه فرشته هائه وِسه

¹⁴ «لائودیکیهِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که آمینِ، اون که وِفادار و حَییقی شاهدِ، اون که خِدائه خلقتِ سرچشمه ئه، این طی گانه:

¹⁵ تِ اَعمالِ جِم خَوِر دارمه؛ که نا بِچائی و نا داغ. کاش یا بِچا بیئی یا داغ.

¹⁶ پَس چوون ولرمی و نا داغی و نا بِچا، تِ ره خِلیک واری دِهونِ جِم بیرون دِم دِمبه.

¹⁷ چوون گانی: ”دولتمندِمه؛ مال و مِنال دارمه و هیچیِ مِحتاج نیمه.“ و نَدوندی که بدبخت و ذلیل و فقیر و کور و لِخت و پَتی ئی.

¹⁸ تِ ره نصیحت کامبه که خالصِ طِلا که تَش جِم بُگذِشته ره مِ جِم بَخرینی تا دولتمند بَووی؛ و اسبه لِواس ها، تا دَپوشی و تِ لختیِ شرم بَدیئه نَووه؛ و مَرهم، تا شه چِشائه سَر بَمالی تا بَوینی.

¹⁹ «مِن کِسایی که دوس دارمه ره سَراکو و تربیت کامبه، پس‌غیرتی بَواش و تووبه هاکان.

²⁰ هارِش درِ پِشت اِیست هاکارده و دَره دَر زَمبه. اَگه کِسی مِ صِدا ره بِشنُئه و دَرِ مِ وِسه واز هاکانه، دِله اِمبه و وه هِمراه شوم خارمه و وه هم مِ هِمراه.

²¹ «هر‌ کی پیروز بَووه، اینِ وه ره دِمبه که مِ هِمراه مِ تَختِ سَر هِنیشه، هَمون‌ طی که مِن پیروز بَیمه و شه پییِرِ هِمراه وه تَختِ سَر هِنیشتِمه.

²² اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه.»