یوحنایِ مکاشفه 2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

مَسیحِ پیغوم اِفِسُسِ کلیسائه وِسه

¹ «اَفِسُسِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که شه راسِ دَسِ دِله هَفتا ستاره دارنه و هفتا طِلا لمپا پایهِ میون قَدِم زَنده، این طی گانه:

² تِ کارا ره دومبه و تِ صبر و تِحَمُّل و عِذاب هائه جِم خوِر دارِمه. و دومبه که شَرورِ آدِمونِ نَتوندی تِحَمُّل هاکانی بلکه کِسایی که شه ره رسول دوندِنه ولی نینه، وِشونِ آزمود هاکاردی و بِفَهمِسی که دِراغ زَن هَسِنه.

³ دومبه که مِ اسمِ خاطِری صبرِ هِمراه طاقت یارنی و تِحَمُّل کاندی و خسه نَئی.

⁴ «ولی مِن این شکایتِ تِ جِم دارمه که اون مِحبَّتی که اَوِّل داشتی ره وِل هاکاردی.

⁵ پَس شه یاد بیار که کجه جِم جِر دَکِتی. تووبه هاکان و اون کارایی که اَوِّل کاردی ره به جا بیار. اگه نَکِنی، تِ پَلی اِمبه و تِ لَمپا پایه ره وه جائه سَر گِرمه، مگه اینکه تووبه هاکانی.

⁶ ولی یِتا خواری دارنی که نیکولاییانِ دار و دَسه ئه کارائه جِم بیزاری، که مِنِم بیزارِمه.

⁷ «اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه. هر کی که پیروز بَووه، اینِ وه ره بَخشِمبه تا زندگیِ دارِ میوهِ جِم که خِدائه بهشتِ دِله دَره، بَخُره.

مَسیحِ پِیغوم اِسمیرنائه کلیسائه وِسه

⁸ «اِسمیرنائه کلیسائه فرشته ها ره بَنویس: «اون که اَوِّل و اون که آخِرِ، اون که بَمِرده و زنده بَییه، این طی گانه:

⁹ تِ عِذاب ها و فقر جِم خَوِر دارِمه، ولی تِ دولتمندی! و اون آدِمائه تِهمتهائه جِم خَوِر دارمه که گانِنه یهودینه و نینه، بلکه شیطانِ عبادتگاهِنه.

¹⁰ اون عِذاب هائه جِم که خَله زود کَشِنی، نَتِرس. هارِش، اِبلیس خَله زود شِمه جِم بَعضیا ره زِندونِ دِله دِم دِنه تا آزمود بَووین و ده روز عِذاب بَکِشین. تا مَرگ وِفادار بَمون، که مِن زندگیِ تاجِ تِ ره دِمبه.

¹¹ «اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه. هر کی که پیروز بَووه، دوّمین مَرگِ جِم بِلایی وه سَر نِننه.

مَسیحِ پِیغوم پِرگامومِ کلیسائه وِسه

¹² «پِرگامومِ کلیسائه فرشته ره بَنویس: «وه که دِ دَمِ تیزِ شمشیر دارنه، این طی گانه:

¹³ دومبه کِجه موندِنی، اونجه که شیطانِ پادشاهیِ تَختِ. با این وجود مِ اسمِ قایم بَچِسبِسی و حَتَّی اون روزائه دِله که آنتیپاس، مِ اون وِفادارِ شاهد که شِمه میون، اونجه که شیطان موندِنه، وه ره بَکوشتِنه، ایمونی که مِ ره داشتی ره اِنکار نَکاردی.

¹⁴ «ولی مِن اَت کم شکایت تِ جِم دارمه: اونجه بعضیا ره دارنی که بَلعامِ تعلیمِ بَچِسبِسِنه؛ همونی که بالاقِ یاد هِدا که اِسرائیلِ قومِ جِلو سنگی بوئه که دَکِتِنِ باعث بونه، تا اون غِذایی که بِتها ره پیشکَش بونه ره بَخُرِن و بی عفتی هاکانِن.

¹⁵ و همین طی هم بعضیا ره دارنی که نیکولاییانِ دار و دَسهِ تعلیمِ بَچِسبِسِنه.

¹⁶ پَس تووبه هاکان، واِلا خَله زود تِ پَلی اِمبه و شه دِهونِ شَمشیرِ هِمراه وِشونِ علیه جَنگ کامبه.

¹⁷ «اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح، کلیساها ره چی گانه. هر کی پیروز بَووه، اون جا هِدا”مَنّائه“ جِم وه ره دِمبه. و یِتا اسبه سَنگ وه ره دِمبه که وه سَر یِتا جدیدِ اسم بَنوِشته بَییه، که هیچ کس اونِ نَدونده به جِز کِسی که اونِ گِرنه.

مَسیحِ پِیغوم تیاتیرائه کلیسائه وِسه

¹⁸ «تیاتیرائه کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «خِدائه ریکا که وه چِشا تَشِ اَلوکِ موندِنه و وه لینگ مَفرقی که سو سو زَندِئه واریِ، این طی گانه:

¹⁹ مِن تِ کارائه جِم، تِ مِحَبَّت و ایمون و خِدمِت و صَبر و تِحَمُّلِ جِم خَوِر دارِمه، و دومبه که تِ آخِرین کارا تِ اَوِّلین کارائه جِم ویشترِ.

²⁰ ولی این شکایتِ تِ جِم دارمه، اون زِنا که وه اسم ایزابلِ و شه ره نبیه دونده ره آسون گِرنی. وه که مِ نوکِرونِ تَعلیم دِنه و از راه به دَر کانده تا بی عفتی هاکانِن و اون غِذاهائه جِم که بِتهائه پیشکش بَییه بَخُرِن.

²¹ وه ره مهلت هِدامه تا تووبه هاکانه، ولی وه نِخوانه که شه بی عفتیِ جِم تووبه هاکانه.

²² هارِش، مِن وه ره ناخِشیِ لائه دِله دِم دِمبه و اونایی که وه هِمراه زِنا کاندِنه ره یِتا گَتِ مصیبتِ دِله دِم دِمبه، مگه اینکه وه کارائه جِم تووبه هاکانِن.

²³ و وه وَچونِ هِلاک کامبه. اون مووقه تِمومِ کلیساها فَهمِنِنه که مِن اونی هَسِمه که دلها و فکرا ره جستجو کامبه و هر کِدوم از شِما ره طِبق شِمه کارا عَوض دِمبه.

²⁴ ولی شِما بَقیه، تیاتیرائه دِله، شِما که این تعلیمِ نَچِسبِسِنی و ‌اون چی که بعضیا گانِنه ’شیطانِ عمیقِ رازا ره‘ یاد نَییتینی، شِما ره گامبه که، شِمه دوش سَر ویشتر از این بار نییِلمه.

²⁵ فِقَط این که اونچی که دارنِنی ره قایم بَچِسبین تا مِن بِیِّم.

²⁶ «هر‌ کی که پیروز بَووه و مِ کارا ره تا آخِر اِنجام هاده، وه ره اقتدار دِمبه تا تِمومِ قوم هائه سَر حِکومت هاکانه،

²⁷ و «آهنی عَصائه هِمراه وِشونِ سَر حِکومت کانده؛ و وِشونِ سفالی پیلکائه واری خورد کانده،“ دِرِس، هَمون‌ طی که مِن شه پییِرِ جِم اقتدار بَییتِمه.

²⁸ و مِن صِواحیِ ستاره ره وه ره دِمبه.

²⁹ اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه.