یوحنایِ مکاشفه 16 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

خِدائه غَضِبِ هفتا پیاله

¹ بعد مَعبِدِ جِم یِتا بِلِندِ صِدا بِشنُسِمه که اون هفتا فرشته ره گاته: «بورین و خِدائه غضبِ هفتا پیاله ره زِمینِ سَر دَشِنین.»

² پَس اَوِّلین فرشته بورده و شه پیاله ره زِمینِ سَر دَشِندیه، و زخمایی که بَدنِما و دَردِ هِمراه بییه، اون مَردِمِ سَر ظاهر بَییه که اون وحشی جانورِ عِلامِتِ داشتِنه و وه مجسمه ره پَرِسش کاردِنه.

³ دوّمین فرشته شه پیاله ره دریائه دِله دَشِندیه، و دریا بَمِرده آدِمِ خونِ واری بَییه، و هر چی که دریائه دِله جان داشته بَمِرده.

⁴ سِوّمین فرشته شه پیاله ره رودخانه‌ها و چشمه‌هائه اوهِ دِله دَشِندیه، اونا خون بَینه.

⁵ و بِشنُسِمه اون فرشته که اوه هائه اختیار وه ره هِدا بَییه بییه، بااوته: «اِی قدّوس، تِ عادلی، تِ که دَری و دَئی چوون که این مجازات ها ره تِ بیاردی؛

⁶ چوون که وِشون مِقدّسین و پِیغَمبِرونِ خونِ دَشِندینه، و تِ وِشونِ، خون هِدایی تا بَنوشِن این اون چیِ که وِشونِ حَقِّ!»

⁷ و بِشنُسِمه قِروونگاه گانه: «اَره، ای خِداوندْ خِدائه قادرِ مطلق، تِ داوِری ها، حَقّ و عدلِ.»

⁸ چهارمین فرشته شه پیاله ره اِفتابِ سَر دَشِندیه، و اِفتابِ اِجازه هِدا بَییه تا مَردِمِ تَشِ هِمراه بَسوزونه.

⁹ و مَردِم گرمائه حرارتِ جِم بَسوتِنه و خِدائه اسم، که این بِلاهائه قِدرَتِ دارنه ره لعنت هاکاردِنه، وِشون تووبه نَکاردِنه و وه ره جِلال نِدانه.

¹⁰ پنجمین فرشته شه پیاله ره اون وحشیِ جانورِ تَختِ سَر دَشِندیه و وه پادشاهیِ مملکتِ ظِلِماد بَییته. آدِمون اَنده که دَرد داشتنه، شه زِوونِ گاز گِتِنه.

¹¹ و شه دردها و زخم هائه خاطِری، آسمونِ خِدا ره لعنِت کاردِنه، وِشون شه کارائه جِم تووبه نَکاردِنه.

¹² شیشمین فرشته شه پیاله ره اون گَتِ رودخانه، فراتِ سَر دَشِندیه و وه اوه خِشک بَییته تا راهِ اون پادشاهون وِسه که مشرقِ جِم اِنِنه آماده هاکانه.

¹³ بعد بَدیمه اژدهائه دِهونِ جِم و اون وحشی جانورِ دِهونِ جِم و دِراغی پِیغَمبِرِ دِهونِ جِم سه تا پلیدِ روح که وَکِ واری بینه بیرون بییَمونه.

¹⁴ چوون اینا دیوهائه اِرواحِنه که نشونه و معجزات یارنِنه و تِمومِ دِنیائه پادشاهونِ پَلی شونِنه تا وِشونِ، خِدائه قادرِ مطلقِ گَتِ روزِ دِله جنگِ وِسه جَمع هاکانِن.

¹⁵ «هارِش، مِن دِزِ واری اِمبه! خِشا به حالِ اونی که بیدار بَمونه و لِواسِ دَپوشیه بوئه، نَکِنه لِخت و پتی راه دَکِفه و همه وه رِسوایی ره بَوینِن.»

¹⁶ و اون سه تا پلیدِ روح، زِمینِ پادشاهونِ یِتا جا جَمع هاکاردِنه که عبرانیونِ زِوون اونِ «حارمَگِدّون» گانِنه.

¹⁷ هَفتِمین فرشته شه پیاله ره هِوائه دِله دَپاشیه و یِتا بِلِندِ صِدا اون تخت و مَعبِدِ جِم بییَمو که: «تِموم بَییه!»

¹⁸ آسِمونِ برق و رَد بِلِند بَییه، و یِتا گَتِ زلزله‌ اِتّفاق دَکِته، اون طی گَتِ زلزله که وه واری از اون مووقه که آدِم زِمینِ دِله دَییه، تا اَلان اِتّفاق نَکِته بییه.

¹⁹ گَتِ شَهر سه تا تیکه بَییه و ملّتهائه شهرا له بوردِنه. و خِدا اون گَتِ بابِلِ شه‌یاد بیارده و یِتا شرابِ پیاله، که شه غَضِبِ تَشِ جِم پِر بییه، وه ره هِدا بَخُره.

²⁰ جزیره‌ ها دَر بوردِنه و دییه هیچ کوهی دَنی بییه.

²¹ و گَتِ تَگِرگِ که هر کِدوم، دورِ بَرِ پنجاه کیلو وزن داشته؛ آسِمونِ جِم آدِمونِ سَر بِوارِسه، آدِمون، خِدا ره تگرگِ بِلائه خاطِری لعنت هاکاردِنه، چوون این بِلا خَله سَخت بییه.