یوحنایِ مکاشفه 13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

دریائه وحشی جانور

¹ بعد بَدیمه یِتا وحشیِ جانور دریائه جِم بیرون اِنه. ده تا شاخ و هفتا کلّه داشته، ده تا تاج وه شاخهائه سَر دَییه؛ و وه هر کلّهِ سَر یِتا کفرآمیزِ اسم بَنوِشته بَییه بییه.

² اون وحشی جانور که مِن بَدیمه پلِنگِ واری بییه، و اَشِ لیگا و شیرِ دِهونِ داشته. و اژدها شه قِدرَت و شه تَخت و یِتا گَتِ اِقتدارِ وحشی جانورِ هِدا.

³ یِتا از اون وحشی جانورِ کلّه ها اِنگاری یِتا کُشنده زَخم بَییته بییه، ولی اون کُشنده زخم خوار بَییه بییه و تِمومِ زِمین بِهت هاکاردِنه و اون وحشی جانورِ جِم پیروی هاکاردِنه.

⁴ مَردِم اژدها ره پِرسش کاردِنه، چوون شه اقتدارِ اون وحشی جانورِ هِدا بییه. و اون وحشی جانورم پرسِش کاردِنه و گاتِنه: «کیِ که بَتونه اون وحشی جانورِ واری بوئه؟ کیِ که بَتونه وه هِمراه جَنگ هاکانه؟»

⁵ یِتا دِهون اون وحشی جانورِ هِدا بَییه تا غرور و کفرِ هِمراه گَب بَزِنه، و وه ره اِجازه هِدا بَییه تا چهل و دِ ماه شه اقتدارِ به‌کار بَیره.

⁶ وه شه دِهونِ واز هاکارده تا خِدا ره کفر باره، کفر بااوتِن وه اسم و اونجه که موندِنه، یعنی اونایی که آسِمون دِله دَرِنه.

⁷ و این هم وه ره اِجازه هِدا بَییه که مقدّسینِ هِمراه جَنگ هاکانه و اونائه سَر پیروز بَووه؛ و وه ره اقتدار هِدا بَییه تا هر طایفه، مردِم، زِوون و قوم سَر حاکم بوئه.

⁸ و تِمومِ اونایی که زِمینِ سَر دَرِنه و اون وحشی جانورِ پَرَسِش کاندِنه - یعنی هر کس که وه اسم، وَرهِ حیاتِ دفتر دِله بَنوشته نَییه، هَمون وَره که قبل از این که دِنیا خَلق بَووه، قِروونی بَییه بییه.

⁹ اون که گوش دارنه بِشنُئه:

¹⁰ اگه قِرار بوئه یه نَفِر اسیر بَووه، اسیریِ وِسه شونه. اگه قِرار بوئه یه نَفِر شَمشیرِ هِمراه بَکوشته بَووه وِنه شَمشیرِ هِمراه بَکوشته بَووه و این مِقدّسینِ پایداری و وِشونِ ایمونِ خوانه.

دِوّمین وحشیِ جانور

¹¹ بعد یِتا دییه وحشی جانور بَدیمه که زِمینِ جِم بیرون اِنه. دِتا شاخ وَرهِ واری داشته و اژدهائه واری گَب زوئه.

¹² وه، اَوِّلین وحشی جانورِ تِمومِ اِقتدارِ وه عَوِض به کار گِته و زِمین و اونایی که زِمینِ سَر دَرِنه ره مجبور کارده که اَوِّلین وحشی جانورِ که وه کُشنده زخم خوار بَییه ره پَرَسِش هاکانِن.

¹³ دِوّمین وحشی جانور گَتِ نشونه ها و معجزات نِمایِش بییِشته، جوری که حَتَّی مَردِمِ چِشِ جلو، آسِمونِ جِم، تش، زِمینِ سَر بیارده.

¹⁴ و اون نشونه ها و معجزاتِ خاطِری که اِجازه داشته اون اَوِّلین وحشی جانورِ عَوِض به کار بَیره، اونایی که زِمینِ سَر دَینه ره گول بَزو و وِشونِ بااوته یِتا مجسمه اون وحشی جانورِ جِم بَسازِن که شَمشیرِ هِمراه زَخمی بَییه، ولی با این وجود زنده بَمونِسه.

¹⁵ و وه ره اِجازه هِدا بَییه تا اون وحشی جانورِ مجسمهِ ره نَفَس هاده تا اون وَحشی جانورِ مجسمه بَتونه حَتّی گَب بَزِنه و باعث بَووه اونایی که وحشی جانورِ مجسمه ره پَرَسِش نکاردنه، بَکوشته بَووِن.

¹⁶ این طی، تِمومِ آدِمونِ از گَت تا کِچیک، پولدار و فقیر، و نوکِر و آزادِ مجبور کارده تا شه راسِ دَس یا شه پیشونیِ سَر علامِت بییلِن.

¹⁷ تا هیچ کس نَتونه بَخرینه یا بَروشه، به جز اونی که اون علامت، یعنی اون وحشی جانورِ اسم، یا وه اسمِ شماره ره داره.

¹⁸ این حِکمَت خوانه. هر کی فَهم دارنه، بییِل تا اون وحشی جانورِ شِماره ره حِساب هاکانه، چوون که اون شماره انسانِ شماره هسه. و وه شماره شیشصد و شصت و شیش هَسه.