یوحنایِ مکاشفه 12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

زِنا و اژدها

¹ یِتا گَتِ نشونه آسمونِ دِله دیار بَییه: یِتا زِنا که اِفتاب شه‌ تَن داشته و ماه وه لینگِ بِن و یِتا تاج که دِوازده تا ستاره داشته وه سَر دَییه.

² اون زِنا حامله بییه و بِزائِنِ درد و بِزائِنِ عِذابِ جِم شیون کارده.

³ بعد یِتا دییه نشونه آسمونِ دِله ظاهر بَییه: هارِش یِتا گَتِ سِرخِ اژدِها که هَفتا کلّه و دَه تا شاخ داشته، و وه کلّه هائه سَر هفتا تاج دَییه.

⁴ شه دِم هِمراه آسِمونِ ستاره هائه یه سِوّمِ جَمع هاکارده و زِمینِ سَر دَشِندیه. اژدها اون زِنائه روب رو که دییه خواسه بِزائه، اِیست هاکارده، تا همین که وه وچه دِنیا بییَمو، اونِ بِبَلعه.

⁵ اون زِنا یِتا ریکا ‌بِزا، یِتا ریکا که قرارِ آهنیِ عصائه هِمراه تِمومِ ملّت ها سَر حِکومت هاکانه. ولی وه وَچه، خِدا و و وه تَختِ سَمت بَییته بَییه.

⁶ و اون زِنا صَحرائه سَمت بورده، اون جایی که خِدا وه وِسه فِراهم هاکارده بییه، دَر بورده تا اونجه هزار و دویست و شصت روز وه ره دارِن.

شیطان زِمینِ سَر دِم هِدا بونه

⁷ و آسمونِ دِله یِتا جَنگ بَییه. میکائیل و وه فرشته ها اژدهائه هِمراه جَنگ هاکاردِنه. اژدها و وه فرشته ها وِشونِ روب رو جنگِ وِسه اِیست هاکاردِنه،

⁸ ولی اژدها شکست بَخُرده و دییه آسمونِ دِله جایی وِشونِ وِسه دَنی بییه.

⁹ و گَتِ اژدها جِر دِم هِدا بَییه، یعنی اون قدیمی مَر که اِبلیس یا شیطان بااوته بونه که تِمومِ دِنیا ره گُمراه کانده. وه زِمین سَر دِم هِدا بَییه و وه فرشته ها هم وه هِمراه جِر دِم هِدا بَینه.

¹⁰ بعد یِتا بِلِندِ صِدا آسمونِ دِله بِشنُسِمه که گاته: «اِسا اَمه خِدائه نِجات و قِوَّت و پادشاهی، و وه مَسیحِ اِقتدار بییَمو. چوون اونی که اَمه بِرارونِ تِهمت زوئه که شو و روز اَمه خِدائه حِضور وِشونِ تِهمت زَنده، جِر دِم هِدا بَییه.

¹¹ و وِشون، وَرهِ خونِ هِمراه و شه شِهادتِ کِلامِ هِمراه وه سَر حریف بَینه. چوون که وِشون شه جانِ دوس نِداشتِنه، حَتّی تا مَرگِ مووقه.

¹² پَس اِی آسمونون و ای کِسایی که آسمونونِ دِله دَرِنی، خِشالی هاکانین! ولی وای به حالِ شِما، ای زِمین، و اِی دریا، چوون که اِبلیس بَدجور غیظِ هِمراه شِمه سَر جِر بَییَمو، چوون دونده وَخت کَمِ.»

¹³ و وَختی اژدها بَدیئه که زِمینِ سَر دِم هِدا بَییه، اون زِنائه دِمبال بورده که یِتا ریکا بِزائه بییه.

¹⁴ ولی اون گَتِ عقابِ دِتا بال، اون زِنا ره هِدا بَییه تا اون جایی که صَحرائه دِله وه وِسه فراهم بَییه بییه پرواز هاکانه و اونجه، مَرِ جِم دور بَمونه، زِمونی و زِمونهایی و نصفِ ‌زِمونی وه ره دارِن.

¹⁵ اون مَر یِتا اوه، رودخانهِ اوهِ واری شه دِهونِ جِم بیرون هاکارده که اون زِنائه دِمبال بوره تا سیل وه ره شه هِمراه بَوِره.

¹⁶ ولی زِمین اون زِنائه کُمِک بییَمو و شه دِهونِ واز هاکارده و سیلیِ که اژدها شه دِهونِ جِم بیرون هاکارده بییه ره بِبَلعیه.

¹⁷ بعد اژدها زِنائه سَر غیظ هاکارده و بورده تا وه بَقیه نَسلِ هِمراه جَنگ هاکانه؛ یعنی اونایی هِمراه که خِدائه اَحکامِ جِم اِطاعت کاندِنه و عیسیِ شِهادتِ قایم چَسبِنِنه.

¹⁸ و اژدها دریائه پَلی منتظر بَمونِسه.