یوحنایِ مکاشفه 10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

فرشته و کِچیکِ طومار

¹ بعد بَدیمه یِتا دییه قِددارِ فرشته آسمونِ جِم جِر اییَمو. اون فرشته یِتا اَبرِ دِله دَپیته بییه و یِتا رنگین‌کمون وه سرِ وَر و وه قیافه اِفتابِ واری بییه و وه لینگا، سِتون هائه تشِ واری بییه.

² یِتا کِچیک طومارِ واز هاکارده، شه دَسِ دِله داشته. اون فرشته شه راسِ لینگِ دریائه دِله و شه چپِ لینگِ خشکیِ سَر بییِشته.

³ و یِتا گَتِ دادِ هِمراه، شیرِ واری نعره بَکِشیه و هَمون طی که نعره کَشیه اون هفتا رعدِ صدا دربییَمونه و گَب بَزونه.

⁴ و وَختی که اون هفتا رعد گَب بَزونه، خواسِمه بَنویسِم؛ ولی یِتا صدا آسمونِ جِم بِشنُسِمه که بااوته: «اونچی که اون هفتا رعد بااوتِنه ره مهر و موم هاکان و نَنویس.»

⁵ بعد اون فرشته که بَدی بیمه دریا و خشکیِ سَر اِیست هاکارده بییه، شه راسِ دَسِ آسمونِ سَمت بِلِند هاکارده

⁶ و وه ره که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه و آسِمون و هر اون چی که وه دِله دَره و زِمین و هر اون چی که وه دِله دَره و دریا و هر‌ اون چی که وه دِله دَره ره خَلق هاکارده و قَسِم بَخُرده که: «دییه ویشتَر از این عَقِب نَکِفنه.

⁷ بلکه اون روزائه دِله که هَفتِمین فرشته شه شیپورِ صِدا ره بیرون بیاره، خِدائه راز کاملاً اِنجام بونه، هَمون طی که شه خادِمون، یعنی پِیغَمبِرونِ اِعلام هاکارده.»

⁸ بعد اون صدا که آسمونِ جِم بِشنُسه بیمه اَت کَش دییه مِ هِمراه گَب بَزو بااوته: «بور و اون واز بَییه طومارِ که اون فرشتهِ دَسِ دِله که دریا و خشکیِ سَر اِیست هاکارده ره بَیر.»

⁹ پَس مِن اون فِرشتهِ سَمت بوردِمه و وه ره بااوتِمه که اون کِچیکِ طومارِ مِ ره هاده. فرشته مِ ره بااوته: «اینِ بَیر و بَخُر! تِ دِله ره تَل کانده، ولی تِ دِهونِ دِله عسلِ واری شیرین بونه.»

¹⁰ پَس اون کِچیکِ طومارِ فرشته دَسِ جِم بَییتِمه و بَخُردِمه. مِ دِهونِ دِله عسلِ واری شیرین بییه، ولی هَمتی که بَخوردِمه مِ اِشکمِ دِله تَل بَییه.

¹¹ مِ ره بااوتِنه: «تِ وِنه اَت کَش دییه یَته خَله قوم ها و یَته خَله ملّتها و یَته خَله زِوون ها و یَته خَله پادشاهونِ خَوِری نبِوّت هاکانی.»