مَرقُس 4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیبرزگرِ مَثِل 1 اَت کَش دییه عیسی دریائه پَلی تَعلیم هِدائِنِ شِروع هاکارده. یَته خَله جَمیِّت وه دور جَمع بَینه، جوری که مجبور بَییه یِتا لتکا که دریائه دِله دَییه ره سِوار بَووه و وه دِله هِنیشه، و تِمومِ جمیَّت دریالُو دَینه. 2 عیسی یَته خَله چیا ره مَثِلهائه هِمراه وِشونِ یاد هِدا. وه اون مووقه که دَییه تَعلیم دائه وِشونِ بااوته: 3 «گوش هادین! یِتا روز یِتا بَرزگر تیم بَپاشیئِنِ وِسه زِمینِ سَر بُورده. 4 وَختی تیم پاشیه، اَت کَم راه دِله دَکِته و پَرِنده ها بییَمونه و اونا ره بَخُردِنه. 5 اَت کَم دییه سَنگلاخِ زِمینِ دِله دَکِته که خَله گِل نِداشته. پَس زود سَر بَکِشیه، چوون اونجهِ گِل عمیق نَییه. 6 ولی وَختی خِرشید دَر بییَمو، بَسوتِنه و چوون بِنه نَوِسه بینه خِشک بَینه. 7 اَتِ کَم تیم هم تَلی هائه دِله دَکِته. تَلی ها سَر بَکِشینه، اونا ره خفه هاکاردِنه و اون تیم ها بار نیاردِنه. 8 ولی بَقیه تیم ها خوارِ گِلِ دِله دَکِته و نوچ بَزونه، سَر بَکِشینه و بار بیاردِنه و زیاد بَینه، بَعضی سی، بَعضی شصت و بَعضی صد بِرابر بار بیاردِنه.» 9 بعد عیسی بااوته: «هر کی گوشِ شِنِوا دارنه، بِشنُئه.» 10 وَختی که عیسی تینا بییه، اون دِوازه نَفِر و اونایی که وه دورِ وَر دَینه مَثِلهائه خَوِری وه جِم بَپِرسینه. 11 عیسی وِشونِ بااوته: «خِدائه پادشاهیِ رازِ بِفَهمِسِن شِما ره هِدا بَییه، ولی بیرونی مَردِمِ وِسه، همه چی ره وِنه مَثِلِ هِمراه وِشونِ بارِم؛ 12 تا: «حَییقَتاً بَوینِن، ولی نِفَهمِن، حَییقَتاً بشنُئِن، ولی وِشونِ حالی نَووه، تا نَکِنه بَردَگِردِن و آمِرزیده بَووِن!“ 13 بعد عیسی وِشونِ بااوته: «این مَثِلِ نِفَهمِنِنی؟ پَس چی طی دییه مَثِلا ره فَهمِنِنی؟ 14 بَرزگر خِدائه کِلامِ کارِنه. 15 بَعضی مَردِم، راهِ وَرِ تیم هائه وارینه، همونجه که کِلام دَکاشته بونه؛ اونا وَختی که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه، شیطان دَرجا اِنه و کِلامیِ که وِشونِ دِله دَکاشته بَییه ره، دِزِّنه. 16 بَعضی مَردِم، سنگلاخِ زِمینِ دِله دَکاشته تیم هائه وارینه؛ اونا وَختی که کِلامِ اِشنُنِنه، دَرجا اونِ خِشالیِ هِمراه قَبول کاندِنه، 17 ولی چوون بِنه نِدارنِنه، فِقَط اَتِ کم دَووم یارنِنه. بعد وَختی که خِدائه کِلامِ خاطِری، آزار اذیّت دِله دَکِفِن، دَرجا شه ایمونِ جِم بَرگِردِنِنه. 18 بَعضی دییه تَلیِ دلهِ دَکاشته تیم هائه وارینه، اینا اونایینه که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه، 19 ولی چوون وِشونِ دِل، دِنیا ره دَوِسه و وِشونِ چِش، مال و مَنالِ دِمبال دَره و چیائه دییهِ هَوِسِ شه دِلِ دِله دارنِنه، اینانه که خِدائه کِلامِ خَفه کانده و کِلامِ بار نیارنه. 20 ولی تیمایی که خوارِ زِمینِ دِله دَکاشته بَینه؛ اونایینه که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه، اونِ قبول کاندنه و سی، شصت و صد بِرابر بار یارنِنه.» لمپائه مَثِل 21 عیسی وِشونِ بااوته: «مَگه لَمپا ره یارنِنی تا اونِ سَر، سَرپوش بییِلین یا اونِ تَختِ بِن بییِلین؟ مگه اونِ پایهِ سَر نییِلنِنی؟ 22 چوون هیچ جا هِدا چی ای دَنیه که دیار نَووه و هیچ قایم هاکاردی دَنیه که بَر مِلا نَووه 23 هر کی گوش شِنِوا دارنه، بِشنُئه.» 24 بعد عیسی وِشونِ بااوته: «مِواظِب بوئین چی اِشنُنِنی. هر دَئیلِ هِمراه که هادین هَمون دَئیلِ هِمراه، حَتَّی ویشتر هم عَوِض گِرنِنی. 25 چوون اونی که دارنه ره ویشتر هِدا بونه و اونی جِم که نِدارنه، حَتَّی اونچی که دارنه هم بَییته بونه.» لو بَکِشیه تیمِ مَثِل 26 عیسی وِشونِ بااوته: «خِدائه پادشاهی یِتا مَردی ره موندِنه که زِمینِ سَر، تیم پاشِنه. 27 شو و روز، چه اون مَردی خوِ دِله دَووه و چه بیدار بوئه، تیم نوچ زَنده و لو کَشِنه. ولی اون مَردی نَدونده چه طی این اِتفاق کَفِنه؟ 28 زِمین خود به خود بار دِنه: اَوِّل ساقه لو کَشِنه، بعد خوشه دِرِس بونه و بعد خوشه تیمِ جِم پِر بونه. 29 ولی وَختی تیم بَرِسه، برزگر دَرجا شه داسِ گِرنه، چوون دروِ مووقه بَرِسیه.» خردلِ تیمِ مَثِل 30 عیسی وِشونِ بااوته: «خِدائه پادشاهی چی ره موندِنه، یا چه مَثِلِ هِمراه اونِ تُوضیح هادیم؟ 31 خِدائه پادِشاهی خَردلِ تیمِ واریه. خردل، کِچیکترین تیمیِ که اونِ زِمینِ دِله کارِنِنه، 32 ولی وَختی دَکاشته بَووه، قدکَشِنه و باغِ تِمومِ گیاهونِ جِم گَت تِر بونه و گَتِ چِله یارنه، جوری که آسمونِ پَرِنده ها توندِنه اونِ سایهِ بِن کِلی بَسازِن.» 33 عیسی تا اونجه که تونِسِنه بِفَهمِن، خَله این طی مَثِل هائه هِمراه، خِدائه کِلامِ وِشونِ وِسه گاته. 34 وه به جِز مَثِلِ هِمراه، جورِ دییه ای وِشونِ هِمراه گَب نَزو؛ ولی وَختی شه شاگِردون هِمراه خَلوِتِ جا دَییه، همه چی ره وِشونِ وِسه تُوضیح دائه. عیسی دریائه کِلاکِ آرووم کانده 35 اون روز، وَختی نِماشون بَرِسیه، عیسی شه شاگِردونِ بااوته: «بِئین دریائه اون دَس بُوریم.» 36 وِشون جَمیِّتِ تَرک هاکاردِنه و عیسی ره هَمون لتکائه هِمراه که وه دِله نیشته بییه، شه هِمراه بَوِردِنه. چَن تا لتکائه دییه هم دَینه وِشونِ هِمراه شینه. 37 یهویی دریا ره گَتِ کِلاک بَییته. موج ها جوری لتکائه کَش خارده که نزیک بییه لتکا اوه جِم پِر بَووه. 38 ولی عیسی لتکائه دِمبال، شه سَرِ یِتا مِتکائه سَر بییِشته بییه و بَخواته بییه. شاگِردون وه ره بیدار هاکاردِنه و بااوتِنه: «اِسّا، تِ وِسه مهم نییه دَره هِلاک بومبی؟» 39 عیسی بِلِند بَییه و وا ره تَشِر بَزو و دریا ره بااوته: «ساکت بَواش! آروم بَیر!» بعد وا اِیست هاکارده و همه جا کاملاً آروم بَییه. 40 بعد شه شاگِردونِ بااوته: «چه این طی بَتِرسینی؟ هَمتی ایمون نِدارنِنی؟» 41 وِشونِ دِل بَدجور تَرس دَکِته بَییه، هَمدییه ره گاتِنه: «این کیِ که حَتّی وا و دریا هم وه جِم اِطاعت کاندِنه!» |
@2024 Korpu Company