مَرقُس 14 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیعیسی بِیت‌عَنْیا دِله 1 دِ روز، پِسَخ و فَطیرِ عیدِ بَمونِسه بییه. مَعبِدِ گَت گَتِ کاهِنون و توراتِ مَلِّمون یِتا راهِ دِمبال دَیینه که عیسی ره کَلِکِ هِمراه بَیرِن و بَکوشِن، 2 چوون گاتِنه: «نوِسه عیدِ روزائه دِله این کارِ هاکانیم، نَکِنه یه مووقه مَردِم شورش هاکانِن.» 3 وَختی عیسی بِیت‌عَنْیائه روستائه دِله، شَمعونِ جِذامیِ سِره، سِفره سَر نیشته بییه، یِتا زِنا یِتا مرمری ظرفِ هِمراه که وه دِله عطری راغون دَییه عیسی پَلی بییَمو. اون عطری راغون، خالصِ سُنبلِ جِم بییه و خَله هم گِرون بییه. اون زِنا ظَرفِ بِشکِسه و عَطری راغونِ عیسیِ سَر دَشِندیه. 4 بَعضی از اونایی که اونجه دَیینه خَله عَصِبانی بَینه، هَمدییه ره بااوتِنه: «چه وِنه این عطری راغون، این جور هَدِر بوره؟ 5 بونِسه اونِ سیصد دینارِ اِندا ویشتر بَروت و وه پولِ فَقیرونِ هِدا.» وِشون اون زِنا ره خَله سَراکو هاکاردِنه. 6 ولی عیسی بااوته: «وه ره کار نِدارین. چه وه ره نارِحَت کاندینی؟ وه قَشِنگِ کار مِ وِسه هاکارده. 7 چوون فَقیرون هَمِش شِمه هِمراه دَرنه و هر وَخت بَخواین توندِنی وِشونِ کُمِک هاکانین، ولی مِن هَمِش شِمه هِمراه دَنیمه. 8 هر چی این زِنائه دَس بَر اییَمو، هاکارده. وه شه این کارِ هِمراه، پیش پیش مِ تَنِ دَفن هاکاردِنه وِسه، عطری راغون بَزو. 9 حَییقَتاً، شِما ره گامبه، تِمومِ دِنیائه دِله، هرجا که اِنجیل موعظه بَووه، این زِنائه کارِ هَم گانِنه و شه یاد یارنِنه.» یَهودا عیسی ره خیانت کانده 10 اون وَخت یهودائه اَسْخَریوطی که یِتا از اون دِوازَه شاگرد بییه، مَعبِدِ گَت گَتِ کاهِنونِ پَلی بُورده تا عیسی ره وِشونِ تَسلیم هاکانه. 11 وِشون وَختی یَهودائه گَبِ بِشنُسِنه، خِشال بَینه و وه ره پول، وَعده هِدانه. یَهودا یِتا فِرصتِ دِمبال دَییه تا عیسی ره تَسلیم هاکانه. پسخِ شوم شاگِردونِ هِمراه 12 فطیرِ عیدِ اَوِّلین روز که پِسَخِ وَره ره قِروونی کاندنه، عیسیِ شاگِردون وه جِم بَپِرسینه: «خوانی کِجه بُوریم و تِ وسه تَهیّه بَوینیم تا پِسَخِ شومِ بَخُری؟» 13 عیسی دِتا از شه شاگردونِ بَفرِسیه و وِشونِ بااوته: «شَهرِ دِله بُورین؛ اونجه یِتا مَردی ره یِتا پیلکا اوهِ هِمراه ویندِنی. وه دِمبال بُورین. 14 هر جا که اون مَردی دِله بُورده، اون سِرهِ صاحابِ بارین، ”اِسّا گانه، مِ مِهمون خانه کِجه ئه تا پِسَخِ شومِ شه شاگِردونِ هِمراه بَخُرِم؟“ 15 وه یِتا گَتِ بالاخانه فرش هاکارده و آماده بَییه، شِما ره سِراغ دِنه. اونجه اَمه وسه تَهیّه بَوینین.» 16 بعد شاگِردون شَهرِ دِله بُوردِنه، همه چی ره هَمون‌طی که عیسی وِشونِ بااوته بییه بَدینه و پِسَخِ عیدِ شومِ تَهیّه بَدینه. 17 وَختی شو بَییه، عیسی شه دِوازَه تا شاگردِ هِمراه اونجه بُورده. 18 وَختی سِفرهِ سَر نیشته بینه و غِذا خاردِنه، عیسی بااوته: «حَییقَتاً، شِما ره گامبه که یِتا از شِما که دَره مِ هِمراه غِذا خارنه مِ ره دِشمِنِ تَسلیم کانده.» 19 شاگِردون پَکِر بَینه و یِتا یِتا عیسی جِم بَپِرسینه: «اون مِن هَسِمه؟» 20 عیسی وِشونِ بااوته: «یِتا از شِما دِوازَه نَفِرِ، هَمون که شه نونِ مِ هِمراه کاسهِ دِله زَنده. 21 اِنسانِ ریکا، هَمون‌طی که وه خَوِری بَنوِشته بَییه، شونه، ولی وای به حال اونی که اِنسانِ ریکا ره دِشمِنِ تَسلیم کانده. وه وِسه بِهتَر بییه هیچ وَخت دِنیا نییَمو بوئه.» 22 وَختی که دَینه غِذا خواردِنه عیسی نونِ بَییته و بعد از شکر هاکاردِن، تیکه هاکارده و شاگردونِ هِدا و بااوته: «بَیرین، این مِ تَنِ.» 23 بعد پیاله ره بَییته و بعد از شکر هاکاردِن، وِشونِ هِدا و همه اونِ جِم بَخُردِنه. 24 بعد عیسی وِشونِ بااوته: «این مِ خونِ، عَهدِ خون، که خَیلیائه وِسه دَشِندی بونه. 25 حَییقَتاً، شِما ره گامبه: که دییه اَنگورِ محصولِ جِم نَنوشِمبه، تا اون روزی که اونِ خِدائه پادشاهیِ دِله، تازه بَنوشِم.» 26 وِشون بعد از اینکه یِتا سرود بَخوندِسِنه، زیتونِ کوهِ سَمت راه دَکِتِنه. عیسی پِطرسِ حاشا ره پیشگویی کانده 27 عیسی شاگِردونِ بااوته: «شِما همه مِ ره تینا اییِلنِنی چوون زکریائه پِیغَمبِرِ کتاب دِله بَنوِشته بَییه، «چَپونِ زَمبه و گُسفِنا پَخش و پِلا بونِنه.“ 28 ولی بَعد از اون که زِنده بَیمه، قبل از شِما جَلیلِ مَنطقه شومبه.» 29 پِطرُس عیسی ره بااوته: «حَتَّی اگه همه تِ ره تینا بییِلِّن، مِن تِ ره تینا نییِلمه.» 30 عیسی پطرسِ بااوته: «حَییقَتاً، تِ ره گامبه، همین اِمشو، قبل از اون که تِلا دِ کَش وَنگ هاکانه، تِ سه کَش مِ ره حاشا کاندی!» 31 ولی پِطرُس شه گَبِ سَر اِیست هاکارد و بااوته: «اگه لازم بوئه تِ هِمراه بَمیرِم هم تِ ره حاشا نَکامبه.» تِمومِ شاگِردون هم همینِ بااوتِنه. عیسی جِتْسیمانیِ باغِ دِله دِعا کانده 32 بعد وِشون یه جا که وه اسم جِتْسیمانی بییه بُوردِنه. عیسی شه شاگِردونِ بااوته: «وَختی مِن دَره دِعا کامبه، اینجه هِنیشین.» 33 عیسی پِطرُس و یَعقوب و یوحنا ره شه هِمراه بَوِرده، وه پریشون و دلواپس بَییه، وِشونِ بااوته: 34 غُصّهِ جِم، دَره مییِرمه. اینجه بَمونین و بیدار بوئین.» 35 بعد اَت کم جلوتَر بُورده، شه دیمِ بنهِ سَر بییِشته و دِعا هاکارده اگه بونه اون ساعت، وه جِم رَد بَووه. 36 عیسی این طی بااوته: «اِی اَبّا، ای پییِر، تِ توندی هر کاری هاکانی. این پیاله ره مِ جِم دور هاکان، ولی نا مِ خواسهِ وِسه بلکه تِ خواسه بَووه.» 37 وَختی عیسی اون شاگِردونِ پَلی بَردَگِردِسه، بَدیئه وِشون بَخواتونه. پَس پِطرُسِ بااوته: «شَمعون، بَخواتویی؟ نَتونِسی یه ساعت بیدار بَمونی؟ 38 بیدار بوئین و دِعا هاکانین تا آزمودِ دِله نَکِفین. حَییقَتاً روح خوانه ولی تَن توان نِدارنه.» 39 پَس عیسی اَت کَش دییه بُورده و هَمون دِعا ره هاکارده. 40 و اَی هم بَردَگِردِسه و بَدیئه وِشون بَخواتونه، چوون وِشونِ چِش کَتل بَییه بییه. وِشون نَدونِسِنه عیسی ره چی بارِن. 41 بعد عیسی سِوّمین کَش شاگردونِ پَلی بَردَگِردِسه و وِشونِ بااوته: «هَمتی خُو دَرِنی و دَره اِستراحت کاندینی؟ دییه وَسّه! اون ساعت بَرِسیه. اِسا اِنسانِ ریکا گِناهکارونِ دَس تَسلیم بونه. 42 پِرِسین، بُوریم. هارِشین اونی که خوانه مِ ره تَسلیم هاکانه دَره راهِ جِم رِسنه.» عیسیِ گرفتار بَیِّن 43 عیسی هَمتی داشته گَب زوئه که یِدَفه یَهودا، یِتا از اون دِوازده شاگرد، یه دَسه جَمیِّتِ هِمراه که شمشیر و دَسِ چو داشتِنه، مَعبِدِ گَت گَتِ کاهِنون و توراتِ مَلِّمون و مشایخِ طَرِفِ جِم بینه، بییَمونِه. 44 اون خائِن شه هِمراهونِ علامِتی هِدا و بااوته بییه: «اونی ره که خاش دِمبه، همونِ؛ وه ره بَیرین و بَوِردِنِ مووقه شِمه حِواس دَووه.» 45 وَختی یَهودا اونجه بَرِسیه، دَرجا عیسی پَلی بورده و بااوته: «اِسّا!» و وه ره خاش هِدا. 46 بعد اون آدِمون عیسیِ سَر دَکِتِنه و وه ره بَییتِنه. 47 ولی یِتا از اونایی که اونجه اِیست هاکارده بییه شه شَمشیرِ بَکِشیه، کاهِنِ اعظمِ نوکِرِ یِتا ضربه بَزو و وه گوشِ جِر دِم هِدا. 48 عیسی وِشونِ بااوته: «مَگه مِن راهزِنِمه که شمشیر و دَسِ چوِ هِمراه مِ بَییتِنه وِسه بییَمونی؟ 49 مِن هر روز مَعبِدِ دِله شِمه پَلی تَعلیم دامه و مِ ره نَییتِنی. ولی مِقدَّسِ بَنوِشته ها وِنه اِنجام بَووه.» 50 بعد تِمومِ شاگِردون وه ره سَر بییِشتِنه و دَر بُوردِنه. 51 جَوونی که فِقَط یِتا کَتونِ پارچه شه تَن دَپیته بییه، عیسیِ دِمبال راه دَکِته. وِشون وه ره هم بَییتِنه، 52 ولی وه اون کَتونِ پارچه که شه تَن داشته ره دِم هِدا و لِخت دَر بُورده. عیسی شورائه پیش 53 وِشون عیسی ره کاهِنِ اَعظمِ پَلی بَوِردِنه. اونجه تِمومِ گَت گَتِ کاهِنون و مشایخ و توراتِ مَلِّمون جَمع بَییه بینه. 54 پِطرُس هَم دورادور عیسیِ دِمبال بُورده تا کاهِن اَعظمِ سِرهِ حیاط دِله بَرِسیه. اونجه، تَشِ پَلی، نگهوونونِ هِمراه نیشته بییه و شه ره گَرم کارده. 55 گَت گَتِ کاهِنون و تِمومِ اَهلِ شورا اینِ دِمبال دَینه که یِتا شِهادت عیسیِ علیه پی دا هاکانِن تا وه ره کُشتن هادن، ولی هیچی پی دا نَکاردِنه. 56 هر چَن خَیلیا عیسیِ علیه دِراغی شِهادت هِدانه، ولی وِشونِ شِهادت هَمدییهِ هِمراه جور درنییَمو. 57 بعد چَن نَفِر جلو بییَمونه و عیسیِ علیه دِراغی شهادت هِدانه، بااوتِنه: 58 «اِما شه بِشنُسیمی که گاته، ”این مَعبِدِ که آدِمیِ دَس بِساته بَییه ره له دِمبه و سه روزِ سَر، یِتا دییه مَعبِد سازِمبه که آدِمیِ دَسِ هِمراه بِساته نَییه بوئه» 59 ولی حَتَّی وِشونِ این شِهادت هم، هَمدییهِ هِمراه جور دَرنییَمو. 60 اون وخَت کاهِن اَعظِم بِلِند بَییه و همهِ میون عیسیِ جِم بَپِرسیه: «هیچ جِوابی نِدارنی هادی؟ این چیه که این مَردِم تِ علیه شِهادت دِنِنه؟» 61 ولی عیسی هَمون طی ساکت بَمونِسه و جِوابی نِدا. اَت کَش دییه کاهِن اَعظِم وه جِم بَپِرسیه: «تِ مَسیحِ موعود، مِتوارکِ خِدائه ریکائی؟» 62 عیسی وه ره بااوته: «هَسِمه، و اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که قادرِ خِدائه راسِ دَس نیشته و آسِمونِ ابرائه هِمراه اِنه.» 63 اون وَخت کاهِنِ اَعظِم شه یَخه ره چاک هِدا و بااوته: «دییه چه احتیاجی به شاهد دارمی؟ 64 وه کفرِ بِشنُسِنی. چی تَصمیم گِرنِنی؟» همهِ وِشون عیسی ره مَحکوم هاکاردِنه که وه حَقِّ بَمیره. 65 اون وَخت بعضیا عیسیِ دیمِ سَر خِلّیک دم هِدانه؛ وِشون وه چشا ره دَوِسِنه و هَمون طی که وه ره زونه، گاتِنه: «پیشگویی هاکان!» نگهوونون هَم وه ره بییتِنه و بَزونه. پِطرُسِ حاشا 66 وَختی که پِطرُس هَمتی پایین، حیاط دِله دَییه، کاهِن اعظمِ یِتا کُلفِت اونجه بییَمو 67 و پطرسِ بَدیئه که دَییه تَشِ پَلی شه ره گرم کارده. اون کُلفِت وه ره هارِشیه و بااوته: «تِ هم عیسیِ ناصریِ هِمراه دَیی.» 68 ولی پِطرُس حاشا هاکارده و بااوته: «ندومبه و نِفَهمِمبه چی گانی!» اینِ بااوته و دروازهِ سَمت بُورده. هَمون مووقه تِلا وَنگ هاکارده. 69 اَت کَش دییه، اون کُلفِتِ چِش وه ره دَکِته و اَی هم اونایی ره که اونجه اِیست هاکارده بینه ره بااوته: «این مَردی یِتا از وِشونِ.» 70 ولی پِطرُس اَی هم حاشا هاکارده. اَت کم دییه، اونایی که اونجه اِیست هاکارده بینه، اَت کَش دییه پِطرُسِ بااوتِنه: «بی شک تِ هم یِتا از وِشونی، چوون جَلیلی هَسی.» 71 ولی پِطرُس شِروع هاکارده شه ره لعنت هاکاردِن و قَسِم بَخُرده، بااوته: «مِن این مَردی که گانِنی ره نِشناسِمبه!» 72 هَمون لَحظه، تِلا دِوّمین کَش وِسه وَنگ هاکارده. اون وَخت پِطرُس، عیسیِ گَبِ شه یاد بیارده که وه ره بااوته بییه: «قبل از اون که تِلا دِ کَش وَنگ هاکانه، سه کَش مِ ره حاشا کاندی». پَس وه دِل پِر بَییه و برمه هاکارده. |
@2024 Korpu Company