مَرقُس 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیعیسی شاهِ واری اورشَلیمِ شَهر شونه 1 وَختی بیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیائه روستائه دِله که اورشَلیمِ نَزیکی و زیتونِ کوهِ دِله بییه، بَرِسینه. عیسی دِ تا از شه شاگردونِ بَفرِسیه 2 و وِشونِ بااوته: «اون روستایی که شِمه روب رو دَره، بُورین. همین که دِله بُوردِنی، یِتا دَوِسه خَرکِرّه ره پی دا کاندینی که تا اَلان هیچ کی وه سَر سِوار نَییه. اونِ واز هاکانین و بیارین. 3 اگه کِسی شِمه جِم بَپِرسیه: ”چه این طی کاندینی؟“ بارین: ”خِداوند اونِ احتیاج دارنه و دَرجا خر کِره ره شِما ره برگِردندِنه» 4 اون دِتا شاگرد بُوردِنه و کوچهِ دِله یِتا خَرکِرِّه پی دا هاکاردِنه که یِتا درِ پَلی دَوِسه بییه. اونِ واز هاکاردِنه. 5 بَعضی از اونایی که اونجه اِیست هاکارده بینه، وِشونِ جِم بَپِرسینه: «چه خَرکِرّه ره واز کاندینی؟» 6 اون دِتا شاگرد هَمون‌طی که عیسی وِشونِ بااوته بییه، بااوتِنه؛ پَس بییِشتِنه بورِن. 7 شاگِردون اون خَرکِرّه ره عیسی پَلی بیاردِنه، شه قواها ره وه سَر دِم هِدانه، و عیسی سِوار بَییه. 8 یَته خَله مَردِم هم شه قواها ره راهِ سَر پَهن هاکاردِنه و بعضیا هم ورگ دارِ چِله ها ره که اون دورِ وَرِ زِمینِ جِم بَکِندی بینه ره، راه دِله پَهن کاردِنه. 9 اونایی که عیسیِ پیشاپِش شینه و اونایی که عیسیِ دِمبالِ سَر اییَمونه، دادِ هِمراه گاتِنه: «نِجات هاده!» «مِوارکِ اونی که خِداوندِ اسمِ هِمراه اِنه!» 10 «اَمه جد داوودِ پادشاهیِ بییَموئِن، مِوارکِ!» «نِجات، آسِمونِ عرش دِله!» 11 عیسی اورشَلیمِ شَهر بییَمو و مَعبِدِ دِله بُورده. اونجه شه دورِ وَرِ همه چی ره هارِشیه، ولی چوون دیر وَخت بییه، اون دِوازده شاگِردِ هِمراه بِیت‌عَنْیائه روستا بُورده. عیسی اَنجیلِ دارِ لعنت کانده 12 فِردائه اون روز، وَختی دَینه بِیت‌عَنْیائه روستائه جِم بیرون شینه، عیسی ره وِشنا بَییه. 13 از دور یِتا اَنجیلِ دارِ بَدیئه که وَرگِ داشته؛ جلو بُورده تا هارِشه تونده وه سَر انجیل پی دا هاکانه یا نا. وَختی دارِ نزیک بَییه، به جِز وَرگ هیچی پی دا نَکارده، چوون هَمتی اَنجیلِ مووقه نَییه. 14 عیسی اون دارِ بااوته: «دییه هیچ وَخت هیچ کَس تِ جِم میوه ای نَخوره!» وه شاگِردون اینِ بِشنُسِنه عیسی مَعبِدِ دِله. 15 وَختی اورشَلیمِ شَهر بَرِسینه، عیسی مَعبِدِ دِله بُورده و اونایی که اونجه دَینه خرید و فروش کاردِنه ره بیرون هاکارده. وه صَرّافونِ تخت و کوتِر روشِنِ بَساطِ له هِدا 16 و هیچ کَسِ اِجازه نِدا، بار جابه جا هاکاردِنِ وِسه مَعبِدِ حیاط دِله رَد بَووه. 17 بعد وِشونِ تَعلیم هِدا و بااوته: «مَگه مِقدَّسِ نوشته هائه دِله بَنوِشته نَییه که، «مِ سِره، تِمومِ قومائه وِسه دِعائه سِره بااوته بونه“ ولی شِما اونِ ”دِزدِ کِلی“ هاکاردینی. 18 مَعبِدِ گَت گَتِ کاهِنون و توراتِ مَلِّمون وَختی اینِ بِشنُسِنه، یِتا راهِ دِمبال گِردِسِنه تا عیسی ره از بین بَوِرِن، چوون وه جِم تَرسینه، چوون تِمومِ جَمیِّت وه تَعلیم هِدائِنِ جِم حیروون بینه. 19 نِماشون، عیسی و شاگِردون شَهرِ جِم بیرون بوردِنه. یه دَرس انجیلِ دارِ جِم 20 زودِ صِواحی، راهِ دِله، اون اَنجیلِ دارِ بَدینه که بِنهِ جِم خِشک بَییه بییه. 21 پِطرُس جَریانِ یاد بیارده و عیسی ره بااوته: «اِسّا، هارِش! اون اَنجیلِ دارِ که نَفرین هاکاردی، خِشک بَییه.» 22 عیسی بااوته: «خِدا ره ایمون دارین. 23 حیِیقَتاً، شِما ره گامبه، هر کی این کوهِ باره، ”شه جائه سَر بَکِندی بَواش و دریائه دِله دَکِف،“ و شه دلِ دِله شَک نَکِنه بلکه ایمون داره که اونچی گانه بونه، وه وسه بونه. 24 پَس شِما ره گامبه، هر چی دِعائه دِله خوانِنی، ایمون دارین که اونِ بَییتِنی، و اون شِمه وِسه بونه. 25 «پَس هر وَخت دَره دِعا کاندینی، اگه یه نَفِرِ جِم یه چی به‌دل دارنِنی، وه ره بِبَخشین تا شِمه پییِر هم که آسمونِ دِله دَره، شِمه تقصیراتِ بِبَخشه. 26 ولی اگه شِما نِبَخشین، شِمه پییِر هم که آسِمونِ دِله دَره، شِمه تقصیراتِ نِبَخشِنه.» عیسیِ حَق و اختیار 27 وِشون اَت کَش دییه اورشَلیمِ بییَمونه. وَختی که عیسی دَییه مَعبِدِ دِله گِردِسه، مَعبِدِ گَت گَتِ کاهِنون و توراتِ مَلِّمون و مشایخ وه پَلی بییَمونه، 28 وِشون عیسیِ جِم بَپِرسینه: «به چه حَقّی این کارا ره کاندی؟ کی تِ ره این حَقِّ هِدا این طی کارا ره هاکانی؟» 29 عیسی وِشونِ جِواب بااوته: «مِنِم شِمه جِم یِتا سِئال دارمه. مِ جِوابِ هادین تا مِنِم شِما ره بارِم به چه حَقّی این کارا ره کامبه. 30 یحییِ تَعمید، خِدائه جِم بییه یا آدِمِ جِم؟ مِ جِوابِ هادین.» 31 وِشون هَمدییهِ هِمراه مَشورت هاکاردِنه، بااوتِنه: «اگه باریم، ” خِدائه جِم بییه“، گانه” چه وه ره ایمون نیاردینی؟“ 32 ولی اگه باریم، ”آدِمِ جِم بییه“...» - وِشون مَردِمِ جِم تَرسینه، چوون همه یحیی ره حَییقَتاً پیغَمبِر دونِسِنه. 33 پَس عیسی ره جِواب بااوتِنه: «نَدومبی.» عیسی بااوته: «مِنِم شِما ره نارمه به چه حَقّی این کارا ره کامبه.» |
@2024 Korpu Company