اِنجیلِ مَتّی 22 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیآروسیِ جَشنِ مَثِل 1 عیسی اَی مَثِلِ هِمراه وِشونِ وِسه گَب بَزو، بااوته: 2 «آسِمونِ پادشاهی که خِدا وه حاکمِ، یِتا پادشاه ره موندِنه که شه ریکائه آروسیِ وِسه یِتا گَتِ جَشن بَییته. 3 وه شه نوکِرونِ بَفرِسیه تا دَعوِت بَییهِ ها ره بارِن که جَشن بِیِّن، ولی وِشون نِخواسِنه بِیِّن. 4 پادشاه، نوکِرونِ دییه ای ره بَفرِسیه و بااوته : دَعوِت بَییهِ ها ره بارین شومِ حاضِر هاکاردِمه، مِن شه پرواری گوها و گوگِزاها ره سَر بَوریمه و همه چی حاضِرِ. پَس آروسیِ جشن وِسه بِئین. 5 ولی وِشون اِعتنا نَکاردِنه و هر کِدوم شه کارِ پِی بُوردِنه. یِتا شه زِمینِ سَر بورده و یِتا دییه شه كَسب و کارِ دِمبال. 6 بَقیه هم، پادشاهِ نوکِرونِ بَییتِنه و بی حِرمتی هاکاردِنه و وِشونِ بَکوشتِنه. 7 پادشاه عَصِبانی بَییه و شه سربازونِ بَفرِسیِه و قاتِلونِ بَکوشته و وِشونِ شَهرِ تَش بَکِشیه. 8 بعد شه نوکِرونِ بااوته: 'آروسیِ جَشن آمادِهِ، ولی کِسایی که دَعوِت هاکارده بیمِه، لیاقت نِداشتِنه جشنِ وِسه بِیِّن. 9 پَس کَر و کوچهِ دِله بُورین و هر کی ره پی دا هاکاردینی، آروسی دَعوت هاکانین.' 10 اون نوکِرون کَر و کوچهِ دِله بُوردِنه هر کی ره پی دا هاکاردِنه، -چه خوار و چه بَد- شه هِمراه بیاردِنه و آروسی مَنزِل، مِهمونونِ جِم پِر بَییه. 11 «ولی وَختی پادشاه مِهمونونِ بَدیئِنِ وِسه دِله بییَمو، یِتا مَردی ره بَدیئه که آروسی جِمه، شه تَن نِداشته. 12 پادشاه وه ره بااوته: 'اِی رَفِق، چی طی بِدونِ این که آروسیِ جِمِه ره دَپوشی اینجه بییَموئی؟' ولی اون مَردی هیچ جِوابی نِداشته. 13 اون وَخت پادشاه شه نوکرونِ بااوته: 'وه دَس و لینگِ دَوِندین و وه ره بیرون ظِلِمادِ دِله دِم هادین، اونجه که بِرمِه هاکاردِن دره و تَرسِ جِم دَندون دَندونِ کَش خوارنه.' 14 «چوون که دَعوِت بَییه ها زیادِنه، ولی اِنتِخاب بَییهِ ها کَمِنه.» 15 بعد عُلِمائه فِرقه فَریسی بیرون بُوردِنه و مَشوِرَت هاکاردِنه که چی طی عیسی ره، شه وه گَبِ هِمرا تَلِه دِم هادِن. 16 وِشون شه شاگِردونِ هیرودیسِ هِوادارونِ هِمراه، عیسی پَلی بَفرِسینه و بااوتِنه: «اِسّا، اِما دومبی که تِ راسگوِ مَردی ای و خِدائه راهِ دِرِسیِ هِمراه یاد دِنی و تِ وِسه مُهم نییه مَردِم چی گانِنه، چوون که ظاهرِ گولِ نَخارنی. 17 پَس شه نَظِرِ، اِما ره بار؟ رومِ امپراطوری ره مالیات هِدائِن دِرِسِ یا نا؟ 18 ولی عیسی که دونِسه وِشون چه نَخشه ای بَکِشینِه، بااوته: «اِی دِرویون، چه مِ ره آزمود کاندینی؟ 19 سکّه‌ایِ که اونِ هِمراه شه مالیاتِ دِنِنی ره مِ ره سِراغ هادین.» وِشون یِتا سکّه یه دیناری وه ره هِدانِه. 20 عیسی وِشونِ بااوته: «این سِکِّهِ نَخشِ نِگار، کِنه شِنه؟» 21 وِشون جِواب هِدانه: «قیصرِ شِنه.» عیسی بااوته: «پَس قیصرِ مالِ قیصَرِ هادین و خِدائه مالِ خِدا ره هادین.» 22 وِشون وه جِوابِ جِم هاج و واج بَمونِسِنه و عیسی ره تینا بییِشتِنه و بُوردِنه. مِرده هائه زنده بَیِّن 23 هَمون روز عُلِمائه فِرقه صَدوقی که مُعتَقِد بینه مِرده ها دِواره زنده نَبونِنه، عیسی پَلی بییَمونه و وه جِم بَپِرسینِه: 24 «اِی اِسّا، موسیِ پِیغَمبِر بااوته بییه اَگه یِتا مَردی بی وَچه بَمیره، وه بِرار وِنه وه زِنائه هِمراه آروسی هاکانه تا وه جِم، شه بِرارِ وِسه نَسلی به جا بییِلّه. 25 اَمه میون هَفت تا بِرار دَینه، اَوِّلین برار آروسی هاکارده و قبل از اون که وَچِه دار بَووه بَمِرده و شه زِنا ره شه دِوومی بِرارِ وِسه بییِشته. 26 دِوومی و سِوِّمی، تا هَفتِمی بِرار هَم به این وَضع دِچار بَینه. 27 اون زِنا هم بَعد از هَمه بَمِرده. 28 اِسا، قیامِتِ روز، وه کِدوم بِرارِ زِنا بونه؟ چوون که هَر هَفتا بِرار وه هِمراه آروسی هاکارده بینه» 29 عیسی جِواب هِدا: «شِما اِشتِباه کاندینی! چوون که نا مِقَدَّسِ بَنوِشته ها ره دوندِنی و نا خدائه قِوَّتِ! 30 قیامِتِ روز هیچ کَس نا زَن وَرنه و نا شی کانده، بلکه هَمِه، آسِمونِ فِرِشته هائه واری بونِنه. 31 ولی مِرده هائه زِنده بَیِّنِ خَوِری، مگه توراتِ دِله نَخوندِسِنی خِدا شِما ره چی بااوته؟ 32 که ' مِن اِبراهیمِ خِدا، اِسحاقِ خِدا و یَعقوبِ خِدامه.' خِدا، مِرده هائه خِدا نییه، بلکه زنده هائه خِدائه.» 33 وَختی مَردِم اینِ بِشنُسِنه عیسیِ تَعلیم هِدائِنِ جِم بِهت هاکاردِنه. 34 ولی وَختی عُلِمائه فِرقه فَریسی بِشنُسِنه که عیسی چی طی شه جِوابِ هِمراه، صَدوقیونِ دِهونِ دَوِسِّه، عیسیِ دور جَمع بَینه. 35 یِتا اَز وِشون که وَکیل بییه، این نیَّتِ هِمراه که عیسی ره آزمود هاکانه وه جِم سِئال هاکارده: 36 «اِی اِسّا، شَریعتِ گَت تِرین حِکم کِدومِ؟» 37 عیسی وِشونِ بااوته: «خِداوَند، شه خِدا ره، تِمومِ شه دِل و تِمومِ شه جان و تِمومِ شه فِکرِ هِمراه دوس دار. 38 این اَوِّلین و گَت تِرین حِکمِ. 39 دِوّمین حِکم هم اَوِّلین حِکمِ واری مُهمِ: شه هَمسادِه ره شه واری دوس دار. 40 تِمومِ موسیِ شَریعت و پیغَمبِرون بَنوِشته این دِتا حِکمِ سَر خِلاصِه بَییه. مَسیح موعود کِنه ریکائه 41 عیسی اون مووقه که عُلِمائه فِرقه فریسی وه دورِ وَر اِیست هاکارده بینه وِشونِ جِم بَپِرسیه: 42 «شِمه نَظِر مَسیحِ موعودِ خَوِری چیه؟ وه، کِنه ریکائه؟» وِشون جِواب هِدانه: داوودِ پادشاهِ ریکا.» 43 عیسی وِشونِ بااوته: «پَس چی طی داوود خِدائه وَحیِ هِمراه، مَسیحِ خِداوند صدا کانده؟ چوون که داوود گانِه: 44 «”خِداوند مِ خِداوَندِ بااوته: مِ راسِ دَسِ طَرِف هِنیش تا وَختی که تِ دِشمِنونِ تِ لینگِ بِن دِم هادِم.“ 45 اگه داوود وه ره خِداوَند گانه، چی طی وه تونده داوودِ ریکا بوئِه؟» 46 هیچ کِدوم جِوابی نِداشتِنه هادِن، بَعد از اون دییه کِسی جِرأت نَکِاردِه وه جِم سِئالی بَپُرسه. |
@2024 Korpu Company