لوقا 24 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیعیسیِ زنده بَیِّن 1 یکشنبه روز، صِواحی، زَن ها ادویه جاتیِ که تهیّه هاکارده بینه ره شه هِمراه بَییتِنه و مَقبرهِ سَر بُوردِنه. 2 ولی بَدینه سنگی که مَقبره جلو دَییه یِتا گوشه غَلت هِدائه هَسه. 3 وَختی مَقبرهِ دِله بُوردِنه، عیسیِ خِداوندِ جَسِدِ پی دا نکاردِنه. 4 اینِ وِسه مات و مَبهوت بینه که یهویی دِتا نُورانی مَردی وِشونِ پَلی اِیست هاکاردِنه. 5 زَن ها تَرسِ جِم، شه سَرِ، جِر دِم هِدانه؛ ولی اون دتا مَردی وِشونِ بااوتِنه: «چه زندهِ دِمبال مِرده هائه میون گِردِنِنی؟ 6 وه اینجه دَنیه، بلکه زنده بَییه! یاد بیارین مووقه ای که جَلیلِ دِله دَییه، شِما ره چی بااوته. 7 بااوته اِنسانِ ریکا وِنه گِناهکارونِ دَس تَسلیم و مَصلوب بَووه و سِوّمین روز زِنده بَووه.» 8 اون وَخت زَن ها وه گَبِ یاد بیاردِنه. 9 وَختی مَقبرهِ جِم بَردَگِردِسِنه، تِمومِ جَریانِ، اون یازده رَسول و بَقیهِ وِسه تَعریف هاکاردِنه. 10 اون زَن ها که این خَوِرِ رسولونِ هِدانه، مریمِ مَجْدَلیّه، یوآنّا، مریِم یَعقوبِ مار و زَن هایی که وِشونِ هِمراه دَینه، بینه. 11 ولی رسولون فکر هاکاردِنه زَن ها خیالاتی بَینه و وِشونِ گَبِ باوِر نَکاردِنه. 12 ولی پِطرُس بِلِند بَییه و مَقبرهِ سَمت دوو بَیته، دِلا بَییه و دِله ره هارِشیه، ولی جِز کَفِن هیچی نَدیئه. پَس اونچیِ جِم که اِتِّفاق دَکِته مات و مَبهوت بَییه و سِره بَردَگِردِسه. عِمائوسِ راه دِله 13 هَمون روز، دِ نَفِر از وِشون یِتا روستا که وه اسم عِمائوس بییه شینه، که اورشَلیمِ جِم حدودِ 10 کیلومتر فاصله داشته. 14 وِشون تِمومِ این جَریانِ خَوِری که اِتّفاق دَکِته بییه، هَمدییهِ هِمراه گَب زونه. 15 همین طی که دَینه گَب زونه و بَحث کاردِنه، عیسی، شه، اونائه پَلی بییَمو و وِشونِ هِمراه راه دَکِته. 16 ولی وه ره نِشناسینه چوون وِشونِ چِش دَوِسه بییه. 17 عیسی وِشونِ جِم بَپِرسیه: «راه دِله، چیه خَوِری هَمدییهِ هِمراه گَب زَندِنی؟» وِشون نارِحَتِ قیافه هِمراه، ساکت اِیست هاکاردِنه. 18 بعد یِتا از وِشون که وه اسم کْلِئوپاس بییه، عیسیِ جِواب بااوته: «تِ، تینا غریبه ای هَسی که اورشَلیمِ دِله اون چیائه جِم که این روزا اِتفاق دَکِته بی‌خَوِری؟» 19 عیسی بَپِرسیه: «چه چیایی؟» بااوتِنه: «اونچی که عیسیِ ناصریِ سَر بییَموئه. وه یِتا پیغَمبِر بییه که خِدائه پَلی و تِمومِ مَردِمِ پَلی، هم عَمِلِ دِله قَوی بییه و هم کِلامِ دِله. 20 ولی اَمه مَعبدِ گَت گَتِ کاهِنون و رَئیسون وه ره تَسلیم هاکاردِنه تا مَرگِ مَحکوم بَووه و وه ره مَصلوب هاکاردِنه. 21 ولی اِما امید داشتیمی وه هَمونی بوئه که وِنه اِسرائیلِ نِجات هاده. از این گذشته، در حییقَت اَلان سه روزِ این جَریانِ جِم گُذِرنه. 22 بَعضی زَن ها هم که اَمه میون دَرِنه، اِما ره مات و مَبهوت هاکاردِنه. وِشون اَمروز صِواحی مَقبرهِ سَر بُوردِنه، 23 وَختی جَسِدِ پی دا نکاردِنه، بَردَگِردِسِنه و بااوتِنه فرشته ها ره رویایی دِله بَدینه که وِشونِ بااوتِنه وه زنده هَسه. 24 بَعضی از وِشونی که اونجه اَمه هِمراه دَینه مَقبره بُوردِنه و اوضاع ره هَمون‌طی که زَن ها بااوته بینه، بَدینه، ولی وه ره نَدینه.» 25 بعد عیسی وِشونِ بااوته: «ای بی عَقلون چه اَنده شِمه وِسه سَختِ تِمومِ اونچیِ که پِیغَمبِرون بااوتِنه ره باور هاکانین! 26 مَگه نَوِسه مَسیحِ موعود این رنجها ره بَوینه و بعد شه جِلالِ بَرِسه؟» 27 عیسی، موسی و تِمومِ پِیغَمبِرونِ جِم شِروع هاکارده و اونچیِ که تِمومِ مِقدَّسِ نوِشته هائه دِله وه خَوِری بااوته بَییه ره وِشونِ وِسه توضی هِدا. 28 وَختی اون روستایی که وِشونِ مَقصِد بییه ره نَزیک بَینه، عیسی وانمود هاکارده که خوانه دورتَر بُوره. 29 وِشون خَله اصرار هاکاردِنه و بااوتِنه: «اَمه هِمراه بَمون، چوون روز دَره تِموم بونه و نزیکِ شو بَووه.» پَس عیسی دِله بُورده تا وِشونِ پَلی بَمونه. 30 وَختی وِشونِ هِمراه سِفرهِ سَر نیشته بییه، نونِ بَییته، شکر هاکارده، تیکه هاکارده و وِشونِ هِدا. 31 هَمون لَحظه، وِشونِ چِش واز بَییه و وه ره بِشناسینه، ولی عیسی وِشونِ چِشِ پَلی غِیب بَییه. 32 وِشون هَمدییه ره بااوتِنه: «وَختی راه دِله اَمه هِمراه گَب زوئه و مِقدَّسِ نوِشته ها ره اَمه وِسه توضی دائه، مگه اَمه دِل تَپ تَپ نَزو بییه» 33 وِشون بِلِند بَینه و اورشَلیم بَردَگِردِسِنه. اونجه اون یازده رَسولِ پی دا هاکاردِنه که شه رَفِقونِ هِمراه جَمع بینه 34 گاتِنه: «حَییقَتاً عیسیِ خِداوند زنده بَییه، و شه ره شَمعونِ سِراغ هِدا.» 35 اون وَخت، اون دِتا هم بااوتِنه که راه دِله چه اتِّفاقی دَکِته و چی طی عیسی ره وَختی دَییه نونِ تیکه کارده بِشناسینه. عیسی شاگِردونِ ظاهر بونه 36 هَمتی دَینه این گَبا ره زونه که عیسی شه، وِشونِ میون اِیست هاکارده و بااوته: «سِلام بر شِما!» 37 ولی همه حِیرون و پریشون بَینه، خیال هاکاردِنه روح ویندِنه. 38 عیسی وِشونِ بااوته: «چه اَنده پریشونِنی؟ چه شه دلِ دِله شک و تردید راه دِنِنی؟ 39 مِ دَس و لینگِ هارِشین. شه مِنِمه! مِ ره دَس هاکانین و بَوینین؛ روح، گوشت و اِستکا نِدارنه، ولی هَمون طی که ویندِنی مِن دارمه!» 40 اینِ بااوته و شه دَس و لینگِ وِشونِ سِراغ هِدا. 41 وِشون خِشالی و بِهتِ جِم نَتونِسِنه باوِر هاکانِن. پَس وِشونِ بااوته: « بَخُردِنه وِسه چی دارنِنی؟» 42 یِتا تیکه بَپِته مائی وه ره هِدانه. 43 اونِ بَییته و وِشونِ چِشِ پَلی بَخُرده. 44 بعد وِشونِ بااوته: «این هَمونِ که وَختی شِمه هِمراه دَیمه، گاتِمه؛ اِسا تِموم اونچی موسیِ تورات و پِیغَمبِرونِ کِتاب و مزامیرِ دِله مِ خَوِری بَنوشت بَییه هَسه، وِنه اِنجام بَرِسه.» 45 بعد، وِشونِ فِکرِ واز هاکارده تا بَتونِن مِقدَّسِ نوشته ها ره بِفَهمِن. 46 و وِشونِ بااوته: «بَنوِشته بَییه که مَسیحِ موعود رَنج کَشِنه و سِوّمین روز مِرده ها جِم بِلِند بونه 47 و این که وه اسمِ هِمراه تووبه و گِناهونِ آمرزش، تِمومِ قومها ره هِدا بونه، که اونِ شِروع اورشَلیمِ جِم هَسه. 48 شِما این چیائه شاهِدِنی . 49 اِسا مِن اونچی ره که مِ آسِمونی پییِر شِما ره وَعده هِدا بییه ره شِمه وِسه رِسِندمبه؛ ولی این شَهرِ دِله بَمونین تا مووقه ای که خِدائه قِوَّتِ اَعلیِ جِم، شه تَن دَکُنین.» عیسی آسِمون شونه 50 بعد عیسی وِشونِ تا بِیت‌عَنْیائه نَزیکی، شَهرِ جِم بیرون بَوِرده و شه دسا ره آسِمونِ سَمت بِلِند هاکارده و وِشونِ بَرکَت هِدا؛ 51 و هَمون طی که وِشونِ بَرکَت دائه، وِشونِ جِم سیوا بَییه و آسمونِ سَمت بَوِرده بَییه. 52 وِشون وه ره پَرَسِش هاکاردِنه و گَتِ خِشالیِ هِمراه اورشَلیم بَردَگِردِسِنه. 53 اونجه یه سَرِ مَعبِدِ دِله موندِسِنه و خِدا ره پَرسش کاردِنه. |
@2024 Korpu Company