لوقا 15 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیگوم بَیّه گُسفِن مَثِل 1 ولی خراجگیرون و گِناهکارون همه عیسیِ دور جَم بونِسِنه تا وه گَبِ بشنُئِن. 2 عُلِمائه فِرقه فریسی و توراتِ مَلّمون، غُرغُر کاردِنه و گاتِنه: «این مَردی گِناهکارونِ قبول کانده و وِشونِ هِمراه همسِفره بونه.» 3 پَس عیسی این مَثِلِ وِشونِ وِسه بیارده: 4 «کِدوم یِتا از شِما دَره که صد تا گُسفِن داره و وَختی اونائه جِم یِتا گوم بَووه، اون نَود و نه تا دییه ره صَحرائه دِله نییِله و اون گوم بَیّه ئه دِمبال نَشوئه تا اونِ پی دا هاکانه؟ 5 و وَختی گوم بَیّه گُسفِنِ پی دا هاکارده، اونِ خِشالیِ هِمراه شه دوش اییِلنه 6 و سِره اِنه، شه رَفِقون و هِمساده ها ره جَمع کانده و گانه: ”مِ هِمراه خِشالی هاکانین، چوون شه گوم بَیّه گُسفِنِ پی دا هاکاردِمه.“ 7 شِما ره گامبه، همین طی، یِتا گِناهکارِ وِسه که توبه کانده، آسمونِ دِله جَشن و شادیِ گَتتِری بر پا بونه تا اون نَود و نه تا دِرِسکارِ وِسه که نیاز به توبه نِدارنِنه. گوم بَیّه سِکهِ مَثِل 8 «و یا کِدوم زِنائه که دَه تا نِقره سِکّه داره و وَختی یِتا از اونا گوم بَووه، لَمپا رووشِن نَکانده و سِره ره سازه نَزِنده و تا اونِ پی دا نَکارده، بَگِردِسِنه جِم اِیست نَکانده؟ 9 و وَختی اونِ پی دا هاکانه، شه رَفِقون و هِمساده ها ره جَمع کانده و گانه: ”مِ هِمراه خِشالی هاکانین، چوون شه گوم بَیّه سکّه ره پی دا هاکاردِمه.“ 10 شِما ره گامبه، همین طی، یِتا گِناهکارِ توبه هاکاردِنِ وِسه، خِدائه فرشته هائه پَلی شادی بر پا بونه.» گوم بَیّه ریکائه مَثِل 11 بعد عیسی ادامه هِدا و بااوته: «یِتا مَردی دِ تا ریکا داشته. 12 یِتا روز کِچیکِ ریکا شه پییِرِ بااوته: ”ای پییِر، سهمیِ که تِ دارایی جِم مِ ره رِسِنه ره اَلان مِ ره هاده.“ پَس پییِر شه دارایی ره اون دِتا ریکائه میون رَسِد هاکارده. 13 هَمتی خَله زِمون نَگذِشته بییه که، کِچیکِ ریکا هر چی که داشته ره جَمع هاکارده و یِتا دوردَسِ دیار بُورده و شه دارایی ره اونجه عیاشیِ هِمراه به باد هِدا. 14 وَختی هر چی داشته ره خَرج هاکارده، اون دیارِ دِله بَدجور قَحطی بییَمو و تنگدَسی دَکِته. 15 پَس بُورده و یِتا از اون مَنطقهِ مَردِمِ نوکِر بَییه. اون مَردی هم وه ره شه زِمینِ سَر بَفرِسیه تا وه خی ها ره خِراک هاده. 16 اون ریکا آرزو داشته شه اِشکِمِ خی هائه خِراکِ جِم سیر هاکانه، ولی هیچ کی وه ره هیچی نِدا بییه. 17 سَر آخِر شه پَلی بااوته: ” مِ پییِرِ خَله از کارگرون، اضافی غِذا هم دارنِنه و مِن اینجه وِشناییِ جِم دَره تَلِف بومبه. 18 پَس بِلِند بومبه و شه پییِرِ پَلی شومبه و وه ره گامبه: ’پییِر، مِن تِ حَق و خِدائه حق گِناه هاکاردِمه. 19 دییه لیاقَت نِدارمه مِ ره تِ ریکا بَدونِن. مِ هِمراه یِتا از شه کارگرونِ واری رِفتار هاکان.‘“ 20 پَس بِلِند بَییه و شه پِییرِ سِره سَمت راه دَکِته. ولی هَمتی سِره جِم دور بییه که وه پییِر وه ره بَدیئه و وه دِل وه وِسه بَسوته و وه سمت دوو بَییته، وه ره کَشه بَزو و خاش هِدا. 21 ریکا شه پییِرِ بااوته: ”پییِر، مِن تِ حَق و خِدائه حق گِناه هاکاردِمه. دییه لیاقت نِدارمه مِ ره تِ ریکا بَدونِن.“ 22 ولی پییِر شه نوکِرون بااوته: ”زود بُورین و خوارتِرین جِمه ره بیارین و وه تَن دَکُنین. یِتا انگوشتِر وه اَنگوس و یِتا کوش وه لینگ دَکُنین. 23 اون دَوِسه گوگزا ره بیارین، سَر بَورینین تا بَخُریم و جَشن بَیریم. 24 چوون مِ این ریکا بَمِرده بییه، اَی دِواره زِنده بَییه؛ گوم بَییه بییه، پی دا بَییه!“ پَس جشن بَییتِنه و شادی هاکاردِنه. 25 «ولی گَت تِرِ ریکا زِمین سَر دَییه. وَختی سِرهِ نَزیکی بَرِسیه و سِما و آوازِ صِدا ره بِشنُسه، 26 یِتا از نوکِرونِ صدا هاکارده و بَپِرسیه: ”چه خَوِرِ؟“ 27 نوکِر جِواب هِدا: ”تِ بِرار بَردَگِردِسه و تِ پییِر اون دَوِسه گوگزا ره سَر بَوریه، چوون شه ریکا ره صَحیح سالم پی دا هاکارده.“ 28 گَتِ ریکا وَختی اینِ بِشنُسه، عَصِبانی بَییه و نِخواسه سِره بُوره. وه پییِر بیرون بییَمو و وه جِم اِلتماس هاکارده. 29 ولی وه شه پییِرِ جِواب بااوته: ”هارِش مِن اَلان خَله سالِ یِتا نوکِرِ واری تِ ره خِدمِتِ هاکاردِمه و هیچ وَخت تِ دَستورِ جِم سرپیچی نَکاردِمه. ولی تِ هیچ وَخت حَتَّی یِتا بِزغاله هم مِ ره نِدائی تا شه رَفِقونِ هِمراه یِتا مِهمونی بَیرِم. 30 ولی اِسا که تِ این ریکا بَردَگِردِسه، ریکائی که تِ دارایی ره خِرابِ زن هائه هِمراه به باد هِدا، وه وِسه اون دَوِسه گوگزا ره سَر بَوری ای!“ 31 پییِر وه ره بااوته: ”ریکا، تِ هَمِش مِ هِمراه دَری، و هر چی دارمه، تِ وسه هَسه. 32 ولی اَلان وِنه جَشن بَیریم و شادی هاکانیم، چوون تِ این بِرار بَمِرده بییه، اَی زنده بَییه؛ گوم بَییه بییه، پی دا بَییه» |
@2024 Korpu Company