لوقا 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیعیسی دِعا هاکاردَنه شه شاگِردونِ یاد دِنه 1 یِتا روز عیسی یه جا دَییه دِعا کارده. وَختی وه دِعا تِموم بَییه، یِتا از وه شاگِردون وه ره بااوته: «ای آقا، دِعا هاکاردِنِ اِما ره یاد هاده، هَمون‌طی که یحیی شه شاگِردونِ یاد هِدا.» 2 عیسی وِشونِ بااوته: هر وَخت دِعا کاندینی، بارین: ”ای پییِر، تِ اسم مِقدّس بوئه، تِ پادشاهی بِیّه، 3 اَمه هر روزِ نونِ هر روز اِما ره هاده. 4 اَمه گِناهونِ بِبَخش، چوون اِما هم تِمومِ اوناییِ که اِما ره مدیونِنه ره بَخشِمبی. اِما ره آزمودِ دِله نیار» 5 بعد وِشونِ بااوته: «کِدوم یِتا از شِما رَفِقی دارنه که نِصفِ شو وه پَلی بُوره و باره: ”ای رَفِق، سه تا نون مِ ره قَرض هاده، 6 چوون یِتا از مِ رَفِقون سَفِرِ جِم بَرِسیه، و هیچی نِدارمه وه پلی بییِلِّم،“ 7 وه سِرهِ دِله، جِواب هاده: ”مِ ره زَحمِت نَده. در کِلیتِ، و مِ وَچون مِ هِمراه لا دِله دَرِنه. نتومبه لائه جِم پِرِسِم و یه چی تِ ره هادِم.“ 8 شِما ره گامبه، حَتَّی اگه شه رَفِقِ وِسه بِلند نَووه و وه ره نون نَده، وه اصرارِ خاطِری بِلِند بونه و هر چی نیاز دارنه ره وه ره دِنه. 9 «پَس شِما ره گامبه، بِخوائن که شِما ره هِدا بونه؛ بَگِردین که پی دا کاندینی؛ در بَزِنین که در شِمه وِسه واز بونه. 10 چوون هر کی بِخوائه، به‌دس یارنه؛ و هر کی بَگِرده، پی دا کانده؛ و هر کی دَر بَزِنه، در وه وِسه واز بونه. 11 کِدوم یِتا از شِمه پییرون، اگه وه ریکا وه جِم مائی بِخوائه، یِتا مَر وه ره دِنه؟ 12 یا اگِه مِرغانه بِخوائه، یِتا عقرِب وه ره دِنه؟ 13 پَس اگه شِما که اَنده بَد ذاتِنی دوندِنی که وِنه شه وَچونِ خوارِ چی هادین، چَنده ویشتر شِمه آسِمونی پییِر، روح‌القُدُسِ هر کیِ که وه جِم بِخوائه، بَخشِنه.» عیسی و بِعِلزِبول 14 اَت کَش عیسی یِتا لالِ دِوِ یه نَفِرِ جِم بیرون کارده. وَختی دِو بیرون بُورده، لالِ مَردی تونِسه گَب بَزِنه و مَردِم بِهت هاکاردِنه. 15 ولی بعضیا بااوتِنه: «وه دِوها ره بِعِلزِبولِ کُمِکِ هِمراه که دِوهائه رَئیسِ بیرون کانده.» 16 بَقیه هم این نیِّتِ هِمراه که وه ره آزمود هاکانِن، وه جِم یِتا آسِمونی نِشونه بَخواسِنه. 17 عیسی وِشونِ فِکرِ بَخوندِسه و وِشونِ بااوته: «هر مملکتی که شه علیه دِ دَسه بَووه، نابود بونه و هر سِره ای که وه دِله دِ دَسِگی دَووه، پاشِنه. 18 اگه شیطان هم شه علیه دِ دَسه بَووه، چی طی وه مملکت پا بَرجا موندِنه؟ چوون گانِنی مِن دِوها ره بِعِلزِبولِ کُمِکِ هِمراه بیرون کامبه. 19 اگه مِن بِعِلزِبولِ کُمِکِ هِمراه دِوها ره بیرون کامبه، شِمه شاگِردون کِنه کُمِکِ هِمراه اونا ره بیرون کاندنه؟ پَس وِشون، شِما ره داوِری کاندنه. 20 ولی اگِه مِن خِدائه قِوَّتِ هِمراه دِوها ره بیرون کامبه، پَس این نِشون دِنه خِدائه پادشاهی شِما ره بَرِسیه. 21 وَختی یِتا قِدّارِ مَردی که کامِلاً مِسَلّحِ، شه کاخِ جِم محافظت هاکانه وه اَموال در امان موندِنه. 22 ولی وَختی یه نَفِر که وه جِم قِدّارتَرِ، وه ره حَمله هاکانه، وه ره شکست دِنه و سِلاحیِ که اون مَردی وه سَر بالِسه ره وه جِم گِرنه و تِمومِ وه دارایی ره تاراج کانده. 23 «هر کی مِ هِمراه نییه، مِ علیه، و هر کی مِ هِمراه جَمع نَکِنه، تار و مار سازِنه. 24 «وَختی که پَلیدِ روح یه نَفِرِ جِم بیرون اِنه، خِشک و بَرَهوتِ جائه دِله شونه تا یِتا جا شه اِستراحتِ وِسه پی دا هاکانه. ولی چوون پی دا نَکانده شه هِمراه گانه: ”اون سِره ای که وه جِم بییَمومه ره بَرگِردِمبه.“ 25 وَختی اونجه رِسِنه و اون سِره ره سازه بَزو و تَمیز وینده 26 شُونه و هَفت تا روح شه جِم بَدتِرِ یارنه و همه با هم دِله شونِنه و اونجه ساکن بونِنه. اون وَخت اون آدِمِ عاقبت وه اَوِّلِ کَشِ جِم، هم بَدتِر بونه.» 27 وَختی که عیسی این گَب ها ره گاته، یِتا زِنا جَمیِّتِ دِله شه صدا ره بِلِند هاکارده و بااوته: «خِش به حال ماری که تِ ره دِنیا بیارده و تِ ره شیر هِدا.» 28 ولی عیسی وه جِواب بااوته: «خِش به حال اونایی که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه و اونِ به جا یارنِنه.» یونِسِ پِیغَمبِرِ نِشونه 29 وَختی که جَمیِّت زیاد بونِسه، عیسی بااوته: «این نَسلِ مَردِم چَنده شَرورِنه. وِشون یِتا نِشونه خوانِنه! ولی نِشونه ای وِشونِ هِدا نَوونه جز یونِسِ پِیغَمبِرِ نِشونه. 30 چوون هَمون‌طی که یونس، نینوائه مَردِمِ وسه نِشونه بییه، اِنسانِ ریکا هم این نَسلِ وِسه نِشونه بونه. 31 داوِریِ روز، جِنوبِ مَلِکه، این نَسلِ هِمراه حِرِسِنه و وِشونِ مَحکوم کانده، چوون وه، دِنیائه اون سَرِ جِم بییَمو تا سِلیمونِ حِکمَتِ بِشنُئه، اِسا اونی که اینجه دَره سِلیمونِ جِم گَت تِرِ. 32 نینوائه مَردِم، داوِری روز این نَسلِ هِمراه حِرِسِنِنه و وِشونِ مَحکوم کاندِنه، چوون وِشون یونسِ موعظهِ خاطِری توبه هاکاردِنه، و اِسا اونی که اینجه دَره یونِسِ جِم گَت تِرِ. شِمه تَنِ لَمپا 33 «هیچ کی لمپایی که شه استفادهِ وِسه رووشِن هاکارده ره اَی اِمباری دِله بَرنِگاردِنه، بلکه لَمپا ره پایهِ سَر اییِلنه تا هر کی دِله بِیّه روشِنایی ره بَوینه. 34 تِ چش، تِ تَنِ لمپائه. اگه تِ چِش سالم بوئه، تِموم تِ وجود رووشن بونه. ولی اگه تِ چِش فاسد بوئه، تِموم تِ وجودِ تاریکی گِرنه. 35 مواظب باش، نکنه اون نُوری که تِ دِله دَره، تاریکی بوئه. 36 اگه تِموم تِ وجود رووشن بوئه و هیچ تاریکی ای اونِ دِله دَنی بوئه، اون وَخت، مووقه ای واریِ که لَمپائه نور تِ ره تابِنه، تِمومِ تِ وجود رووشِناییِ دِله دَره.» وای بر عُلِمائه فَریسی و توراتِ مَلّمون 37 وَختی عیسی شه گَبِ تِموم هاکارده، یِتا از عُلِمائه فِرقه فریسی وه ره غِذائه وِسه دَعوِت هاکارده. پَس عیسی وه سِره بُورده و هِنیشته. 38 ولی وَختی فریسی بَدیئه، عیسی شه دَسِ قبلِ از غِذا نَشُسه، خَله تَعَجِّب هاکارده. 39 اون وَخت عیسیِ خِداوند وه ره بااوته: «شِما فریسیون، پِشقاب و پیالهِ بیرونِ تمیز کاندینی، ولی وه دِله طِمَع و بَدیِ جِم پِرِ! 40 ای نادونون، مگه اونی که بیرونِ بِساته، دِله ره هم نِساته؟ 41 پَس اون چیایی جِم که شه دلِ دِله دارنِنی صَدَقه هادین و ویندِنی که همه چی شِمه وِسه پاکِ. 42 «وای بر شِما ای عُلِمائه فَریسی! شِما نَعناع و شِفید و همه جور سَبزیِ جِم دَه به یک دِنِنی، ولی عِدالَتِ نَدید گِرنِنی و خِدائه مِحَبَّتِ جِم غافِلِنی. اینا ره هم وِنه به‌جا یاردینی و اونا ره هم از یاد نَوِردینی. 43 وای به حال شِما ای عُلِمائه فریسی! چوون دوس دارنِنی عِبادَتگاهِ دِله بِهتَرین جا هِنیشین و مَردِم، کوچه بازارِ دِله شِما ره سِلام هاکانِن. 44 وای بر شِما! چوون شِما بی علامتِ قبرا ره مُوندِنِنی که مَردِم نَدوندِنه و اونائه سَر راه شونِنه.» 45 یتا از توراتِ مَلّمون عیسیِ جِواب بااوته: «اِسّا، تِ این گَبهائه هِمراه اِما ره هم توهین کاندی.» 46 عیسی بااوته: «وای بر شِما، ای توراتِ مَلّمون، چوون مَردِمِ دوش سَنگینِ بار اییِلنِنی، ولی شه حاضر نینی، کُمِکِ وِسه حَتّی شه اَنگوسِ بارِ بِن بییِلین. 47 وای بر شِما، چوون، پِیغَمبِرونِ وِسه که شِمه پییِرون دَس بَمِردِنه، مَقبره سازِنِنی! 48 پَس شِما، شه پییِرون شاهِدِنی و وِشونِ کارِ تایید کاندینی. وِشون پیغمبِرونِ بَکوشتِنه و شِما وِشونِ مقبره ره سازِنِنی. 49 اینِ وِسه خِدائه حِکمت گانه ”مِن وِشونِ وسه پِیغَمبِرون و رسولونِ فِرِسِندِمبه. ولی وِشون بعضیا ره کُشِنِنه و بعضیا ره شکنجه دِنِنه.“ 50 تا تِمومِ پِیغَمبِرونی که وِشونِ خون از خلقت دِنیا تا اَلان دَشِندی بَییه، این نَسلِ گَردِن دَووه - 51 هابیلِ خونِ جِم تا زَکِریا که وه خونِ قِروونگاه و مِحرابِ میون دَشِندینه. اَره، شِما ره گامبه که این نَسل تِمومِ اینائه وِسه حِساب پَس دِنه. 52 وای بر شِما ای توراتِ مَلِّمون! چوون شِما حَییقَتِ مَردِمِ جِم قایم کاندینی نا شه اونِ قبول دارنِنی و نا اییِلنِنی دییَرونی که خوانِنه، اونِ ایمون بیارِن.» 53 وَختی عیسی بیرون بُورده، توراتِ مَلِّمون و عُلِمائه فِرقه فریسی بَدجور وه ره فِشار یاردِنه و تَقِلّا کاردِنه وه ره تحریک هاکانِن خَله چیائه خَوِری گَب بَزِنه. 54 و مَعطِل بینه عیسیِ تِکِ جِم یِتا گَب دَر بِیّه تا شه وه گَبِ هِمراه وه ره تَله دِله دِم هادِن. |
@2024 Korpu Company