لوقا 10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیعیسی هِفتاد نَفِرِ فِرِسِندِنه 1 بعد از اون، عیسیِ خِداوند هِفتاد نَفِر دییه ره اِنتخاب هاکارده و وِشونِ دِتا دِتا شه جِم قبلتَر شَهر و دیاری که شه در نَظِر داشته اونجه بُوره، بَفرِسیه. 2 وِشونِ بااوته: «محصول زیادِ ولی کارگر کم. پَس صاحاب مَحصولِ جِم بِخوائین تا کارگرونِ ویشتری ره محصولِ سَر بَفرِسه. 3 بُورین! مِن شِما ره وره هائه واری وِرگائه دِله فِرِسِندِمبه. 4 شه هِمراه پول و کِلوار و کُوش نَوِرین، و راه دِله شه وَختِ سِلام و احوالپِرسیِ وِسه تَلِف نَکِنین. 5 هر سرهِ دِله که شونِنی، اَوِّل بارین: ”صِلح و سِلام بر این سِره دَووه.“ 6 اگه اون سِره دِله کِسی صِلح و سِلامِ اَهل بوئه، شِمه صِلح و سِلام وه سَر موندِنه؛ وگرنه، شه شِما ره بَرگِردِنه. 7 اون سِره دِله بَمونین و هر چی شِمه پَلی بییِشتِنه، بَخُرین و بَنوشین، چوون کارگر شه دَسمِزِ مِستَحَقِ. این سِره اون سِره نَکِنین. 8 وَختی یِتا شَهرِ دِله بُوردینی و شِما ره قبول هاکاردِنه، هر چی شِمه پَلی بییِشتِنه، بَخُرین. 9 اونجهِ مریضونِ شِفا هادین و بارین: ”خِدائه پادشاهی شِما ره نَزیکِ.“ 10 ولی هر وَخت یِتا شَهرِ دِله بُوردینی و شِما ره قبول نَکاردِنه، اون شَهرِ کر و کوچه دِله بُورین و بارین: 11 ”حَتّی اِما شِمه شَهرِ گردِ خاکِ که اَمه لینگِ سَر نیشته ره، شِمه علیه تکون دِمبی. ولی اینِ بَدونین که خِدائه پادشاهی نزیکِ.“ 12 بَدونین داوِریِ روز، مِجازاتِ تِحَمُّل سُدومِ شَهرِ وِسه که گِناهِ جِم پِر بییه، راحت تِرِ تا اون شَهرِ وِسه. 13 «وای بر تِ، ای خورازینِ شَهر! وای بر تِ، ای بِیت‌صِیْدائه شَهر! چوون اگه معجزاتی که شِمه دِله اِنجام بَییه، صور و صیدونِ شهرائه دِله اِنجام بونِسه، اونجهِ مَردِم خَله قبلتر پلاس شه تَن کاردِنه و شه سَرِ تیل وَسِنه و توبه کاردِنه. 14 ولی داوِریِ روز، مِجازاتِ تِحَمُّل، صور و صیدونِ وِسه راحت تِرِ تا شِمه وِسه. 15 و تِ ای کَفَرناحومِ شَهر، خیال کاندی تا آسِمون سَر کَشِنی؟ نا، بلکه جَهَنِمِ دِله سرنگون بونی. 16 «بعد شه شاگِردونِ بااوته: هر کی شِمه گَبِ گوشِ هاکانه، مِ گَبِ گوش هاکارده؛ و هر کی شِما ره قَبول نَکِنه، مِ ره قَبول نَکارده؛ ولی هر کی مِ ره قبول نَکِنه، اونی که مِ ره بَفرِسیه ره قَبول نَکارده.» اون هفتاد نَفِر بَردَگِردِسَن 17 اون هِفتاد نَفِر خِشالیِ هِمراه بَردَگِردِسِنه و بااوتِنه: «ای آقا، تِ اسمِ هِمراه حَتَّی دِوها هم اَمه جِم اِطاعت کاندنه.» 18 عیسی وِشونِ بااوته: «مِن شیطانِ بَدیمه که برقِ واری آسِمونِ جِم جِر دَکَته. 19 اِسا شِما ره اقتدار دِمبه که مَرها و عَقرِبها ره شه لینگِ بِن لِه هاکانین و دِشمِنِ تِمومِ قِوَّتِ از بین بَوِرین، هیچی شِما ره آسیب نَرِسِندِنه. 20 ولی اینِ وِسه خِشالی نَکِنین که پلیدِ اِرواح شِمه جِم اِطاعت کاندنه، بلکه اینِ وِسه خِشال بوئین که شِمه اِسم آسمونِ دِله بَنوِشته بَییه.» 21 هَمون لَحظه، عیسی روح‌القدسِ دِله شاد بَییه و بااوته: «ای پییِر، آسِمون و زِمینِ صاحاب، تِ ره شکر کامبه که این چیا ره عاقلون و حَکیمونِ جِم قایم هاکاردی و کِچیکِ وَچونِ وِسه دیار هاکاردی. اره، ای پییِر، چوون این اون چی بییه که تِ ره خِشال کارده. 22 مِ پییِر همه چی ره مِ دَس بِسپارِسه. هیچ کَس نَدونده ریکا کیِ به جِز پییِر، و هیچ کس نَدونده پییِر کیِ به جِز ریکا، و اونایی که ریکا بِخوائه، پییِرِ وِشونِ وِسه دیار هاکانه.» 23 بعد تیناریِ دِله، شه شاگِردونِ هارِشیه و بااوته: «خِش به حال شِما که این چیا ره ویندِنی. 24 چوون شِما ره گامبه یَته خَله پِیغَمبِرون و پادشاهون آرزو داشتِنه اونچی که شِما ویندِنی ره بَوینِن و نَدینه، و اونچی که شِما اِشنُنِنی ره، بشنُئِن و نِشنُسِنه.» خوارِ سامریِ مَثِل 25 یِتا روز، توراتِ عُلِمائه جِم یه نَفِر بِلِند بَییه تا این سِئالِ هِمراه عیسی ره آزمود هاکانه، بااوته: «ای اِسّا، چی هاکانِم تا اَبدی زندگی ره به دَس بیارِم؟» 26 عیسی وه جِواب بااوته: «تورات دِله چی بَنوِشته بَییه؟ اونِ جِم چی فَهمِنی؟» 27 جِواب هِدا: «”خِداوندْ شه خِدا ره شه تِمومِ دِل و شه تِمومِ جان و شه تِمومِ قِوَّت و شه تِمومِ فِکرِ هِمراه دوس دار“؛ و شه هَمساده ره شه جانِ واری دوس دار.“ 28 عیسی وه ره بااوته: «دِرِس جِواب هِدایی. اینِ به‌جا بیار که زِندِگی ره دارنی.» 29 ولی وه شه توجیه هاکاردِنِ وِسه عیسی جِم بَپِرسیه: «مِ هَمساده کیِ؟» 30 عیسی وه جِواب بااوته: «یِتا مَردی اورشَلیمِ جِم اَریحائه شَهر شیه. راه دِله راهزِنونِ دَس دَکِته. وِشون وه ره لِخت هاکاردِنه، کُتِک بَزونه، و وه ره نیمه‌جان وِل هاکاردِنه و بُوردِنه. 31 اتفاقاً مَعبدِ یِتا کاهِن اونجه جِم رَد بونِسه. ولی وَختی وه چِش اون مَردی ره بَخُرده، شه راه ره وَل هاکارده و راهِ اون دَسِ جِم بُورده. 32 همین طی هم مَعبِدِ یِتا خادِم هَم اونجه جِم رَد بونِسه. وَختی اونجه بَرِسیه و اون مَردی ره بَدیئه، شه راه ره وَل هاکارده و راهِ اون دَسِ جِم بُورده. 33 ولی یِتا مسافر که سامری بییه وَختی اونجه بَرِسیه و اون مَردی ره بَدیئه، وه دِل وه وِسه بَسوته. 34 پَس وه پَلی بُورده، وه زخمِ سَر شِراب دَشِندیه و راغون بِمالسه و دَوِسه. بعد وه ره شه خَرِ سَر سِوار هاکارده و یِتا مسافِرخانهِ دِله بَوِرده و وه جِم پَرِستاری هاکارده. 35 فِردائه اون روز، مسافِرخانهِ صاحابِ دِ دینار، که دِ روزِ کارگرِ دَسمِزِ اِندا بییه، هِدا و بااوته: ”این مَردیِ جِم پَرِستاری هاکان و اگه اینِ جِم ویشتر خَرج هاکاردی، وَختی بَردَگِردِم تِ ره دِمبه.“ 36 اِسا تِ نَظِر این سه تائه دِله کِدوم یِتا، اون مَردی که راهزِنون دَس دَکِته بییهِ، هَمساده بییه؟» 37 اون عالِم جِواب هِدا: «اون که وه ره رَحم هاکارده.» عیسی بااوته: «بور و تِ هم این طی هاکان.» مریِم و مارتا 38 وَختی راه دِله دَیی شینه، یتا روستا بَرِسینه. اونجه یِتا زِنا که وه اسم مارتا بییه عیسی ره شه سِره دَعوِت هاکارده. 39 مارتا یِتا خواخر داشته که وه اِسم مَریِم بییه. مَریِم عیسیِ لینگِ پَلی نیشته بییه و وه گَبِ گوش دائه. 40 ولی مارتا سَخت پَذیراییِ مَشغول بییه، مارتا عیسی پَلی بییَمو و بااوته: «ای آقا، تِ وِسه مهم نییه که مِ خواخِر مِ ره پَذیراییِ دِله تینا بییِشته؟ وه ره بار مِ ره کُمِک هاکانه!» 41 ولی عیسیِ خِداوند جِواب هِدا: «مارتا! مارتا! تِ خَله چیائه وِسه شه ره پَریشون و نِگرون کاندی، 42 اِسا اون که یِتا چی اَهمیَّت دارنه؛ و مریِم خوارِ چی ره انتخاب هاکارده، که وه جِم بَییته نَوونه.» |
@2024 Korpu Company