اِنجیلِ یوحنا 5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

عیسی یِتا فلجِ مَردی ره شِفا دِنه

¹ چَن وَخت دییه، یَهودِ یِتا از عیدا بییه، عیسی اورشَلیمِ شَهر بُورده.

² اورشَلیمِ دِله، «دروازه گُسفِنِ» پَلی یِتا حوض دَره که آرامیِ زِوون، اونِ «بِیت‌حِسْدا» گانِنه و پِنج تا رفاق دارنه و هر کِدوم، سایِبون دارنه.

³ اونجه یِتا گَتِ دَسه، عَلیلون بَخواته بینه، یعنی کورون، شَلون و چِلِخون. و اِنتِظار کَشینه اوه تکون بَخُره.

⁴ چوون اونا خیال کاردِنه هر چَن وَخت یِتا فرشته خِداوندِ طَرِفِ جِم اییَمو و اوه ره تکون دائه؛ اَوِّلین نَفِر بعد از اینکه اوه تِکون خارده حوضِ دِله شیه، هر مَرِضی جِم که داشته شِفا گِته.

⁵ اونجه، یِتا مَردی دَییه که سی و هشت سال عَلیل بییه.

⁶ وَختی عیسی وه ره اونجه بَخواته بَدیئه و بِفَهمسه که خَله وَختِ این حالِ دِچارِ، وه ره بااوته: «خوانی شِفا بَیری؟»

⁷ عَلیلِ مَردی جِواب هِدا: «آقا، هیچکی ره نِدارمه وَختی اوه تِکون خارنه، مِ ره حوضِ دِله بییِلّه، و تا شه ره اونجه بَرِسونِم، یه نَفِر دییه مِ جِم جلوتر دِله شونه.»

⁸ عیسی وه ره بااوته: «پِرِس، شه لا ره جَمع هاکان و راه دَکِف.»

⁹ اون مَردی دَرجا شِفا بَییته و شه لا ره جَمع هاکارده و راه دَکِته. اون روز، یَهودیونِ مِقدَّسِ شنبه بییه.

¹⁰ پَس یَهودیون اون مَردی که شِفا بَییته بییه ره بااوتِنه: «اَمروز شنبه هَسه و تِ شَرعاً اِجازه نِدارنی که شه لا ره بَیری و یِتا جائه جِم، دییه جا بَوِری.»

¹¹ وه جِواب هِدا: « اونی که مِ ره شِفا هِدا مِ ره بااوته شه لا ره جَمع هاکان و راه دَکِف“.»

¹² وه جِم بَپِرسینه: «اونی که تِ ره بااوته شه لا ره جَمع هاکان و راه دَکِف، کیِ؟»

¹³ ولی اون مَردی که شِفا بَییته بییه نَدونِسه وه کیِ، چوون عیسی جَمیِّتِ دِله غِیب بَییه بییه.

¹⁴ اَت کم بعد، عیسی وه ره مَعبدِ دِله پی دا هاکارده و وه ره بااوته: «هارِش دییه خوار بَئی! دییه گِناه نَکِن تا یه چی بَدتِر تِ سَر نَییه.»

¹⁵ اون مَردی بُورده و یَهودیونِ بااوته: «اونی که مِ ره شِفا هِدا، عیسی ئه.»

¹⁶ اینِ وِسه بییه که یَهودیون عیسی ره اَذیِّت کاردِنه، چوون مِقدَّسِ شنبه دِله این طی کارا ره کارده.

¹⁷ ولی عیسی وِشونِ جِواب هِدا «مِ پییِر هَمتی دَره کار کانده، مِن هم کار کامبه.»

¹⁸ اینِ وِسه، یَهودیون قَبلِ جِم ویشتر خواسِنه وه ره بَکوشِن، چوون نا فِقَط مِقدَّسِ شنبهِ قانونِ اِشکِسه، بلکه حَتَّی خِدا ره شه پییِر گاته و شه ره خِدائه هِمراه بِرابر دونِسه.

خِدائه ریکائه قِدرَت و اختیار

¹⁹ پَس عیسی وِشونِ بااوته: «حَییقَتاً، شِما ره گامبه که ریکا شه جِم نتونده کاری هاکانه مگه کارایی که وینده وه پییِر کانده؛ چوون هر‌ چی پییِر کانده، ریکا هم هَمون کارِ کانده.

²⁰ چوون پییِر، ریکا ره دوس دارنه و هر چی شه کانده ره وه ره سِراغ دِنه و این کارائه جِم گَتتِر هم وه ره سِراغ دِنه تا شِما بِهت هاکانین.

²¹ چوون همون‌طی که پییِر مِرده ها ره زنده کانده و وِشونِ زندگی دِنه، هَمون طی هم ریکا هر کی که بِخوائه ره زندگی دِنه.

²² چوون پییِر هیچ کسِ داوِری نَکانده، بلکه تِمومِ داوِری ره ریکا ره بِسپارِسه.

²³ تا تِمومِ مَردِم ریکا ره حِرمت بییِلِّن، هَمون‌طی که پییِرِ حِرمت اییِلنِنه. کِسی که ریکا ره حِرمت نییِلنه، پییِری که وه ره بَفرِسیه ره هم حِرمَت نییِشته.

²⁴ حَییقَتاً، شِما ره گامبه، هر کی مِ کِلامِ بِشنُئه و اونیِ که مِ ره بَفرِسیه ره ایمون بیاره، اَبدی زندگی دارنه و داوِری نَوونه، بلکه مَرگِ جِم زندگی ره منتقل بَییه.

²⁵ حَییقَتاً، شِما ره گامبه، مووقه ای رِسِنه، بلکه همین اَلانِ که مِرده ها خِدائه ریکائه صِدا ره اِشنُنِنه و اونایی که اِشنُنِنه، زنده بونِنه.

²⁶ چوون همون‌طی که پییِر شه دِله زندگی دارنه، هَمون طیَم ریکا ره هم عَطا هاکارده تا شه دِله زندگی داره،

²⁷ و وه ره این اِختیارِ هِدا تا داوِری هم هاکانه، چوون که وه اِنسانِ ریکائه.

²⁸ این گبائه جِم تعجِّب نَکِنین، چوون مووقه ای رِسِنه که تِمومِ اونایی که قبرِ دِله دَرِنه، وه صِدائه اِشنُنِنه.

²⁹ و بیرون اِنِنه و اونایی که خواری هاکاردِنه، زنده بونِنه که تا اَبد زندگی هاکانِن، و اونایی که بَدی هاکاردِنه، زنده بونِنه تا داوِری بَووِن.

³⁰ مِن شه جِم کاری نَتومبه هاکانِم، بلکه طِبق اونچی که اِشنُمبه داوِری کامبه و مِ داوِری عادلانه ئه، چوون شه خواسهِ دِمبال دَنیمِه، بلکه اونِ خواسهِ دِمبال دَرِمبه که مِ ره بَفرِسیه.

³¹ «اگه مِن شه خَوِری شِهادت هادِم، مِ شِهادت اعتبار نِدارنه.

³² یه نَفِر دییه دَره که مِ خَوِری شِهادت دِنه و مِن دومبه شِهادتی که مِ خَوِری دِنه اعتبار دارنه.

³³ شِما کِسایی ره یحییِ پَلی بَفرِسینی و وه حَییقَتِ شِهادت هِدا.

³⁴ نا اینکه مِن آدِمِ شِهادتِ قبول دارِم، بلکه اینِ وِسه این گبا ره زَمبه تا شِما نِجات بَیرین.

³⁵ یحیی یِتا لَمپائه واری سُوته و نور دائه، و شِما خواسینی یه لَحظه وه نورِ دِله خِش بووئین.

³⁶ ولی مِن شِهادتی یحییِ شِهادتِ جِم گَت تِر دارمه، چوون کارایی که پییِر مِ ره بِسپارِسه تا اِنجام هادِم، یعنی همین کارایی که کامبه، مِ خَوِری شِهادت دِنه که پییِر مِ ره بَفرِسیه.

³⁷ و هَمون پییِری که مِ ره بَفرِسیه، شه مِ خَوِری شِهادت هِدا. شِما هیچ وَخت وه صِدائه نِشنُسینی و هیچ وَخت وه ره نَدینی

³⁸ و وه کِلام شِمه دلِ دِله دَنیه، چوون اونی که وه ره بَفرِسیه ره ایمون نِدارنِنی.

³⁹ شِما مِقدَّسِ بَنوِشته ها ره دِقّتِ هِمراه خوندِنِنی، چوون خیال کاندینی اونِ طَریقِ جِم اَبدی زندگی دارنِنی و اِسا اون که اینا هم مِ خَوِری شِهادت دِنِنه.

⁴⁰ ولی هَمتی هم نِخوانِنی مِ پَلی بِئین تا زِندِگی دارین.

⁴¹ «آدِمون جِم جِلال قبول نَکامبه،

⁴² ولی دومبه که شِما خِدائه مِحَبَّتِ شه دلِ دِله نِدارنِنی.

⁴³ مِن شه پییِرِ اسمِ هِمراه بییَمومه، ولی شِما مِ ره قبول نَکاردینی. اگه یه نَفِرِ دییه شه اسمِ هِمراه بِیّه، وه ره قَبول کاندینی.

⁴⁴ چی طی توندینی ایمون بیارین در حالی که جِلال، هَمدییهِ جِم قَبول کاندینی، و اون جِلالِ دِمبال، که خِدائه یکتائه طَرِفِ جِم بوئه، دَنینی؟

⁴⁵ خیال نَکِنین مِنِمه که پییِرِ پَلی شِما ره مِتّهم کامبه؛ شِمه مِتّهم کُنِنده موسیِ پِیغَمبِرِ، هَمونی که وه ره امید دَوِسینی.

⁴⁶ چوون اگه موسی ره ایمون یاردینی، مِ ره هم ایمون یاردینی چوون که وه مِ خَوِری بَنوِشته.

⁴⁷ ولی اگه وه نوشته ها ره باوِر نِدارنِنی، چی طی مِ گَبا ره باور کاندینی؟»