اِنجیلِ یوحنا 14 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

مِن راه و راستی و زندِگی هَسِمه

¹ «شِمه دِل پریشون نَبوئه. خِدا ره ایمون دارین؛ مِ ره هم ایمون دارین.

² مِ پییِرِ سِره، خَله جا دَره، اگه این طی نَییه، شِما ره گاتِمه شومبه تا یِتا جا شِمه وِسه حاضر هاکانِم؟

³ اَگه بُورِم و یِتا جا شِمه وِسه حاضر هاکانِم، اون مووقه اَی دِواره اِمبه و شِما ره شه پَلی وَرمه، تا اونجه که مِن دَرِمبه شِما هم دَووین.

⁴ جایی که مِن شومبه، شِما وه راهِ دوندِنی.»

⁵ توما وه ره بااوته: «آقا اِما نَدومبی کِجه شونی، پَس چی طی بَدونیم راه کِجه ئه؟»

⁶ عیسی وه ره بااوته: «مِن راه و راستی و زِندِگی هَسِمه؛ هیچ کی جِز مِ طَریقِ جِم، آسِمونی پییِرِ پَلی نِنّه.

⁷ اگه مِ ره اِشناسی بینی، مِ پییِرِ هم اِشناسینی؛ از این بعد وه ره اِشناسِنِنی و وه ره بَدینی.»

⁸ فیلیپُس وه ره بااوته: «آقا، آسِمونی پییِرِ اِما ره سِراغ هاده، که هَمین اَمه وِسه وَسه.»

⁹ عیسی وه ره بااوته: «فیلیپُس، خَله وَختِ شِمه هِمراه دَرِمبه و هَمتی مِ ره نِشناسی ای؟ کِسی که مِ ره بَدیئه، آسِمونی پییِرِ بَدیئه؛ پَس چی طیِ که گانی ”آسِمونی پییِرِ اِما ره سِراغ هاده“؟

¹⁰ مگه باوِر نِداری که مِن پییِرِ دِله و پییِر مِ دِله دَره؟ گَبایی که مِن شِما ره زَمبه مِ جِم نییه، بلکه پییِری که مِ دِله دَره، وه هَسه که شه کارا ره اِنجام دِنه.

¹¹ مِ این گَبِ باوِر هاکانین که مِن پییِرِ دِله دَرِمبه و پییِر مِ دِله؛ وگِرنه اون کارائه خاطِری اینِ باور هاکانین.

¹² «حَییقَتاً، شِما ره گامبه، اونی که مِ ره ایمون داره، وه هم کاراییِ که مِن کامبه ره کانده، و حَتَّی گَت تِر از اون کارا هم کانده، چوون که مِن پییِرِ پَلی شُومبه.

¹³ هر چی، مِ اسمِ هِمراه دَرخواس هاکانین، مِن اونِ اِنجام دِمبه، تا پییِر، ریکائه دِله جِلال بَیره.

¹⁴ اگه مِ اسمِ هِمراه یه چی مِ جِم بَخوائین، اونِ اِنجام دِمبه.

عیسی روح‌القدسِ وَعده ره دِنه

¹⁵ «اگِه مِ ره دوس دارنِنی، مِ اَحکامِ به جا بیارین.

¹⁶ مِن، پییِرِ جِم خوامبه و وه یِتا دییه پِشتیبون شِما ره دِنه که هَمِش شِمه هِمراه دَووه،

¹⁷ یعنی روحِ راستی که دِنیا نتونده وه ره قبول هاکانه، چوون نا وه ره وینده و نا اِشناسِنه؛ ولی شِما وه ره اِشناسِنِنی، چوون وه شِمه هِمراه یه جا دَره و شِمه دِله مِوندِنه.

¹⁸ «شِما ره یتیم نییِلمه؛ شِمه پَلی اِمبه.

¹⁹ بَعدِ از مدتی دییه دِنیا مِ ره نَوینده، ولی شِما ویندِنی، چوون مِن زِندِمه، شِما هم زِندِگی کاندینی.

²⁰ اون روز فَهمِنِنی که مِن پییِرِ دِله دَرِمبه و شِما مِ دِله دَرِنی و مِن شِمه دِله دَرِمبه.

²¹ اونی که مِ اَحکامِ دارنه و اونا ره به جا یارنه، وه هَمون تائه که مِ ره دوس دارنه؛ و اونی که مِ ره دوس دارنه، مِ پییِر وه ره دوس دارنه و مِنِم وه ره دوس دارمه و شه ره وه ره سِراغ دِمبه.»

²² یَهودا، نا یهودائه اَسْخَریوطی، عیسی ره بااوته: «آقا، چی طیِ که شه ره اِما ره سِراغ دِنی، ولی این دِنیا ره نا؟»

²³ عیسی بااوته: «اگه کِسی مِ ره دوس داره، مِ کِلامِ به جا یارنه و مِ پییِر وه ره دوس دارنه، و اِما وه پَلی اِمبی و وه هِمراه زندگی کامبی.

²⁴ اونی که مِ ره دوس نِدارنه، مِ کِلامِ به جا نیارنه؛ و این کِلامِ که اِشنُنِنی، مِ جِم نییه، بلکه پییِری جِم هَسه که مِ ره بَفرِسیه.

²⁵ «اینا ره وَختی شِما ره بااوتِمه که هَمتی شِمه هِمراه دَرِمبه.

²⁶ ولی اون پِشتیبون، یعنی روح‌القُدُس، که پییِر وه ره مِ اسمِ هِمراه رِسِندِنه، وه همه چی ره شِما ره یاد دِنه و هر چیِ که مِن شِما ره بااوتِمه ره شِمه یاد یارنه.

²⁷ شِمه وِسه آرامش و سِلامتی به‌جا اییِلمه؛ شه آرامش و سِلامتی ره شِما ره دِمبه. اونچی مِن شِما ره دِمبه، نا اون طیِ که دِنیا شِما ره دِنه. شِمه دِل پَریشون نَبوئه و نییِلین شِمه دِل تَرس دَکِفه.

²⁸ بِشنُسِنی که شِما ره بااوتِمه، ”مِن شُومبه، ولی اَی هم شِمه پَلی اِمبه.“ اگه مِ ره دوس داشتینی، مِ هِمراه خِشالی کاردینی، اینِ وِسه که پییِرِ پَلی شومبه، چوون پییِر مِ جِم گَت تِرِ.

²⁹ اِسا اینِ قبل از این که اِتفاق دَکِفه شِما ره بااوتِمه، تا وَختی اِتفاق دَکِته ایمون بیارین.

³⁰ دییه وَختِ زیادی نَموندِسه که شِمه هِمراه گَب بَزِنِم، چوون این دِنیائه رئیس که شیطانِ دَره اِنه. وه مِ سَر هیچ ادعایی نِدارنه؛

³¹ ولی مِن کاری ره کامبه که پییِر مِ ره دَستور هِدا، تا دِنیا بَدونه که پییِرِ دوس دارمه. پِرِسین اینجه جِم بُوریم.