یعقوبِ نامه 2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیفرق نییِلین 1 مِ بِرارون، شِما ها که اَمه خِداوند عیسی مَسیح، اون خِداوندِ جِلالِ ایمون دارنِنی، آدِمونِ میون فرق نییِلین. 2 چوون اگه کِسی یِتا طِلا انگشتر و خوارِ لِواسِ هِمراه شِمه مجلسِ دِله بِیّه و یِتا فقیر هم پیتِ لِواسِ هِمراه دِله بیّه، 3 و اگه شِما اونی که خوارِ لِواس شه تَن دارنه ره ویشتر سَرِ چِش بَیرین و وه ره بارین: «این خوارِ جا هِنیش،» ولی اونی که فَقیرِ ره بارین: «هَمون جه اِیست هاکان!» و یا: «اینجه مِ لینگِ پَلی بنه سَر هِنیش،» 4 مگه شه شِما، شه میون فرق نییِشتینی و پلیدِ فِکرِ هِمراه قِضاوِت نَکاردینی؟ 5 عزیزِ بِرارون، گوش هادین! مگه خِدا این دِنیائه فقیرونِ انتخاب نَکارده تا ایمونِ دِله دولتمند بوئِن و پادشاهی‌ای ره اِرث بَوِرِن که وه شه دوسدارونِ وَعده هِدا؟ 6 ولی شِما فَقیرِ آدِمِ بی احترامی هاکاردینی. مگه پولدارون نینه که شِما ره ظِلم کاندِنه و شما ره مَحکمه کَشِنِنه؟ 7 مگه وِشون اونایی نینه که اون خوارِ اسمِ که شِمه سَر دَره ره کفر گانِنه؟ 8 اگه راس راسی شاهانه شَریعتِ طبقِ اون مِقدَّسِ نوِشته به جا بیارین که گانه: «شه هَمساده ره شه واری دوس دار،» خوار، کار کاندینی. 9 ولی اگه فرق بییِلین، گِناه هاکاردینی و شَریعَت، شِما ره تقصیرکار وینده و شِما ره مَحکوم کانده. 10 چوون اگه یه نَفِر تِمومِ شَریعتِ به جا بیاره ولی یِتائه دِله کِتاهی هاکانه، تِمومِ اون شَریعتِ دِله گِناهکارِ. 11 چوون اونی که بااوته: «زِنا نَکِن،» همین طیم بااوته: «قَتل نَکِن.» اگه حَتَّی زِنا نَکِنی، ولی قتل هاکانی، شَریعتِ بِشکِسی ای. 12 پَس اون آدِمونِ واری گَب بَزِنین و عَمِل هاکانین که دوندِنه طبقِ شَریعتِ آزادی، وِشونِ داوِری بونه، 13 چوون داوِری، نسبت به اونی که رحم نَکارده بوئه، بی‌رَحم بونه. ولی رَحم، داوِری ره پیروز بونه! ایمون، بی عمل بَمِرده 14 مِ بِرارون، چه فایده دارنه اگه یه نَفِر ادّعا هاکانه ایمون دارنه، ولی اعمال نِداره؟ این طی ایمونی تونده وه ره نِجات هاده؟ 15 اگه یِتا بِرار یا خواخِر لِواس و روزمره خِراکِ مِحتاج بوئه 16 و شِمه جِم یه نَفِر وِشونِ باره: «به سِلامت بورین، و گَرم و سیر بَووین،» ولی وِشونِ نیازهائه جسمیِ رفع هاکاردِنِ وِسه هیچ کاری نَکِنه، چه فایده ای دارنه؟ 17 پَس ایمون هم به تیناری، اگه اَعمالِ هِمراه نَبوئه، بَمِرده. 18 ولی یه نَفِر ممکنه باره: «تِ ایمون دارنی و مِنِم اَعمال دارمه!» تِ شه ایمونِ اَعمالِ جِم سیوا مِ ره سِراغ هاده و مِنِم شه ایمونِ شه اَعمالِ هِمراه تِ ره سِراغ دِمبه. 19 تِ باوِر دارنی که خِدا یِتائه. خوب کاندی! حَتَّی دِوها هم این‌طی باوِر دارنِنه و تَرسِ جِم لَرزِنِنه! 20 ای نادون، خوانی بَدونی چه ایمون، بی اعمال بی‌ثَمِرِ؟ 21 مَگه اَمه جَد اِبراهیم شه اَعمالِ هِمراه صالح بِشمارِسه نَییه، اون مووقه که شه ریکا اِسحاقِ قِروونگاهِ سَر پیشکَش هاکارده؟ 22 ویندی که وه ایمون و اَعمال باهم عَمِل کاردِنه، و وه ایمون، وه اَعمالِ هِمراه کامل بَییه. 23 و اون تورات حییقت بَرِسیه که گانه: «اِبراهیم خِدا ره ایمون بیارده و این وه وِسه صالحی بِشمارِسه بَییه،» و وه خِدائه رَفِق بااوته بَییه. 24 ویندِنی اَعمالِ هِمرائه که آدِمی صالح بِشمارِسه بونه، نا فِقَط ایمونِ هِمراه. 25 همین طی، مَگه فاحشه راحاب، اَعمالِ هِمراه صالح بِشمارِسه نَییه، اون مووقه ای که قاصِدونِ پِناه هِدا و وِشونِ یِتا دییه راهِ جِم راهی هاکارده؟ 26 هَمون طی که تَن روحِ جِم سیوا بَمِرده، ایمون هم اَعمالِ جِم سیوا بَمرده. |
@2024 Korpu Company