نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 پَس بِئین مَسیحِ اَوِّلین تَعلیم ها ره پِشتِ سَر بییِلیم، بالغ بَیِّنِ سَمت جلو بوریم، اِما نَوِسه اَت کَش دییه پِیِ تووبه هاکاردِن و بیخودی کارا و خِدا ره ایمون داشتن، 2 و غسلِ تعمیدهائه یاد هِدائِن، دسگذاریها، مِرده هائه جِم زنده بَیِّن و اَبدی داوِری ره بییِلیم. 3 اگه خِدا اِجازه هاده، این کارِ هم کامبی. 4 چوون کِسایی که اَت کَش نورانی بَینه و کِسایی که آسِمونی هَدیه ره مِزه هاکاردِنه و روحالقُدُسِ دِله شَریک بَینه 5 و خِدائه کِلامِ خواری و آیندهِ دورانِ قِوَّت هائه طعمِ، مِزه هاکاردِنه، 6 و اگه ایمونِ جِم دَکِفِن، دییه نَوونه وِشون از اَوِّل تووبه سَمت بیارِن، چوون که وِشون اَی دِواره شه ضرر، خِدائه ریکا ره صلیب کَشِنِنه و وه ره همهِ پَلی بی حِرمت کاندِنه. 7 اگه یِتا زِمین، وارِشیِ که ویشتر مووقه اونِ سَر وارِنه ره شه تَن بَیره و کِسایی وِسه که وِشونِ خاطِری دَکاشت بَییه خوارِ محصول بار بیاره، خِدائه جِم بَرکَت گِرنه. 8 ولی اگه لم طَلی به بار بیاره، بیارزشِ زِمینِ و نزیکِ که لَعنِت بَووه، و سَرآخِر هم بَسوزنده بونه. 9 ای عزیزون، هر چَن اینطی گَب زَمبی، ولی شِمه خَوِری اِطمینان دارمی که خَله بهترِ چیا که نِجاتِ وِسه هَسه، شِمه نَصیب بونه. 10 چوون خِدا بیانصاف نییه که شِمه کار و مِحبَّتیِ که وه اسمِ خاطِری، مِقدّسینِ خِدمِتِ دِله سِراغ هِدانی ره یاد هاکانه، هَمون طی که هَمتی هم دَره کاندینی. 11 اَمه آرزو این بییه که هر کِدوم از شِما تا آخِر این غیرتِ سِراغ هادین تا شِمه امید کاملاً دیار بَووه، 12 تا تمبِل نَبوئین، بلکه شِمه سَرمخش اونایی بوئِن که ایمون و صبرِ هِمراه وعدههائه وارث بونِنه. خِدائه وعدهها حَتمی هَسه 13 اون مووقه که خِدا ابراهیمِ وَعده هِدا، چوون هیچکس وه جِم گَتتِر دَنی بییه که وه سَر قَسِم بَخُره، پَس شه سَر قَسِم بَخُرده 14 و بااوته: «راس راسی تِ ره بَرکَت دِمبه و تِ ره زیاد کامبه.» 15 و این طی، اِبراهیم بعد از اون که صبرِ هِمراه اِنتِظار بَکِشیه، وَعده ره به دَس بیارده. 16 چوون مَردِم اون کَسِ سَر قَسِم خوارنِنه که وِشونِ جِم گَتتِر، و تِمومِ وِشونِ جرِ بحثهائه دِله قَسِمی دَنییه که سرآخر وِشونِ گَب ها ره ثابت هاکانه. 17 پَس اون مووقه که خِدا خواسه ویشتر سِراغ هاده که وارثونِ وِسه وه وَعده عَوِض نَبونه، اونِ قَسِمِ هِمراه ضمانت هاکارده، 18 تا دِ چیِ طریق که عوض نَبونه و محالِ که خِدا اونائه خَوِری دِراغ بَزِنه، اِما که پِناه بیاردِنِ وِسه فِرار هاکاردیمی، خَله دِلگرمی داشتیمی تا اون امیدی که اَمه جلو بییِشتِنه ره، قایم داریم. 19 این امید، اَمه جانِ وِسه یِتا لنگرِ واریِ که قرص و مِطمئِنِ، امیدی گه خیمه پردهِ اون طرف شونه، اون درونی جایگاه، به قُدسُ الاقداس. 20 اون جایی که عیسی اَمه جِم قبلتر و اَمه وِسه دِله بورده؛ و تا اَبد کاهِن اَعظِم بَییه، مِلْکیصِدِقِ رَدهِ دِله. |
@2024 Korpu Company