نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ چوون هر کاهِن اَعظِم، که مَردِمِ میونِ جِم انتخاب بونه، تعیین بونه تا اون کارایی که خِدا ره ربط دارنه، مَردِمِ نماینده بوئه تا گِناهونِ خاطِری هَدیه ها و قِروونی ها، خِدا ره پیشکَش هاکانه.

² وه تونده نادونون و گمراهونِ هِمراه نرمیِ هِمراه رِفتار هاکانه، چوون وه شه ضَعف دارنه.

³ اینِ وِسه، وه وِنه شه گِناهون وِسه، قِروونی هاده، هَمون طی که مَردِمِ وِسه دِنه.

⁴ و شه هیچکس، نَتونده این کاهِنِ افتخارِ شه ره هاده، بلکه این اِفتخار اون مووقه ای که خِدا وه ره دَعوِت کانده، وه ره رِسِنه هَمون طی که هارونِ بَرِسیه.

⁵ مَسیح هم شه ره بالا نَوِرده تا کاهِنِ اَعظِم بَووه، بلکه اونِ طریق تعیین بَییه که وه ره بااوته: «تِ مِ ریکا هَسی؛ اَمروز، مِن تِ ره مولود هاکاردِمه.»

⁶ هَمون طی که وه یِتا دییه جا هم گانه: «تِ تا اَبد کاهِن هَسی، مِلْکیصِدِقِ رَدهِ دِله.»

⁷ اون روزایی که عیسی جِسمِ دِله دَییه، بِرمه ها و اَسری ها و شونگ و شیونِ هِمراه وه پَلی که تونِسه وه ره مَرگِ جِم نِجات هاده، دِعا و اِلتماس هاکارده و شه کاملِ اطاعتِ خاطِری، وه دِعا مستجاب بَییه.

⁸ هر چَن که ریکا بییه، اون عِذاب هائه خاطِری که بَکِشیه، اطاعتِ یاد بَییته.

⁹ و اون مووقه که کامل بَییه، تِمومِ اونایی که وه جِم اِطاعت کاندِنهِ وِسه، اَبدی نِجاتِ سرچِشمه بَییه.

¹⁰ و خِدائه طَرِفِ جِم تَعیین بَییه که کاهِن اَعظِم بوئه، مِلْکیصِدِقِ رَدهِ دِله.

ایمونِ جِم بَردَگِردِسِنِ هشدار

¹¹ اینِ خَوِری، خَله چیا دارمی که باریم، ولی اونائه بااوتِن سَختِ، چوون که شِمه گوشا کَتِل بَییه.

¹² چوون هر چَن که شِما تا اَلان وِنه مَلِّم بوئین. احتیاج دارنِنی یه نَفِر خِدائه کِلامِ اصولِ اَوِّلیه ره اَت کَش دییه شِما ره یاد هاده. شِما هَمتی شیر خوانِنی، نا سنگینِ غِذا!

¹³ چوون هر کی شیرخوارِ، صالحیِ کِلامِ دِله بی تجربه ئه، چوون وچه ئه.

¹⁴ ولی سنگینِ غِذا گَتِ آدِمونِ وِسه ئه، وِشونی وِسه که شه قِوهِ تشخیصِ خَله تمرینِ هِمراه، جوری تربیت هاکاردِنه که بَتونِن بَد و خوارِ تشخیص هادِن.