نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیعیسیِ اَمه ایمونِ دِمبالِ و اونِ کامل کانده 1 پَس وَختی یِتا گَتِ اَبر شاهِدونِ جِم شه دور دارمی، بِئین اِما هم هر بار و هر گِناهی که سخت اَمه دَس و لینگِ کَش پیچِنه ره شه جِم دور هاکانیم و پایداریِ هِمراه این مسابقه‌ِ دِله که اَمه پیش رو دَره، دوو بَیریم. 2 و اَمه چِش فِقَط عیسی ره بوئه که اَمه ایمونِ پِی هَسه و اَمه ایمونِ کامل کانده و اون خِشالیِ خاطِری که وه پیش رو دَییه، صَلیبِ تِحَمُّل هاکارده، وه ننگ و عارِ نَدید بَییته و خِدائه راسِ دَسِ تَختِ وَر نیشته. 3 وه ره فکر هاکانین که چی طی گِناهکارونِ طَرِفِ جِم دِشمنی ای که وه علیه بییه ره تِحَمُّل هاکارده، تا شِما خَسّه و دلسرد نَووین. 4 شِما هَمتی گِناهِ علیه هَمون طی مقاومت نَکاردینی که شِمه خون دَشِنی بَووه 5 مگه اون نصیحتی که اَمثالِ سِلیمونِ کِتابِ دِله دَره ره یادِ جِم بَوِردینی که شِمه هِمراه ریکائونِ واری گَب زَنده؟ و گانه: «مِ ریکا، خِداوندِ تَربیتِ کِچیک نِشمار و وه سَراکو هاکاردِنِ جِم، خَسّه نباش. 6 چوون خِداوند اونایی که دوس دارنه ره، تربیت کانده، و هر کِسی ره که به ریکائی قبول کانده، تنبیه کانده.» 7 این تربیت بَیِّنِ خاطِریِ که شِما وِنه تِحَمُّل هاکانین؛ خِدا شِمه هِمراه ریکائونِ واری رِفتار کانده. کدوم ریکائه که وه پییِر وه ره تربیت نَکارده بوئه؟ 8 اگه شِما تریبت نَینی، در حالی که همه اونِ جِم سهمی داشتِنه، پَس شِما حروومزادِنی، نا حَییقی ریکائون. 9 به علاوه اِما زمینی پییِرون داشتیمی که اِما ره تربیت کاردِنه، و اِما وِشونِ اِحترام اییِشتیمی. یعنی نَوِسه خَله ویشتر شه روحهائه پییِرِ مطیع بوئیم تا زندگی هاکانیم؟ 10 چوون وِشون یه مدّت اون طی که صِلاح دونِسِنه، اِما ره تربیت کاردِنه. ولی خِدا اَمه مَنفعتِ وِسه اِما ره تربیت کانده تا وه قُدّوسیتِ دِله شَریک بَوویم. 11 چوون اون مووقه که دَره تربیت بومبی، عوِضِ این که اِما ره خِش بِیّه، اِما ره درد گِرنه. ولی بعدتر اونایی وِسه که وه طریق تربیت بَینه، صالح بییَنِ بار یارنه که صِلح و سِلامتیِ جِم پِرِ. 12 پَس شه دَکِته دَسا ره بِلِند هاکانین و شه بی قِوَّتِ زانوها ره قَوی هاکانین! 13 راه ها ره شه لینگائه وِسه هِموار هاکانین، تا شَلِ لینگ شه جائه سَر دَر نَشوئه، بلکه شِفا بَیره. 14 تَقِلّا هاکانین تِمومِ مَردِمِ هِمراه صِلح و سِلامتیِ دِله دَووین و مِقَدَّس بوئین، چوون بدونِ قدّوسیت هیچ‌کی خِداوندِ نَوینده. 15 مواظب بوئین هیچ کس خِدائه فیضِ بَییتِنِ دِله شکست نَخُره تا هیچ تَلِ ریشه ای، رشد نَکِنه و دردسرِ باعث نَووه و خَیلیا ره نَجس نَکِنه 16 تا هیچکس عیسوِ واری بی عفت و نا مِقدَّس نَووه، وه که یِتا کاسه آشِ خاطِری، شه اَوِّل بِزا بَیِّنِ حَقِّ بَروتِه. 17 چوون دوندِنی، بعد که خواسه اون بَرکتِ، اِرث بَوِره، قبول نَییه. هر چَن وه برمه هاکاردِنِ هِمراه اونِ دِمبال دَییه ولی تووبهِ وِسه فرصتی پی دا نَکارده. 18 شِما به یِتا کوه نییَمونی که بَووه اونِ دَس هاکاردِن، یِتا کوه که تَشِ هِمراه رووشن بَییه بوئه؛ نا ظِلِماد و تاریکی و شدیدِ وائه هِمراه؛ 19 و نا شِیپورِ صِدائه هِمراه و نا اون صدائه هِمراه، که اونایی که اِشنُنِنه خواهش هاکاردِنه که دییه وِشونِ هِمراه گَب نَزِنه 20 چوون وِشون نَتونِسِنه اون حِکمِ تِحَمُّل هاکانِن که گاته، «حَتَّی اگه یِتا حیوون اون کوه ره دَس بَزِنه، سَنگسار بونه.» 21 راس راسی این صَحنه اَنده ترسناک بییه که موسی بااوته: «مِن تَرسِ جِم دَره لَرزِمبه.» 22 ولی شِما صَهیونِ کوهِ دِله زِنده خِدائه شَهر، یعنی آسِمونی اورشَلیمِ دِله بییَمونی. شِما هِزارون هزار فِرشتهِ جَمعِ دِله که خِشالی کاندِنه بییَمونی، 23 و اَوِّلین بِزا بَییهِ هائه مجلسِ دِله که وِشونِ اِسم آسمونِ دِله بَنوِشته بَییه و خِدایی که همه کَسِ داوِرِ، و صالحونِ روحهایی که کامل بَینه، 24 و عیسی که یِتا جدیدِ عَهدِ واسطه ئه، و اون دَپاشیه خون که هابیلِ خونِ جِم بهتِرِ، گَب زَنده. 25 شِمه حِواس دَووه، اون کسِ صِدائه جِم که گَب زَنده، شه دیمِ بَرنِگاردِنین. اونایی که، اون کسِ گَب هائه بِشنُسَنِ جِم که زِمینِ سَر گَب زوئه شه دیمِ بَردِگاردِنینه، نَتونِسِنه مجازات بَیّنِ جِم دَر بورِن. پَس اَگه اِما اون کسِ جِم که آسمونِ جِم گَب زَنده شه دیمِ بَردِگاردِنیم، چی طی مجازاتِ جِم دَر بوریم؟! 26 اون مووقه، وه صدا، زِمینِ، لَرزه در بیارده، ولی اَلان وه وَعده هِدا که «اَت کَش دییه نا فِقَط زِمینِ بلکه آسمونِ هم لرزه در یارمه.» 27 این کلمهِ «اَت کَش دییهِ» منظور اینِ که اون چیا که لَرزِنِنه از بین شونِنه- یعنی اون چیا که خَلق بَینه - تا اون چیا که نَوونه اونا ره بَلِرزانین، به جا بَمونه. 28 پَس بِئین اون پادشاهیِ به دَس بیاردِنِ خاطِری که نَوونه اونِ بَلِرزانین، شِکر هاکانیم و این طی یِتا قابلِ قبولِ پَرَسِش خِدائه وِسه پیشکش هاکانیم که اِحترام و تَرسِ هِمراه بوئه. 29 چوون «اَمه خِدا تَشِ واریِ که سوزِندِنه.» |
@2024 Korpu Company