نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیمَسیحِ قِروونی بَیِّن اَت کش همیشه وِسه 1 چوون شَریعَت فِقَط آیندهِ خوارِ چیائه سایه ئه، نا اونائه واقعی شکل. اینِ وِسه، هیچ وَخت نَتونده اون قرونیهائه هِمراه که هر سال این طی پیشکش بونه، اونایی که پرسشِ وِسه نزیک اِنِنه ره کامل هاکانه. 2 وگرنه مگه وِشونِ قِروونیِ پیشکَش هاکاردِن قطع نَبونِسه؟ چوون اونایی که پَرَسِش کاندِنه اَت کَش پاک بونِسِنه و دییه شه ره گِناهکار نَدونِسِنه. 3 ولی اون قِروونی ها هر سال گِناهونِ یاد یارنِنه، 4 چوون محالِ گوها و بِزهائه خون، گِناهونِ پاک هاکانه. 5 اینِ وِسه، مووقه ای که مَسیح این دِنیائه دِله بییَمو، بااوته: «تِ قِروونی و هَدیه نِخواسی، بلکه یِتا تَن مِ وِسه فِراهم هاکاردی. 6 تِ اینِ جِم کیف نَکاردی که تِ وِسه تِمام سوزِ قِروونی ها و گِناهِ قِروونی ها ره بیارِن. 7 پَس بااوتِمه: ”هارِش! مِن اِمبه، تا تِ اِراده ره به‌جا بیارِم، اِی خِدا؛ هَمون طی که طومارِ کتابِ دِله مِ خَوِری بَنوِشته بَییه» 8 بعد اونی که گانه: «تِ قِروونی و هَدیه و تِموم سوزِ قِروونی ها و گِناهِ قِروونی ها ره نِخواسی و اونائه جِم کیف نَکاردی»، هر چَن که اونا طِبق شَریعَت پیشکَش بونِسِنه. 9 بعد گانه: «هارِش! مِن اِمبه تا تِ خواسه ره به‌جا بیارِم.» وه اَوِّلی ره باطل کانده تا دوِّمی ره برقِرار هاکانه. 10 اِما عیسیِ مَسیحِ تَنِ قِروونی هاکاردِنِ طَریقِ جِم، اَت کَش همیشه وِسه، وه وِسه وَقف بَیمی. 11 هر کاهِن، هر روز خدمِتِ وِسه بِلِند بونه و هَمون قِروونی ها ره که هیچ وَخت نَتوندِنه گِناهونِ پاک هاکانِن، هَمِش پیشکَش کانده. 12 ولی مَسیح بعد از اون که یِتا قِروونی گِناهونِ خاطِری همیشهِ وِسه پیشکَش هاکارده، خِدائه راسِ دَسِ وَر هِنیشته. 13 از اون مووقه، اِنتِظار کَشِنه که وه دِشمنون وه لینگِ بِنِ کرسی بَووِن، 14 چوون یِتا قروونیِ هِمراه، اونایی که وَقف بونِنه ره همیشهِ وِسه کامل هاکارده. 15 روح‌القدس هم اِما ره یِتا گِواهی دِنه. اَوِّل گانه: 16 «خِداوند گانه، این اون عَهدیِ که بعد از اون روزا وِشونِ هِمراه وَندِمبه. شه شَریعتِ وِشونِ دلهائه دِله اییِلمه، و وِشونِ فکرائه سَر نِویسِمبه.» 17 بعد اَی گانه: «وِشونِ گِناهون و شَرورِ کارا ره دییه هیچ وَخت شه‌یاد نیارمه.» 18 اونجه که وِشونِ بَخشش دَره، دییه گِناهِ وِسه قِروونی پیشکش هاکاردِن احتیاج نییه. کامل ایمون 19 پَس ای بِرارون، از اونجه که خاطِر جمع هَسیمی که عیسیِ خونِ طریق تومبی قدس الاقداسِ دِله بوریم، 20 یِتا تازه و زنده راهِ طریق که وه، اون پردهِ میون یعنی وه تَن، اَمه وِسه واز هاکارده، 21 و از اونجه که یِتا کاهِنِ اَعظِم خِدائه سِرهِ سَر دارمی، 22 بِئین یِتا راسِ دِل و کاملِ ایمونِ هِمراه، خِدا ره نزیک بَوویم و شه دلها ره بَدِ وجدانِ جِم پاک هاکانیم و شه تَن ها ره پاکِ اوهِ هِمراه بَشوریم. 23 بِئین بدون اینکه شک هاکانیم، اون امیدی که اونِ اِعتراف هاکاردیمی ره قایم بِچَسبیم، چوون اونی که وَعده هِدا وِفادارِ. 24 بِئین این فکر دِله دَوویم که چی طی هَمدییه ره تَشویق هاکانیم تا مِحَبَّت هاکانیم و خوارِ کارا اِنجام هادیم. 25 جَمع بیِّنِ جِم هَمدییهِ هِمراه دَس نَکِشیم، هَمون طی که بَعضیائه وِسه عادِت بَییه، بلکه ویشتِر هَمدییه ره تَشویق هاکانیم - بخصوص اَلان که ویندِنی اون روز، یعنی خِداوند عیسیِ بَردَگِردِسِنِ روز، همین طی دَره نزیک بونه. 26 چوون اگه بعد از اون که حَییقَتِ بِشناسیمی، عمداً این طی گِناه هاکانیم، دییه گِناهونِ وِسه هیچ قِروونی ای به جا نَموندِنه؛ 27 اونچی که به جا موندِنه، تَرسِ هِمراه اِنتِظار بَکِشییَن، مجازات و یِتا گَتِ تَشِ که خِدائه دِشمنونِ بَلعِنه . 28 هر کی که موسیِ شَریعتِ رَد کارده، دِ یا سه تا شاهدِ گِواهیِ هِمراه، بی رحمیِ هِمراه بَکوشته بونِسه. 29 شِما گَمون کاندینی وه حَق، که خِدائه ریکا ره لینگِ لو بَییته، و اون عَهدِ خون که وه وِسه وَقف بَییه ره بی حِرمتی هاکارده و فیضِ روحِ بی عزّت هاکارده، چه بدترِ مجازاتی وه سَر اِنه؟ 30 چوون اِما اون کِسی که اینِ بااوته ره اِشناسِمبی: «تقاص مِ وِسه هَسه؛ مِن سزا دِمبه،» و اَی هم بااوته: «خِداوند شه قومِ داوِری کانده.» 31 زنده خِدائه دَس دَکِتِن، چَنده تَرس دارنه. 32 ولی اون قدیمِ روزا ره شه یاد بیارین، اون مووقه که تازه نورانی بَییه بینی؛ شِما یِتا سختِ مبارزهِ دِله، عِذابِ هِمراه طاقت بیاردینی. 33 بَعضی وختا همهِ چِشِ پَلی، فحش خواردینی و عِذاب کَشینی و بَعضی وختا کِسایی دوش به دوش اِیست هاکارده بینی که وِشونِ هِمراه این طی رِفتار بونِسه. 34 چوون شِما اونایی هِمراه که زِندونِ دِله دَینه، همدردی کاردینی و اون مووقه که شِمه مال و مِنالِ غارِت کاردِنه خِشالیِ هِمراه قبول کاردینی، چوون شِما شه دونِسِنی یِتا بهترِ مال و مِنالِ صاحابِنی که تا اَبد موندِنه. 35 پَس شه اطمینانِ جِم دَس نَکِشین، چوون یِتا گَتِ پاداش شه دِمبال دارنه. 36 چوون شِما احتیاج دارنِنی که طاقت بیارین تا اون مووقه که خِدائه خواسه ره به جا یارنِنی، اونچی که وَعده هِدا بَیّه ره به دَس بیارین. 37 چوون «یه مدِّت دییه، وه که قِرارِ بِیّه، اِنه و دیر نَکانده. 38 ولی مِ صالح آدِم ایمونِ هِمراه زندگی کانده. و اگه مِ جِم شه دیمِ بَردِگاردِنه، مِ جان اون آدِمِ جِم راضی نَبونه.» 39 ولی اِما کِسایی جِم نیمی که بَرگِردِنِنه و هِلاک بونِنه، بلکه اونائه جِم هَسیمی که ایمون دارنِنه و شه جانِ حِفظ کاندِنه. |
@2024 Korpu Company