غَلاطیان 6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

هَمدییه بارها ره دوش بَکِشین

¹ ای بِرارون، اگه یه نَفِر یِتا خِطا هاکانه، شِما که خِدائه روحِ دارنِنی وِنه مِلایمِ روحِ هِمراه وه ره راسِ راهِ سَمت بَردِگاردِنین. با این وجود، تِ حِواس شه ره بوئه که وَسوسهِ دِله نَکِفی.

² هَمدییهِ بارها ره دوش بَکِشین که این طی مَسیحِ شَریعتِ به‌جا یارنِنی.

³ چوون اگه یه نَفِر شه ره یه چی حِساب هاکانه که نییه، شه ره گول زَنده.

⁴ ولی هر کی وِنه شه کارِ آزمود هاکانه. اون مووقه وه فَخر هاکاردِنِ دلیل شه وه وِسه هَسه نا وه هَمساده وِسه.

⁵ چوون هر کی وِنه شه بارِ بَوِره.

⁶ اونی که خِدائه کِلامِ جِم تَعلیم گِرنه، وِنه تِمومِ خوارِ چیا ره اونِ هِمراه که وه ره تَعلیم دِنه، شَریک بَووه.

⁷ گول نَخورین: نَوونه خِدا ره مَسخره هاکاردِن. چوون آدِمی هر چی دَکاره، هَمونِ دِرو کانده.

⁸ چوون کِسی که شه جِسمِ وِسه کارِنه، شه جِسمِ جِم هم فِساد درو کانده؛ ولی کِسی که خِدائه روحِ وِسه کارِنه، اَبدی زندگی ره خِدائه روحِ جِم دِرو کانده.

⁹ پَس خواری هاکاردِنِ جِم دِلسرد نَوویم، چوون اگه کارِ جِم دَس نَکِشیم، خوارِ فصل مووقه درو کامبی.

¹⁰ پَس تا فرصت دارمی، تِمومِ مَردِمِ خواری هاکانیم، مخصوصاً اونایی که مَسیحِ ایمون دارنِنه.

آخِرین هشدارا

¹¹ هارِشین شه دَسِ هِمراه، چی طی گَتِ حروفِ هِمراه شِمه وِسه نویسِمبه!

¹² اونایی که خوانِنه به‌ظاهر شه ره خوار سِراغ هادِن، شِما ره مجبور کاندِنه که خَتنه بَووین، فِقَط اینِ وِسه که مَسیحِ صَلیبِ خاطِری عِذاب نَکِشِن.

¹³ چوون اونایی که خَتنه بونِنه حَتَّی شه هم شَریعتِ به جا نیارنِنه، بلکه خوانِنه شِما خَتنه بَووین تا شِمه جِسمِ دِله اِفتخار هاکانِن.

¹⁴ ولی نَکِنه که مِن هیچ وَخت یه چی ره به جِز، اَمه خِداوند عیسیِ مَسیحِ صَلیبِ اِفتخار هاکانِم، که وه طریق، دِنیا مِ وِسه مَصلوب بَییه و مِن دِنیائه وِسه مصلوب بَیمه.

¹⁵ چوون نا خَتنه بَیّن چیزیه و نا خَتنه ‌نَیِّن؛ اونچی مهمِ تازهِ خلقت هَسه.

¹⁶ و همه اونایی که این قانونِ هِمراه رِفتار کاندِنه، صِلح و سِلامتی و رَحمِت وِشونِ وِسه و اِسرائیلِ خِدا ره بوئه.

¹⁷ بعد از این دییه کِسی مِ ره عِذاب نَده، چوون داغ هایی شه تَنِ دِله دارمه که نِشون دِنه مِن عیسیِ نوکِرِمه.

¹⁸ ای بِرارون، اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ فِیض، شِمه روحِ هِمراه دَووه! آمین!