اعمال رَسولان 7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیاستیفان شه جِم دِفاع کانده 1 کاهِن اَعظِم استیفان جِم بَپِرسیه: «اینا دِرِس گانِنه؟» 2 استیفان بااوته: «ای بِرارون و ای پییرون، مِ ره گوش هادین! پِرجلالِ خِدا، وَختی اَمه پییر ابراهیمِ پِیغَمبِر بین‌النهرینِ مَنطقهِ دِله دَییه و هَمتی حَران نَشی بییه، وه ره ظاهر بَییه 3 و بااوته: ”شه مِلک و شه فامیلونِ وِل هاکان و مِلکی که تِ ره سِراغ دِمبه بور.“ 4 «پَس، اِبراهیم کَلدانیونِ مِلکِ جِم بیرون بورده و حَرانِ دِله منزل هاکارده. بعد از اینکه وه پییِر بَمِرده، خِدا وه ره این مِلکِ دِله که اَمروز اونِ دِله دَرِنی، کوچ هِدا. 5 با این وجود خِدا این مِلکِ دِله حَتّی یه وَجِب زِمینِ اِندا هم وه ره اِرث نِدا؛ ولی وَعده هِدا که این مِلکِ وه ره و بعد از وه، وه نَسلِ هاده، هر چَن اِبراهیم اون مووقه هَمتی وچه نِداشته 6 خِدا ابراهیمِ بااوته: ”تِ نَسل، غربتِ مِلکِ دِله غریبه ای واری زندگی کاندِنه و چهارصد سال وِشونِ اسیری گِرنِنه و وِشونِ ظِلم کاندنه.“ 7 خِدا اَی هم بااوته: ”مِن اون قومِ که وِشون، وه اسیرِنه ره مِجازات کامبه، و بَعدِ از اون، مِ قوم اون مِلکِ جِم شونِنه و مِ ره اینجه پَرَسِش کاندنه.“ 8 و خِدا، خَتِنِه هاکاردِنِ عَهدِ ابراهیمِ هِدا. پَس اِبراهیم، اِسحاقِ پییِر بَییه و اِسحاقِ هَشتمین روزِ دِله خَتنه هاکارده. و اِسحاق هم یَعقوبِ پییِر بَییه، و یَعقوب هم دِوازده تا پاتریارخِ پییِر یعنی اَمه دوازده تائه گَتِ جَد بَییه. 9 «ولی پاتریارخا حَسودیِ سَر، یوسِفِ مِصریونِ بَروتِنه. ولی خِدا یوسِفِ هِمراه دَییه 10 و وه ره تِمومِ وه عذاب هائه جِم آزاد هاکارده، و فِرعونِ نَظِر عزیز هاکارده و وه ره حِکمت هِدا، جوری که یوسِفِ مصرِ فَرمونروا و شه دربارِ رئیس هاکارده. 11 «بعد تِموم مِصر و کَنعانِ دِله گَتِ قَحطی و مصیبتی بییَمو و اَمه پییِرون هیچی بَخُردِنِ وِسه پی دا نکاردِنه. 12 اَمه جَد یَعقوب وَختی بِشنُسه مصرِ دِله غَلّه پی دا بونه، اَوِّلین کَش اَمه پییرونِ اونجه بَفرِسیه. 13 دِوّمین کَش، یوسِف شه ره شه بِرارونِ سِراغ هِدا و فرعون، یوسِفِ خانِوادهِ هِمراه آشنا بَییه. 14 پَس یوسِف شه پییِر یَعقوب و تِمومِ شه خانِواده ره که سَرجمع هِفتاد و پِنج نَفِر بینهِ دِمبال بَفرِسیه و خَوِر هِدا مِصر بِیِّن. 15 یَعقوب مِصر بورده و اونجه بَمِرده، هَم وه و هم اَمه پییِرون؛ 16 ولی وِشونِ جنازه ره شِکیم مَنطقه بَوِردِنه و مَقبره ای دِله که اِبراهیم اونِ حَمورِ ریکائونِ جِم اَت کم نِقرهِ هِمراه بَخری بییه، بییِشتِنه. 17 «هَمون طی که خِدائه وَعده که خواسه ابراهیمِ وِسه اِنجام هاده نزیک بونِسه، اَمه قوم هم مصرِ دِله زیاد بونِسه، 18 تا اینکه یِتا دییه پادشاه بییَمو که یوسِفِ نِشناسیه. 19 اون پادشاه اَمه قومِ هِمراه حیلهِ هِمراه رِفتار هاکارده و اَمه پییِرونِ خَله ظِلم هاکارده و وِشونِ مَجبور هاکارده که شه چِلیکِ وَچونِ بیرون وِل هاکانِن تا زنده نَمونِن. 20 «این طی روزگارِ دِله بییه که موسیِ پِیغَمبِر دِنیا بِییَمو. وه خِدائه نَظِر قَشِنگِ وَچه ای بییه. موسی سه ماه شه پییِرِ سِره دِله زندگی هاکارده. 21 وَختی وه ره بیرون وِل هاکاردِنه، فِرعونِ کیجا وه ره قبول هاکارده و شه ریکائه واری اونِ گَت هاکارده. 22 این طی موسی تِموم مِصرِ حِکمتِ یاد بَییته و گفتار و اَعمالِ دِله قِوَّت بَییته. 23 «وَختی موسی چهل ساله بَییه، وه دِل دَکِته که شه بِرارون، یَعقوبِ نَسلِ سَمت بوره و وِشونِ اوضاع ره بَوینه. 24 وَختی بَدیئه یِتا مصری مَردی یِتا از وِشونِ ظِلم کانده، وه پِشتی در بییَمو و اون مصریِ بَکوشتِنِ هِمراه، اون مَظلومِ حَقِّ بَییته. 25 موسی گَمون کارده وه بِرارون فَهمِنِنه که خِدا خوانه وه دَسِ هِمراه وِشونِ نِجات هاده، ولی وِشون نِفَهمِسِنه. 26 فردائه اون روز، دِ نَفِرِ بَدیئه که هَمدییهِ هِمراه دَعوا کاردِنه، این نیَّتِ هِمراه که وِشونِ آشتی هاده، بااوته: ”ای مَردا، شِما بِرارِنی، چه هَمدییه ره بَدی کاندینی؟“ 27 «ولی اون مَردی که دَییه شه هَمساده ره بَدی کارده، موسی ره یِتا کنار هُل هِدا و بااوته: ”کی تِ ره اَمه رئیس و داوِر هاکارده؟ 28 خوانی مِ ره هم بَکوشی، هَمون طی که دیروز اون مصری ره بَکوشتی؟“ 29 وَختی موسی اینِ بِشنُسه، فِرار هاکارده و مِدیانِ مِلک دِله غَریب بَییه و اونجه دِتا ریکائه صاحِب بَییه. 30 «چهل سال بُگذِشته. یِتا روز صَحرائه دِله، سینائه کوهِ نَزیکی، یِتا فرشته یِتا تَش بَییته بوتهِ دِله، موسی ره ظاهر بَییه. 31 وَختی موسی اینِ بَدیئه اون منظرهِ جِم خَله تَعجِّب هاکارده و هَمون طی که نزیک بونِسه تا بَوینه، خِداوندِ صدا وه وِسه بییَمو که: 32 ”مِن تِ پییِرونِ خِدامه، اِبراهیم و اِسحاق و یَعقوبِ خِدا.“ موسی بَتِرسیه و جِرأت نَکارده هارِشه. 33 «خِداوند وه ره بااوته: ”شه لینگِ کوشِ در بیار، چوون زِمینی که اونِ سَر اِیست هاکاردی مِقَدَّسِ. 34 یقیناً مِن شه قومِ مصیبتِ مصرِ دِله بَدیمه و وِشونِ ناله ره بُشنُسِمه، و بییَمومه تا وِشونِ بیرون بیارِم. وِشونِ نِجاتِ وِسه بییَمومه. اِسا بِرو تا تِ ره مِصر بَفرِسِم.“ 35 «همین موسی که اَمه قوم وه ره رَد هاکاردِنه و بااوتِنه: ”کی تِ ره اَمه رئیس و داوِر هاکارده؟“ خِدا این مَردی ره بَفرِسیه تا شِمه وِسه نِجات دَهِنده و رئیس بوئه. اون فرشته طریق که بوتهِ دِله وه ره ظاهر بَییه. 36 همین موسی بییه که مصرِ دِله و سِرخ دریائه پَلی و صَحرائه دِله چهل سال نشونه ها و معجزات وِشون وِسه بیارده و اَمه قومِ مصرِ جِم بیرون بیارده. 37 «همین موسی، یَعقوبِ نَسلِ بااوته: ”خِدا شِمه بِرارونِ دِله، یِتا پیغَمبِر مِ واری شِمه وسه فِرِسِندِنه.“ 38 این هَمون موسی بییه که صَحرائه دِله جَمیِّتِ هِمراه دَییه و اون فِرشتهِ هِمراه که سینائه کوهِ دِله وه هِمراه گَب بَزو، و هم اَمه پییِرونِ هِمراه؛ موسی زنده کِلامِ به دَس بیارده تا اِما ره بَرِسونه. 39 «ولی اَمه پییِرون وه جِم اِطاعت نَکاردِنه، وه ره رَد هاکاردِنه و شه دلِ دِله مصرِ سَمت بَردَگِردِسِنه 40 وِشون هارونِ بااوتِنه: ”اَمه وِسه خِدایون بَساز تا اَمه پِیشاپیش بورِن، چوون نَدومبی این موسیِ سَر که اِما ره مِصرِ جِم بیرون بیارده، چی بییَمو!“ 41 اون روزائه دِله بییه که یِتا بِت، گوگزائه واری بِساتِنه و وه وِسه، قِروونی هاکاردِنه و اونچی بِساته بینهِ وِسه جَشن بَییتِنه. 42 ولی خِدا شه دیمِ وِشونِ جِم بَردِگاردِنیه و وِشونِ شه حال بییِشته تا آسِمونِ اِفتاب و ماه و سِتاره ها ره پَرَسِش هاکانِن؛ هَمون طی که پیغمبِرونِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «”ای یَعقوبِ تِوار، مگه اون چهل سالی که صَحرائه دِله دَئینی مِ وسه سَر بَوریه حیوونون و قِروونی ها بیاردینی؟ 43 شِما مُلوکِ بِتِ خیمه ره بَییتینی و شه بِت، رِفانِ ستاره ره. و این بِت ها ره که شِما پرسشِ وِسه بِساتینی. پَس شِما ره بابِل تبعید کامبه.“ 44 «اَمه پییِرون صَحرائه دِله، شِهادتِ خیمه ره هم شه هِمراه داشتِنه، اون خیمه‌ای که موسی، خِدائه دَستورِ هِمراه طبقِ نمونه‌ای که بَدیئه بییه، بِساته. 45 اَمه پییِرون وَختی یوشَع رَهبِر بییه، شِهادتِ خیمه ره شه هِمراه کَنعانِ مِلک بیاردِنه اون مووقه که وِشون اون قوم هائه مِلکِ که خِدا اَمه پییِرونِ چِشِ وَرِ جِم بیرون هاکارده، بَییتِنه و اون خیمه تا داوودِ پادشاه مووقه اونجه بَمونِسه. 46 خِدا داوودِ لِطف هاکارده و داوود خواهش هاکارده تا یَعقوبِ خِدائه وِسه یِتا سِره بَسازه. 47 ولی سِلیمون پادشاه بییه که خِدائه وسه سِره بِساته. 48 «با این وجود خِدائه مِتَعال، اون سِره هایی که آدِمی دَسِ جِم بِساته بَییه بوئه، منزل نَکانده، هَمون طی که اِشعیائه پِیغَمبِر بااوته: 49 «” خِداوند گانه: آسِمون مِ پادشاهیِ تخت و زِمین مِ لینگ بِنیِ! مِ وسه چی طی سِره ای سازِنِنی؟ و مِ آسایش جا کِجه ئه؟ 50 مَگه مِ دَس تِمومِ اینا ره نِساته؟»“ 51 «ای سَرکِشِ قوم، ای کِسایی که شِمه دِل و گوش خَتنه نَییه! شِما هَم شه پییِرونِ واری هَمتی روح‌القُدُسِ روب رو مقاومت کاندینی. 52 کِدوم یِتا از پِیغَمبرونِ که شِمه پییِرونِ دَسِ جِم آزار نَدیئه بوئه؟ وِشون پِیغَمبِرونی ره که اون صالحِ ظِهورِ پیشگویی هاکارده بینه ره بَکوشتِنه؛ و اَلان شِما شه وه ره تَسلیم هاکاردینی و وه ره بَکوشتینی، 53 شِمایی که شَریعتِ که فرشته هائه طریق شِما ره بَرِسیه ره قبول هاکاردینی، ولی اونِ جِم اِطاعت نَکاردینی.» استیفانِ سَنگسار بَیِّن 54 شورائه آدِمون وَختی این گَب ها ره بِشنُسِنه، عصبانیتِ جِم تَش بَییتِنه و شه دَندونا ره جِق دانه. 55 ولی استیفان روح‌القُدُس جِم پِر، آسمونِ زِل بَزو، خِدائه جِلالِ بَدیئه و عیسی ره که خِدائه راسِ دَسِ وَر اِیست هاکارده بییه. 56 استیفان بااوته: «اَلان آسمونِ ویمبه که واز بَییه و اِنسانِ ریکا ره ویمبه که خِدائه راسِ دَس اِیست هاکارده.» 57 ولی وِشون بِلِندِ صِدائه هِمراه داد بَکِشینه و گوش نِدانه و همدییه هِمراه وه سَمت هجوم بَوِردِنه 58 وه ره سَرکَش هاکاردِنه و شَهرِ جِم بیرون بَوِردنه و سَنگسار هاکاردِنه. شاهدون شه لِواسا ره بَکِندینه و یِتا جوونِ لینگِ پَلی که وه اسم سولُس بییه بییِشتِنه. 59 وَختی استیفانِ سَنگسار کاردِنه، وه بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «ای عیسیِ خِداوند، مِ روحِ قبول هاکان!» 60 بعد زانو بَزو و بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته «خِداوندا، این گِناه ره وِشونِ حِساب نیار.» اینِ بااوته و جان هِدا. |
@2024 Korpu Company