دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ چوون تَصمیم بییتِمه، اَت کَش دییه شِمه پَلی نَیِّم تا شِما ره غُصّه دار نَکِنِم.

² چوون اگه شما ره غُصّه دار هاکانِم، دییه کی تونده مِ ره خِشال هاکانه، اِلّا شِمایی که شِما ره غُصّه دار هاکاردِمه؟

³ مِن جوری شِمه وِسه نامه بَنوِشتمه تا مووقه ای که شِمه پَلی اِمبه، اونایی که وِنه مِ ره خِشال هاکانِن، مِ غُصّه باعث نَووِن. چوون که شِما همهِ جِم مطمئِن بیمه که مِ خِشالی، شِما همهِ خِشالیِ.

⁴ چوون خَله مصیبتِ هِمراه و غم دارِ دِل و اَسری دَکِته چِشِ هِمراه شِمه وِسه بَنوِشتمه، نا اینکه شِما ره غُصّه دار هاکانِم، بلکه تا بَدونین چَنده زیاد شِما ره دوس دارمه.

گِناهکارِ آدِمِ بِبَخشین

⁵ اِسا اگه یه نَفِر غصّهِ باعث بَووه، نا فِقَط مِ ره، بلکه اگه نَخوام اَلِکی بارِم - تا حدّی شِما همه ره غُصّه دار هاکارده.

⁶ چوون این طی آدِمِ وِسه این تنبیهی که ویشترِ شِما اونِ وه وِسه سِزاوار دونِسِنی، وَسّه.

⁷ پَس دییه وِنه وه ره بِبَخشین و دلداری هادین، نَکِنه خَله غُصّه، وه ره از پا دربیاره.

⁸ پَس، شِمه جِم خواهش کامبه وه ره شه مِحبّتِ جِم مِطمَئن هاکانین.

⁹ چوون اینِ وِسه اینِ شِمه وِسه بَنوِشتِمه که شما ره آزمود هاکانِم و بَوینِم، هر چیِ دِله اِطاعت کاندینی یا نا؟

¹⁰ هر کِسی ره که شما بِبَخشین، مِنِم وه ره بَخشِمبه. و راس راسی اگه یه نَفِرِ بِبَخشیمه - البته اگه بِبَخشییِنِ وِسه دلیلی دَووه - مِن شِمه خاطِری مَسیحِ حِضور این طی هاکاردِمه،

¹¹ تا شیطان اِما ره گول نَزِنه، چوون اِما وه نخشه هائه جِم بی خَوِر نیمی.

پیروزی مَسیحِ دِله

¹² وَختی تْروآسِ شَهر بوردِمه، تا مَسیحِ اِنجیلِ موعظه هاکانِم، با این که خِداوند اونجه یِتا گَتِ دروازه مِ وِسه واز هاکارده.

¹³ ولی اَی آروم و قِرار نِداشتِمه چوون شه بِرار تیتوسِ پی دا نَکاردِمه. پَس اونجهِ مَردِمِ هِمراه خِداحافظی هاکاردِمه، مقدونیهِ مَنطقه بوردِمه.

¹⁴ ولی خِدا ره شِکر کامبه که هَمِش مَسیحِ دِله، وه شه پیروزیِ دِله اِما ره راهنِمایی کانده و شه مَعرفتِ عطرِ، اَمه طریق همه جا پَخش کانده.

¹⁵ چوون که اِما خِدائه وِسه، مَسیحِ خِشِ بو هَسیمی، چه اونایی میون که نجات‌بَییتِنه و چه اونایی میون که هِلاک‌بونِنه.

¹⁶ یه نَفِرِ وِسه مَرگِ بو ره دِمبی که مَرگِ خَتم بونه؛ یه نَفِرِ دییه وِسه زندگیِ بو ره دِمبی، که زندگی ره خَتم بونه. کیِ که این طی چیائه لیاقتِ داره؟

¹⁷ چوون که اِما اون آدِمونِ واری نیمی که منفِعتِ وِسه خِدائه کِلامِ روشِنِنه، بلکه اِما خِدائه چِشِ پَلی مَسیحِ دِله گَب زَمبی، اون آدِمونی واری که خالصِ نیّت دارنِنه و خِدائه طرِفِ جِم هَسِنه.