دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

آخِرین هشدارها

¹ این سِوّمین کَشِ که شِمه بَدیئَنِ وِسه اِمبه. «هر گَبی دِ یا سه تا شاهدِ هِمراه ثابت بونه.»

² مِن شه دِوّمین دیدارِ دِله که اونجه دَیمه، کِسایی ره که قبلاً گِناه هاکارده بینه، و بَقیه ره هم هِشدار هِدامه که اگه اَلان هم که اونجه دَنیمه، اَی هم هِشدار دِمبه که اَت کَش دییه شِمه پَلی بِیِّم، وِشونِ رحم نَکامبه.

³ چوون شِما یِتا دلیلِ دِمبال دَرِنی که ثابت هاکانین که مَسیح مِ طریق گَب زَنده. مَسیح شِمه پَلی ضعیف نییه، بلکه شِمه میون قِوَّت دارنه.

⁴ چوون هر چَن ضَعفِ دِله مَصلوب بَییه، ولی خِدائه قِوَّتِ هِمراه زندگی کانده. چوون اِما هم وه دِله ضعیفیمی، ولی شِمه پَلی وه هِمراه خِدائه قِوَّتِ هِمراه زندگی کامبی.

⁵ شه ره آزمود هاکنین تا بَوینین ایمونِ دِله دَرِنی یا نا. شه ره مَحَک بَزِنین. یا مگه اینِ شه خَوِری نِفَهمِنِنی که عیسی مَسیح شِمه دِله دَره؟ مگه اینکه این آزمودِ دِله رَد بَووین!

⁶ و امید دارمه اینِ بِفَهمین اِما این آزمودِ دِله رَد نَیمی.

⁷ اَمه دعا خِدائه پَلی اینِ که خِطا نَکِنین؛ نا تا مَعلوم بَووه که اِما آزمودِ جِم سربِلِند بیرون بَییَمومی، بلکه شِما اونچی که دِرِس هَسه ره هاکانین، حَتَّی اگه این طی نِشون هاده که اِما رَد بَیمی.

⁸ چوون نَتومبی حَییقتِ علیه هیچ کاری هاکانیم، بلکه هر چی کامبی حَییقتِ وِسه هَسه.

⁹ چوون اون مووقه که اِما ضعیف بوئیم و شِما قَوی، اَمه خِشالیِ باعث بونه، و اَمه دعا اینِ که شِما اَی دِواره جان بَیرین.

¹⁰ همینِ وِسه، مِن این چیا ره وَختی شِمه پَلی دَنیمه شِمه وِسه نِویسِمبه تا وَختی شِمه پَلی بییَمومه، مجبور نَبوئِم شه اِقتدارِ جِم تِندیِ هِمراه رِفتار هاکانِم، اون اِقتداری که خِداوند نا خِراب هاکاردِنِ وِسه، بلکه بنا هاکاردِنِ وِسه مِ ره هِدا.

سَر آخِر

¹¹ سرآخِر، ای بِرارون، خِشال بوئین. شِمه فکر این بوئه که اَی دِواره جان بَیرین و هَمدییه ره تَسِلّی هادین، هَمدییه هِمراه هم نَظِر بوئین؛ صِلح و سِلامتیِ دِله زندگی هاکانین؛ که خِدائه مِحَبَّت و صِلح و سِلامتی شِمه هِمراه موندِنه.

¹² هَمدییه ره مقدّسِ خاشِ هِمراه سِلام هاکانین.

¹³ تِمومِ مقدّسین، شِمه وِسه سِلام رِسِندِنِنه.

¹⁴ خداوند عیسی مَسیحِ فِیض، خِدائه مِحَبَّت و روح‌القُدُسِ رفاقت شِمه هِمراه دَووه.