اول پِطرُس 5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

خِدائه گَلّه ره چَپونی هاکانین

¹ مِن که شه، یِتا از مشایخِمه و مَسیحِ رَنج هائه شاهد بیمه و اون جِلالی دِله که ظاهر بونه شریکِمه، مشایخی که شِمه میون دَرِنه ره سفارش کامبه:

² گلّه ای که خِدا شِمه ‌دَس بِسپارِسه ره چَپونی و نظارت هاکانین، نا ‌زور زوری بلکه میل و رغبتِ هِمراه، [هَمون طی که خِدا خوانه؛] و نا شرم آورِ سودِ وِسه بلکه شوقِ هِمراه.

³ نا اینکه کِسایی ره که شِمه ‌دَس بِسپارِسه بَینه ره، سروری هاکانین، بلکه اون گلّهِ وِسه نمونه بوئین،

⁴ و اون وَختی که چَپونونِ رئیس ظِهور هاکانه، اون جِلالِ تاج که از بین نشونه ره به دَس یارنِنی.

⁵ همین طی شِما هم ای جوونون، مشایخِ جِم اِطاعت هاکانین. شِما همه شه رفتارِ دِله هَمدییهِ هِمراه فروتنی ره دَپوشین، چوون، «خِدا مغرورونِ روب رو اِیست کانده، ولی فروتنونِ فِیض دِنه»

⁶ پَس شه ره خِدائه قِددارِ دَسِ بِن، فروتن هاکانین تا یِتا خوارِ مووقه شِما ره سَربِلِند هاکانه.

⁷ تِمومِ شه دِلواپسی ها ره وه ره بِسپارین چوون وه شِمه فکر دَره.

⁸ هوشیار بوئین، شِمه حِواس دَووه، شِمه دِشمِن اِبلیس، شیری واری غرّش کانده و هر طَرِف گِردِنه، یه نَفِرِ دِمبال دَره تا وه ره بِبَلعه.

⁹ وه روب رو اِیست هاکانین و ایمونِ دِله پابرجا بوئین، چوون دوندِنی که شِمه بِرارون دِنیائه دِله این عِذاب هائه هِمراه روب رونه.

¹⁰ و بعد که اَت کم سختی و عِذاب بَدینی، خِدایی که فیضِ جِم پِرِ، که شِما ره مَسیحِ دِله دعوِت هاکارده، تا وه اَبدی جِلالِ دِله شَریک بوئین، شِما ره از نو بنا کانده و پایدار و پِر قِدرت و پابرجا کانده.

¹¹ سلطنت تا اَبد وه وِسه بوئه. آمین.

آخِرین سِلام ها

¹² سیلاسِ طریق که وه ره یِتا وِفادارِ بِرار دومبه، شِمه وِسه خِلاصه بَنوِشتمه تا شِما ره سفارش هاکانِم و شِما ره اِعلام هاکانِم که خِدائه حَییقی فِیض اینِ. اونِ دِله پابرجا بَمونین.

¹³ خواخِری که بابِلِ دِله دَره، وه که شِمه واری انتخاب بَییه شِمه وِسه سِلام رِسِندِنه و همین طی مِ ریکا مَرقُس.

¹⁴ هَمدییه ره یِتا خاشِ هِمراه که دوس داشتنِ جِم اِنه، سِلام هاکانین. شِما همه وِسه که مَسیحِ دِله دَرنی، صِلح و سِلامتی بِیّه.