اول پِطرُس 4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیخِدائه فیضِ ناظرون 1 پَس از اونجه که مَسیح جِسمِ دِله عِذاب بَکِشیه، شِما هم، شه ره این طرزِ فِکرِ هِمراه حاضر و آماده هاکانین، چوون هر کس که جِسمِ دِله عذاب بَکِشیه، دییه گِناهِ هِمراه کاری نِدارنه. 2 و بَقیهِ عمرِ جِسمِ دِله، نا آدِمی هِوا و هوسِ هِمراه، بلکه خِدائه ارادهِ دِله زندگی کانده. 3 چوون که قدیم ندیما، هَمون اِندا شه عمرِ اون کارائه سَر بییِشتینی که خِدانشناسون کاردِنه. و شه زندگی ره بی عفتی و هِوا و هوس و مَستی و هرزگی و عیشِ نوش و شرم آورِ بِت‌پرسیِ هِمراه سَر هاکاردینی. 4 اِسا که شِما این بی حدِّ حِسابِ هرزگیِ دِله وِشونِ هِمراه شَریک نَوونِنی، حیرونِنه و شِما ره فحش دِنِنه. 5 ولی وه ره که آماده ئه تا زنده ها و مِرده ها ره داوِری هاکانه، حِساب پَس دِنِنه. 6 چوون اینِ وِسه ئه که اِنجیل حَتّی اونایی که بَمِردِنه ره موعظه بَییه تا هر چَن جِسمِ دِله آدِمونِ هِمراه داوِری بَینه، ولی روحِ دِله هَمون طی که خِدا خوانه، زندگی هاکانِن. 7 همه چیِ آخِر، نزیکِ؛ پَس شه دِعاهائه خاطِری هوشیار بوئین و شه دَمِ بَیرین. 8 همه جِم مهمتر، هَمدییه ره جان و دِلِ هِمراه دوس دارین، چوون دوس داشتِن یَته خَله گِناهونِ پوشِندِنه. 9 بدون این که غرغر هاکانین، هَمدییه ره مهمون هاکانین. 10 و هر کِدوم از شِما طبقِ اون عطیه که بَییتِنی، هَمدییه ره خِدمِت هاکاردِنِ وِسه به کار بَیرین. یِتا خِادِمِ واری که خِدائه جورواجورِ فیضِ وِسه خِدمِت کانده 11 هر کس گَب زَنده، خِداوندِ واری گَب بَزِنه؛ و هر کس که خِدمِت کانده، اون قِوَّتِ هِمراه که خِدا دِنه خِدمِت هاکانه، تا همه چیِ دِله، خِدا عیسی مَسیحِ طَریقِ جِم جِلال بَیره. جِلال و سلطَنِت تا اَبد و تا اَبد وه هِمراه دَووه. آمین. مَسیحِ ایمون داشتنِ وِسه عِذاب بَکِشییَن 12 ای عزیزون، این تشِ جِم که شِمه آزمود هاکاردِنِ وِسه شِمه میون دَکِته، تعجب نَکِنین، اِنگاری که یِتا عجیبِ چی شِمه سَر بییَمو. 13 بلکه اینِ وِسه که مَسیحِ عِذاب هائه دِله شَریک بَینی، خِشال بوئین تا اون مووقه که وه جِلال دیار بَووه، شِما هم خِشالی هاکانین و شاد بوئین. 14 اگه مَسیحِ اِسمِ خاطِری شِما ره فحش هادِن، خِشا به حال شِما، چوون جِلالِ روح که خِدائه روحِ شِمه سَرقِرار گِرنه . 15 ولی اگه شِمه جِم یه نَفِر عِذاب کَشِنه، نَکِنه که قتل، دِزّی، شِرارت یا فضولیِ خاطِری بوئه. 16 با این وجود، اگه مسیحی بییَنِ خاطِری عِذاب کَشِنه، شرمنده نَبوئه، بلکه اون اسمِ دِله خِدا ره جِلال هاده. 17 چوون اونِ مووقه بَرِسیه که داوِری، خِدائه سِره جِم شِروع بَووه؛ و اگه اَمه هِمراه شِروع بونه، وِشونِ آخِرعاقِبت که خِدائه انجیلِ جِم اِطاعت نَکاندِنه، چی بونه؟ 18 و «اگه صالح آدِم، سختیِ هِمراه نِجات بَیره، بی دینون و گناهکارونِ سَر چی اِنه؟» 19 پَس کِسایی که خِدائه خواسِ هِمراه، عِذاب کَشِنِنه، وِنه شه جانها ره ’وِفادارِ خالقِ‘ بِسپارِن و خوارِ کارا ره اِدامه هادِن. |
@2024 Korpu Company