اول پِطرُس 2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقییِتا زنده و مِقدَّسِ مَردِم 1 پَس هر جور بَدی، و هرجور حیله و دِرویی و حَسودی، و هر جور تِهمَتِ شه جِم دور هاکانین 2 و چِلیکِ وَچونِ واری، روحانیِ پاکِ شیرِ ذوقِ دارین تا اونِ طریق نِجاتِ دِله رشد هاکانین، 3 اَگه راس راسی مِزه هاکاردینی که خِداوند خوارِ. 4 وه ره نزیک بیِّنِ هِمراه، یعنی اون زنده سَنگ که مَردِم اونِ دِم هِدانه، ولی خِدائه پَلی انتخاب بَییه و با ارزشِ، 5 شه شِما هم زنده سنگائه وارینی، که یِتا روحانی عمارت شِمه جِم بِساته بونه تا مِقدَّسِ کاهنونِ واری بوئین تا عیسی مَسیحِ طَریقِ جِم، روحانی قِروونی ها که خِدا اونا ره قبول کانده، پیشکش هاکانین 6 چوون اِشعیائه کِتابِ دِله بَییَموئه که: «اِسا صَهیونِ کوهِ دِله سنگی اییِلمه، انتخاب بَییه و با ارزشِ بنائه اصلی سَنگ؛ هر کس که وه ره ایمون بیاره شرمنده نَوونه.» 7 پَس این شِمه وِسه که ایمون بیاردینی، حِرمتِ؛ ولی اونایی که ایمون نیاردِنهِ وِسه، «اون سنگیِ که بَنّاها دِم هِدانه بنائه اصلی ترین سَنگ بَییه،» 8 و هم، اِشعیائه کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «یِتا سَنگ که دَکِتِنِ باعث بَووه، و یِتا صخره که دَکِتِن باعث بَووه.» وِشون کَفِنِنه چوون خِدائه کِلامِ جِم اِطاعت نَکاندِنه، هَمون طی که این کارِ وِسه تعیین بَینه. 9 ولی شِما اِنتخاب بَییه نَسل و کاهنونی هَسینی که شاهانه کاهنی کاندینی، شِما مِقدَّسِ مِلّت و مَردِمی هَسینی که خِدائه مِلکِنی، تا وه عالی صفت ها ره اِعلام هاکانین که شِما ره تاریکیِ جِم، شه عجیبِ نورِ وِسه دَعوِت هاکارده. 10 قبلتر قومی نَبینی، ولی اَلان خِدائه قومِنی؛ یه مووقه خِدائه رحمِتِ جِم محروم بینی، ولی اَلان خِدائه رَحمِتِ بَییتینی. 11 ای عزیزون، شِمه جِم که این دِنیائه دِله مسافر و غریبِنی، خواهش کامبه که جِسمِ هِوا و هوسِ جِم که شِمه روحِ علیه دَره جَنگ کاندِنه، دوری هاکانین. 12 بی‌ایمونونِ میون شِمه کِردار محترم بوئه تا اونایی که شِمه علیه گَب زَندِنه که شِمه اَعمال بَدِ، شِمه خوارِ کارِ هارِشینِ هِمراه، خِدا ره اون روزِ دِله که ویمبی، پَرَسِش هاکانِن. صاحاب منصبونِ جِم اِطاعت هاکاردِن 13 خِداوندِ خاطِری، هر صاحب مَنصبِ جِم که آدِمونِ میون تَعیین بَییه، اِطاعت هاکانین، خوانه پادشاه بوئه که همه ئه جِم سَرترِ، 14 یا فرموندارون که وه مأمورِنه تا آدِمونی که بَدِ کارا کاندِنه ره مجازات هاکانِن و آدِمونی که خوارِ کارا کاندِنه ره تحسین هاکانِن. 15 چوون خِدائه خواسه اینِ که، شه خواری هاکاردِنِ هِمراه، نادونِ مَردِمِ احمقانه گَبِ دَمِ بَیرین. 16 آزادِ مَردِمِ واری زندگی هاکانین، ولی شه آزادی ره یِتا سرپوش، شرارتِ وِسه نَکِنین، بلکه خِدائه نوکرونِ واری زندگی هاکانین. 17 همه ره حِرمت بییِلین، بِرارونِ مِحَبَّت هاکانین، خِدا تَرس بوئین و پادشاه ره اِحترام بییِلین. 18 ای نوکرون، کاملِ احترامِ هِمراه شه اَربابونِ جِم اِطاعت هاکانین، نا فِقَط اون اَربابونِ هِمراه که خوار و ملایم هَسِنه، بلکه بی اِنصافِ اَربابونِ هِمراه هم همین طی. 19 چوون یِتا کاریِ که فیضِ جِم پِرِ که اونی که خِدا ره چِش دارنه، وَختی که ناحقِّ رَنج بَکِشه، بی اِنصافی ره تِحَمُّل هاکانه. 20 چوون شِمه وِسه چه فایده ای دارنه وَختی که شِما گِناه کاندینی و تنبیه بونِنی و تِحَمّل کاندینی؟ ولی اگه خواری هاکانین و وه عَوِض رَنج بَوینین و تِحَمّل هاکانین، این کار یِتا کاریِ که خِدائه نَظِر فیضِ جِم پِرِ. 21 چوون، شِما اینِ وِسه دَعوِت بَینی، چوون مَسیح هم شِمه وِسه عِذاب بَکِشیه و شِمه وِسه یِتا سَرمخش بییِشته تا اون راهی که وه بورده شِما هم بورین. 22 «وه هیچ گِناهی نَکارده، و وه دِهونِ دِله حیله ای پی دا نَییه.» 23 وَختی وه ره فحش هِدانه، فحشِ هِمراه جِواب نِدا؛ و اون مووقه که رَنج بَکِشیه، تَهدید نَکارده، بلکه شه ره خِدائه دس، که عادِلِ داوِرِ بِسپارِسه . 24 مَسیح شه اَمه گِناهونِ شه تَنِ دِله صلیبِ سَر دوش بَکِشیه، تا اِما گِناهونِ وِسه بَمیریم و صالحیِ وِسه زندگی هاکانیم، وه زخم هایِ هِمراه شِفا بَییتینی. 25 چوون شِما گُسفِنایی واری بینی که شه راهِ گم هاکارده بینی، ولی اِسا چَپونُ، شه جان هائه ناظِرِ سَمت بَردَگِردِسینی. |
@2024 Korpu Company