اوّل یوحنا 3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ هارِشین پییِر چَنده اِما ره مِحَبَّت هاکارده تا خِدائه وَچون بااوته بَوویم! و همین طی هم هَسیمی! اینِ وِسه ئه که دِنیا اِما ره نِشناسِنه، چوون که وه ره نِشناسیه.

² ای عزیزون، اِما اَلان خِدائه وَچونیمی، ولی هَمتی اونچی که قرارِ بَوویم دیار نَییه. ولی دومبی اون مووقه که وه ظهور هاکانه وه واری بومبی، چوون وه ره اون طی که هَسه ویمبی.

³ هر کی وه ره این طی امیدی دارنه، شه ره پاک کانده، هَمون طی که وه پاکِ.

⁴ هر کی گِناهِ دِله زِندِگی کانده شَریعتِ علیه زندگی کانده؛ گناه، شَریعتِ علیه عَمِل کانده.

⁵ شِما دوندِنی که وه ظِهور هاکارده تا گِناهونِ از بین بَوره. وه دِله هیچ گِناهی دَنیه.

⁶ اونی که وه دِله موندِنه گِناهِ ادامه نَدِنه، اونی که گِناهِ ادامه دِنه، وه ره نا بَدیئه و نا بِشناسیه.

⁷ ای کِچیکِ وَچون نییِلین هیچ کِسی شِما ره گمراه هاکانه. هر کی که صالحِ آدِمِ واری عَمِل هاکانه، صالحِ، هَمون طی که وه صالحِ.

⁸ اونی که گِناهِ دِله زندگی کانده اِبلیسِ جِم هَسه، چوون اِبلیس از هَمون اَوِّل گِناهکار بییه. اینِ وِسه خِدائه ریکا ظِهور هاکارده تا اِبلیسِ کارا ره باطل هاکانه.

⁹ اونی که خِدائه جِم دِنیا بییَمو گناهِ دِله زِندِگی نَکانده، چوون خِدائه ذات وه دِله موندِنه؛ اون آدِم، نَتونده گِناه هاکاردِنِ دِله ادامه هاده، چوون اون آدِم، خِدائه جِم دِنیا بییَمو.

¹⁰ خِدائه وَچون و اِبلیسِ وَچون این‌طی مَعلوم بونِنه: هر کی اونچی که دِرِسِ ره اِنجام نَدِنه، خِدائه جِم نییه و همین طی کِسی که شه بِرارِ دوس نِدارنه، خِدائه جِم نییه.

هَمدییه ره دوس دارین

¹¹ این هَمون پِیغومیِ که از اَوِّل بِشنُسینی، که وِنه هَمدییه ره دوس داریم.

¹² اِما نَوِسه قائنِ واری بوئیم، هَمون که اون شَریرِ جِم بییه و شه بِرارِ بَکوشته. و، چه وه ره بَکوشته؟ چوون وه اعمال بَد بییه و وه بِرارِ اعمال دِرِس بییه.

¹³ ای بِرارون، تعجِّب نَکِنین از اینکه دِنیا شِمه جِم بیزارِ .

¹⁴ اِما دومبی که مَرگِ جِم رَد بَیمی و زندگی ره بَرِسیمی، چوون بِرارونِ دوس دارمی. هر کی مِحَبَّت نَکِنه، مَرگِ دِله موندِنه.

¹⁵ هر کی که شه بِرارِ جِم بیزار بوئه، قاتلِ و شِما دوندِنی که هیچ قاتلی دِله، اَبدی زندگی نَموندِنه.

¹⁶ اونجه جِم مِحَبَّتِ بِشناسیمی که وه شه جانِ اَمه راهِ وِسه بییِشته، و اِما هم وِنه شه جانِ، بِرارونِ راهِ وِسه بییِلیم.

¹⁷ ولی اگه یه نَفِر دِنیائه مالِ داره و شه بِرارِ بَوینه که مِحتاجِ، با این وجود شه دِلِ دَرِ وه رو دَوِنده، خِدائه مِحَبَّت چی طی این طی آدِمِ دِله موندِنه؟

¹⁸ ای کِچیکِ وَچون، بِئین مِحَبَّت هاکانیم، نا زِوونی و گَب بَزوئِنِ دِله، بلکه عَمِل و حَییقَتِ دِله!

¹⁹ اینِ وِسه دومبی که حَییقَتِ جِم هَسیمی، و تومبی شه دلِ، خِدائه حِضور مِطمَئِن هاکانیم؛

²⁰ چوون هر وَخت اَمه دِل اِما ره مَحکوم هاکانه، خِدا اَمه دِل هائه جِم گَت تِرِ و همه چی ره دونده.

²¹ ای عزیزون، اگه اَمه دِل، اِما ره مَحکوم نَکِنه، خِدائه حِضور مِطمئِنیمی

²² و هر چی وه جِم بِخوائیم، گِرمی، چوون وه اَحکامِ عَمِل کامبی و اونچی که وه ره خِشال کانده ره کامبی.

²³ و وه حِکم اینِ که وه ریکا عیسی مَسیحِ اسمِ ایمون بیاریم و هَمدییه ره مِحَبَّت هاکانیم، هَمون طی که اِما ره دَستور هِدا.

²⁴ هر کی وه اَحکامِ عَمِل هاکانه، خِدائه دِله مُوندِنه و خِدا هم وه دِله موندِنه. اینجه جِم دومبی وه اَمه دِله موندِنه یعنی اون روحِ هِمراه که اِما ره هِدا.