اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیایموندارونِ میونِ دَعوا مرافعه 1 هر وَخت یِتا از شِما، یه نَفِرِ دییهِ جِم شکایت دارنه، چی طی جِرأت کانده اونِ نا مِقدّسینِ پَلی، بلکه گِناهکارونِ مَحکمه بَوِره؟ 2 مگه نَدوندِنی که مِقدّسین، دِنیا ره داوِری کاندِنه؟ پَس شِما که قِرارِ دِنیا ره داوِری هاکانین، چی طی نَتوندِنی این کِچیکِ چیا ره داوِری هاکانین؟ 3 مگه نَدوندِنی که اِما فرشته ها ره داوِری کامبی؟ چه بَرِسه این چیائه خَوِری داوِری هاکاردِن که زندگی ره مَربوطه. 4 پَس چه اون مووقه که این چیا شِمه میون اِتفاق کَفِنه، کِسایی پَلی وَرنِنی که کلیسائه دِله هیچی حِساب نِننه؟ 5 اینِ گامبه تا شِما ره شَرمنده هاکانِم. شِمه میون یِتا حَکیم دَنیه که بَتونه این چیا ره بِرارون میون حلِّ فصل هاکانه؟ 6 ولی بِرار، بِرارِ علیه مَحکمه شونه، اونِم بی‌ایمونونِ پَلی؟ 7 اَصلاً شِمه میون این طی دَعوا مرافه هایی، شه، شِمه وِسه سَر شکستِگیِ. چه نِخوانِنی مَظلومِ آدِمونِ واری بَووین؟ چه حاضر نینی ضَرِر هاکانین؟ 8 ولی شِما شه ظِلم کاندینی و بَقیه ره ضَرِر زَندِنی، حَتّی شه بِرارونِ. 9 مگه نَدوندِنی که اونایی که بَقیه ره ظِلم کاندِنه، خِدائه پادشاهیِ وارث نَوونِنه؟ گول نَخورین! نا بی‌عِفتون، نا بِت‌پرستون، نا زِناکارون، نا لواط گرون، 10 نا دِزا، نا حَریصون، نا عَرِق خوارون، نا کِسایی که فحش دِنِنه و نا حیله گرون، خِدائه پادشاهیِ وارث نَوونِنه. 11 بَعضی از شِما قبلاً این طی بینی، ولی عیسی مَسیحِ خِداوندِ اسمِ دِله و اَمه خِدائه روحِ طَریق بَشُسه بَییه، تَقدیس بَییه و صالح بِشمارِسه بَینی. بی عِفتیِ جِم دَر بورین 12 «مِ وِسه همه چی جایزِ،» ولی همه چی فایده نِدارنه. «مِ وِسه همه چی جایزِ» ولی نییِلمه هیچی مِ سَر حَریف بَووه. 13 «غِذا اِشکِمِ وِسه هَسه و اِشکِم، غذائه وِسه، و خِدا، هم این و هم اونِ از بین وَرنه.» تَن بی عِفتیِ وِسه نییه، بلکه خِداوندِ وِسه هَسه و خِداوند هم تَنِ وِسه، 14 و خِدا، خِداوندِ مِرده هائه جِم زِنده هاکارده و اِما ره هم شه قِوَّتِ هِمراه زِنده کانده. 15 مگه نَدوندِنی که شِمه تَن مَسیحِ اعضائه؟ یعنی مَسیحِ اعضا ره بَیرِم و اونا ره یِتا فاحشهِ اعضائه واری هاکانِم؟ اصلاً! 16 مگه نَدوندِنی یه نَفِر که یِتا فاحشهِ هِمراه دَووه، وه هِمراه یه تَن بونه؟ چوون توراتِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «اون دِتا یه تَن بونِنه.» 17 ولی کِسی که خِداوندِ هِمراه یِتا بَووه، وه هِمراه یِتا روحِ. 18 بی عِفتیِ جِم دَر بورین! هر گِناهِ دییه ای که آدِم هاکانه، وه تَنِ جِم بیرونِ، ولی کِسی که بی عِفتی کانده، شه تَنِ گِناه کانده. 19 مگه نَدوندِنی که شِمه تَن روح‌القُدُسِ مَعبِدِ که شِمه دِله دَره و اونِ خِدائه جِم بَییتینی؟ شِما دییه شه وِسه نینی. 20 چوون شِما یه قیمتِ هِمراه بَخری بَینی، پَس خِدا ره شه تَنِ دِله جِلال هادین. |
@2024 Korpu Company