اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

مِحبّتِ راه

¹ اگه آدِمون و فرشته هائه زِوون ها گَب بَزِنِم، ولی مِحَبَّت نِدارِم، یِتا سِنج که خَله سَر صِدا کانده و یِتا توخالی طَبلِ واریمه.

² اگه نَبِوّت هاکاردِنِ قِدرَتِ دارِم و بَتونِم تِمومِ رازها و مَعرفتِ بِفَهمِم، و اگه اون طی ایمونی دارِم که کامل بوئه، جوری که بَتونِم کوهها ره جا‌به‌جا هاکانِم، ولی مِحَبَّت نِدارِم، هیچِمه.

³ اگه هر چی که دارمه ره صَدقه هادِم و شه تَنِ تَشِ اَلوکِ بسپارِم، ولی مِحَبَّت نِدارِم، هیچ سودی مِ عاید نوونه.

⁴ مِحَبَّت صَبور و مِهروونِ؛ مِحبِّت حَسودی نَکانده و فَخر نَکانده، محبِّت غرور نِدارنه.

⁵ مِحَبَّت بی اَدِب نییه و شه مَنفعتِ دِمبال دَنییه؛ مِحَبَّت غیظ نَکانده و کینه به دِل نَینه؛

⁶ مِحَبَّت بَدیِ جِم خِشال نَوونه، ولی حَییقَتِ هِمراه خِشالی کانده.

⁷ مِحَبَّت همه چیِ هِمراه مُدارا کانده، مِحَبَّت همه چی ره باوِر کانده، هَمش امید دارنه و همه چی ره تِحَمُّل کانده.

⁸ مِحَبَّت هیچ وَخت تِموم نَوونه. ولی نَبِوّتها از بین شونه و زِوون ها تِموم بونِنه و معرفت از بین شونه.

⁹ چوون اَمه مَعرفت کَمِ کسری دارنه و اَمه نَبِوّت هم کَمِ کَسری دارنه؛

¹⁰ ولی وَختی کامل، بِیّه، کَمِ کَسری از بین شونه.

¹¹ اون مووقه که یِتا کِچیک وَچه ویشتَر نَبیمه، کِچیکِ وَچونِ واری گَب زومه و کِچیک وَچونِ واری فِکر کاردِمه و کِچیکِ وَچونِ واری دلیل یاردِمه. وَختی گَتِ مَردی بَیمه، شه وَچه گونه رِفتارائه جِم دَس بَکِشیمه.

¹² چوون اونچی که اَلان ویمبه، آینهِ دلهِ تارِ عکسِ موندِنه؛ ولی مووقه ای رِسِنه که رو در رو ویمبی. اَلان مِ معرفت کَمِ کسری دارنه؛ ولی مووقه ای رِسِنه که کامل ویمبه، هَمون طی که خِدا مِ خَوِری همه چی ره کامل دونده.

¹³ پَس اِسا، این سه تا موندِنه: ایمون، امید و مِحَبَّت. ولی اینائه دِله ئه گَت تِرین، مِحبَّتِ.