اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقیروحانی عطایا 1 اِسا اِی بِرارون نِخوامبه روحانی عطایائه خَوِری، بی خَوِر بوئین. 2 دوندِنی اون مووقه ای که بِت‌پَرس بینی، گمرا بَینی و لالِ بِتهائه سَمت بَکِشی بونِسِنی. به هر حال هر جور که بییه شما ره شه سَمت کَشینه 3 پَس شِما ره گامبه هر کی که خِدائه روحِ طریق گَب بَزِنه، هیچ وَخت نارنه لعنِت بر عیسی، و هیچ‌کی اِلّا روح القُدُسِ طریق نَتونده باره «عیسی، خِداوندِ» 4 جورواجورِ عطایا دَره، ولی روح هَمونِ؛ 5 جورواجورِ خِدمِت ها دَره، ولی خِداوند هَمونِ؛ 6 جورواجورِ کارها دَره، ولی هَمون خِدائه که همه ره همه چیِ دِله قِوَّت دِنه. 7 خِدائه روحِ ظاهر بَیّن، هر کسِ وِسه، همهِ منفعتِ وِسه هِدا بونه. 8 چوون که یه نَفِرِ خِدائه روحِ طریق حِکمتِ کِلام هِدا بونه، یِتا دییه ره هَمون روحِ طریق، مَعرفتِ کِلام هِدا بونه، 9 و یه نَفِر، هَمون روحِ طَریق، ایمون و یه نَفِرِ دییه اَی هَمون روحِ طریق، شِفا هِدائِن عطایا هِدا بونه. 10 یه نَفِرِ مُعجزاتِ اِنجام هِدائِنِ قِدرَت هِدا بونه و یه نَفِرِ دییه ره نَبِوَّت، و یه نَفرِ روح هائه تشخیص هِدائِنِ قِدرَت هِدا بونه. یه نَفِرِ، جورواجورِ زِوون ها، گَب بَزوئِنِ وِسه هِدا بونه و یه نَفِرِ دییه ره جورواجورِ زِوون ها، ترجمه هاکاردِنِ وِسه هِدا بونه. 11 ولی تِمومِ اینا هَمون یِتا روحِ طریق که خِدائه روحِ، قِوَّت گِرنه و اون طی که شه خوانه اونِ رَسِد کانده و هر کی ره دِنه. یه تَن، یَته خَله اَعضائه هِمراه 12 چوون هَمون طی که تَن یِتا هَسه، و یَته خَله اَعضا دارنه؛ و تِمومِ تَنِ اَعضا، با اینکه خَلِنه، یه تَن هَسِنه. مَسیحِ هم این طیِ. 13 چوون اِما هَمه، چه یَهود و چه یونانی، چه نوکِر و چه آزاد، یِتا روحِ دِله غِسلِ تَعمید بَییتیمی تا یه تَن بوئیم؛ و اِما هَمه یِتا روحِ جِم بَنوشانی بَیمی. 14 چوون تَن نا یِتا عضوِ هِمراه، بلکه یَته خَله اَعضائه جِم دِرِس بَییه. 15 اگه لینگ باره، «چوون دَس نیمه، تَنِ وِسه نیمه،» این دلیل نَوونه که یِتا عضو تَنِ جِم نَبوئه. 16 و اگه گوش باره، «چوون چِش نیمه، تَنِ وِسه نیمه،» این دلیل نَوونه که یِتا عضو تَنِ جِم نَبوئه. 17 اگه تِمومِ تَن چِش بییه، چی طی بونِسه بِشنُسِن؟ و اگه تِمومِ تَن گوش بییه، چی طی بونسه بو هاکاردِن؟ 18 ولی این طی خِدا اَعضا ره اون طی که شه خواسه، یِتا یِتا تَنِ دِله بییِشته. 19 اگه تِمومِ اَعضا یه جور بینه، تَن کِجه دَییه؟ 20 ولی یَته خَله اَعضانه، در حالی که تَن یِتا هَسه. 21 چِش نَتونده دَسِ باره، «تِ مِحتاج نیمه!» و کَلّه هم نَتونده لینگا ره باره، «شِمه مِحتاج نیمه!» 22 برعکس، اون تَنِ اَعضا که ضَعیفتر نِشون دِنِنه، واجبتَرِنه. 23 و اون تَنِ اعضا که گِمون کامبی کَمتِر حِرمت دارنِنه، اونا ره ویشتر حِرمت اییِلمی، و اون اعضایی که قَشِنگ نینه ره ویشتر رسِمبی؛ 24 اِسا اون که اَمه قَشِنگِ اَعضا این طی احترامی ره احتیاج نِدارنِنه. ولی خِدا تَنِ اَنده منظم بِساته که اون اَعضا که کمتر حِرمت دارنِنه ویشتر حِرمت دارِن، 25 تا تَنِ دِله سیوایی دَنی بوئه، بلکه تَنِ اَعضا یه اِندا هَمدییهِ فِکرِ دَووِن. 26 و اگه یِتا عضو عِذاب بَکِشه، تِمومِ اَعضا وه هِمراه عِذاب بَکِشِن؛ و اگه یِتا عضو حِرمت داره، همه با هم خِشال بَووِن. 27 این طی، شِما مَسیحِ تَن هَسینی و یِتا یِتا وه اَعضانی. 28 خِدا کلیسائه دِله، اَوِّل رَسولون، دِوّم پِیغَمبِرون، سوّم مَلِّمون؛ بعد معجِزاتِ قِدرَت، بعد شِفا هِدائِنِ عطایا و کُمِک و مدیریت و جورواجورِ زِوون ها، گَب بَزوئِنِ وِسه تعیین هاکارده. 29 مگه همه رَسولِنه؟ مگه همه پِیغَمبَرِنه؟ مگه همه مَلّمِنه؟ مگه همه مُعجزهِ قِدرَتِ دارنِنه؟ 30 مگه همه شِفا هِدائِنِ عطایا ره دارنِنه؟ مگه همه جورواجور زِوون هائه هِمراه گَب زَندِنه؟ مگه همه تَرجِمه کاندِنه؟ 31 ولی شِما اِشتیاقِ هِمراه گَتتِرِ عطایائه دِمبال دَووین. و مِن بهترین راهِ شِما ره سِراغ دِمبه. |
@2024 Korpu Company