اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 پَس، مِ جِم سَرمَخش بَیرین، هَمون طی که مِن مَسیحِ جِم سَرمَخش گِرمه. سَرِ دَپوشِندیِن 2 اِسا شِمه تَعریفِ کامبه که همه چیِ دِله مِ ره شه‌یاد یارنِنی و حَتّی اون رَسم و رسومایی که شِما ره بِسپارِسِمه ره حِفظ کاندینی. 3 ولی خوامبه بَدونین که هر مَردِ سَر، مَسیحِ و هر زِنائه سَر، وه مَردیِ، و مَسیحِ سَر خِدائه. 4 هر مَردی که شه سرِ دَپوشونه دِعا یا نبوّت هاکانه، شه سَرِ بی حِرمت هاکارده. 5 ولی هر زِنایی که سَر لِخت، دِعا یا نَبِوّت هاکانه، شه سَرِ بی حِرمت هاکارده؛ وه این کار، دِرِس اینِ واریِ که شه سَرِ بِتِراشی بوئه. 6 چوون که اگه یِتا زِنا شه سَرِ لِخت کانده، پَس وِنه شه می ره کِتاه هاکانه. ولی از اونجه که زِنائه وِسه عارِ شه می ره کِتاه هاکانه یا بِتِراشه، پَس وِنه شه سَرِ یه چی بییِلّه. 7 مَرد نَوِسه شه سَرِ دَپوشونه، چوون وه، خِدائه دیم و جِلالِ؛ ولی زَن، مَردِ جِلالِ. 8 چوون مَرد، زِنِ جِم به وجود نییَمو، بلکه زَن مَردِ جِم به وجود بَییَمو؛ 9 و مَرد، زِنِ وِسه خَلق نَییه، بلکه زَن مَردِ وِسه خَلق بَییه. 10 اینِ وِسه، و فرشته هائه خاطِری، زَن وِنه اِقتدارِ جِم نشونی شه سَر داره. 11 با این وجود، خِداوندِ دِله، نا زَن مَردِ جِم سیوائه، نا مَرد زِنِ جِم. 12 هَمون طی که زَن مَردِ جِم به وجود بییَمو، مَرد هم زِنِ طَریقِ جِم به وجود اِنه. و همه این چیا خِدائه جِم هَسه. 13 شه قِضاوِت هاکانین: زِنِ وِسه دِرِسِ که سَر لِخت خِدائه حِضور دِعا هاکانه؟ 14 مگه طبیعت، شه، شِما ره یاد نَدِنه که اگه یِتا مَرد بِلِندِ می داره، وه وِسه عارِ، 15 ولی اگه یِتا زِنا بِلِند می داره، وه وِسه اِفتخارِ؟ چوون بِلِندِ می دَپوشِندییَنِ وِسه زَنِ هِدا بَییه. 16 اگه یه نَفِر بِخوائه شه سازِ بَزِنه، وِنه بارِم که اِما و خِدائه کلیساها ره این طی رسمی دَنییه. خِداوندِ شوم 17 ولی اونچی که اَلان شِما ره حِکم کامبه، اَصلِاً شِمه تَعریفِ نَکامبه، چوون مووقه ای که شِما دور هم جَمع بونِنی، فایده که نِدارنه هیچ، ضرر هم دارنه. 18 اَوِّل اینکه اِشنُمبه وَختی که کلیسائه وِسه دور هم جَمع بونِنی، شِمه میون دِ دَسِگی دَره، و اینِ، اَت کم باوِر کامبه. 19 چوون وِنه این دِ دَسِگی شِمه میون دَووه تا این طی اونایی که شِمه میون راس راسی ایمون دارنِنه مَعلوم بَووِن. 20 مووقه ای که شِما یِتا جا دور هم جَمع بونِنی، خِداوندِ شومِ بَخُردِنِ وِسه نییه. 21 چوون غِذا بَخُردِنِ مووقه، هر کِدوم از شِما، بدون این که یه نَفِرِ دییه منتظِر بوئه شه شومِ خارنه، جوری که یه نَفِر وِشنا موندِنه، و یِتا دییه مَست بونه. 22 مگه سِره نِدارنِنی که اونِ دِله بَخُرین و بَنوشین؟ یا اینکه خِدائه کلیسا ره بی حِرمت کاندینی و فَقیرِ آدِمونِ کِچیک اِشمارِنِنی؟ شِما ره چی بارِم؟ این کارِ وِسه شِمه جِم تَعریف هاکانِم؟ نا نَکامبه. 23 چوون مِن اونچی که شِما ره بِسپارِسِمه ره، خِداوندِ جِم بَییتِمه، که عیسیِ خِداوند اون شویی دِله که وه ره دِشمِنِ تَسلیم هاکاردِنه، نونِ بَییته 24 و شِکر هاکارده، تیکه هاکارد و بااوته: «اینِ مِ تَن، شِمه وِسه. اینِ مِ یاد به جا بیارین.» 25 همین طی هم، بعد از شوم، پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، مِ خونِ دِله تازه عَهدِ. هر کَش که اونِ جِم نوشِنِنی، مِ یاد این طی هاکانین.» 26 چوون هر وَخت این نونِ بَخُرین و این پیالهِ جِم بَنوشین، خِداوندِ بَمِردِنِ اِعلام کاندینی تا وَختی که بَردَگِرده. 27 پَس هر کی اون طی که دِرِس نییه، نونِ بَخُره و خِداوندِ پیالهِ جِم بَنوشه، عیسیِ خِداوندِ خونِ خاطِری تَقصیرکار بونه. 28 هر کی قبل از اون که نونِ جِم بَخُره و پیاله جِم بَنوشه، شه ره آزمود هاکانه. 29 پَس هر کی بدونِ اینکه که خِداوندِ تَنِ تَشخیص هاده، بَخُره و بَنوشه، در اصل شه محکومیتِ بَخُرده و بَنوشیه. 30 اینِ وِسه ئه که شِمه جِم خَیلیا ضَعیف و مَریضِنه و بَعضیا هم بَمِردِنه. 31 ولی اگه شه وِسه حِکم کاردیمی، اَمه وِسه هم حِکم نَوونِسه. 32 ولی اون مووقه که خِداوند اَمه سَر حِکم کانده، اَدِب بومبی تا دِنیائه هِمراه مَحکوم نَوویم. 33 پَس اِی مِ بِرارون، وَختی بَخُردِنِ وِسه دور هم جَمع بونِنی، هَمدییه مُنتظر بَمونین. 34 اگه یه نَفِرِ وِشنائه، شه سِره دِله غِذا بَخُره تا شِمه دورِ هم جَمع بَیِّن، مَحکومیتِ باعث نَووه. وَختی شِمه پَلی بِیّم، بَقیه چیائه خَوِری، گامبه که چی هاکانین. |
@2024 Korpu Company