Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

Mateus 9 - Eibangeilhos en Mirandês


Ũa pessona tolhida queda sana
( Marcos 2,1–12 ; Lucas 5,17–26 )

1 El chubiu-se pa la barca, tornou pa l outro lhado i fui-se pa la sue tierra.

2 Ende, apersentórun-le ũa pessona tolhida de todo, stendida nun catre. Jasus, al ber la fé deilhes, dixo-le al que staba tolhido: «Ten cunfiança, filho; quédan-te perdonados ls tous pecados.»

3 Antoce, alguns scribas dezírun uns pa ls outros: «Este blasfema.»

4 I Jasus, cumo bie ls pensamientos deilhes, dixo-le: «Porquei pensais cousas malas ne ls buossos coraçones?

5 Que cousa ye mais fácele, dezir “quédan-te perdonados ls tous pecados” ou dezir “pon-te de pies i camina?”

6 Anton, para que sábades que l Filho de l Home ten na tierra l poder de perdonar ls pecados», – ende diç-le al que staba tolhido –: «Pon-te de pies, agarra tou catre i bai-te pa tue casa.»

7 El alhebantou-se i fui-se pa sue casa.

8 Al ber estas cousas, todo aquel juntouro de giente quedou cheno de miedo i daba grácias a Dius, por le haber dado tan grande poder als homes.


Chamamiento de Mateus i come culs publicanos
( Marcos 2,13–17 ; Lucas 5,27–32 )

9 Apuis de haber salido deilhi, Jasus biu un home, que le chamában Mateus, sentado nun talho a recebir la décima i dixo-le: «Ben cumigo.» I el alhebantou-se i fui-se cun el.

10 Un die, staba sentado a la mesa an sue casa, habien benido muitos recebidores de ampuostos i pecadores i stában sentados a la mesa cun Jasus i culs deciplos del.

11 Bendo essas cousas, ls fariseus dezien-le als deciplos del: «Cumo ye que l buosso mestre come culs recebidores de la décima i culs pecadores?»

12 Jasus oubiu-los i dixo-le: «Nun ye perciso doutor pa ls que ténen salude, mas pa ls que stan malos.

13 Ide-bos mas ye a daprender l que quier dezir: Mais quiero la mezericórdia do que l sacrafício. Puis you nun bin a chamar ls justos, mas ls pecadores, pa que s’arrepéndan.»


Ls filhos de l moço nun ayúnan
( Marcos 2,18–22 ; Lucas 5,33–39 )

14 Anton, benírun a tener cun el ls deciplos de Juan i dezírun-le: «Por que rezon nós i ls fariseus ayunamos tanta beç i ls tous deciplos nun ayúnan?»

15 I Jasus dixo-le: «Por acaso ls cumbidados de las bodas puoden andar tristes anquanto l moço stá cun eilhes? Ha de benir l tiempo an que le han de tirar l moço i nessa altura ayunaran.

16 Naide bota un remendo de panho nuobo an roupa bielha; porque l remendo puxa pul panho de la roupa i l rasgon inda queda mais grande.

17 Nien bota bino nuobo an botos bielhos, senó ban-se a rumper ls botos, arrama-se l bino i dá-se cabo de ls botos; mas l bino nuobo bota-se an botos nuobos i dambos a dous se cunsérban.»


La tie cun perda de sangre i la filha de l xefe de la sinagoga
( Marcos 5,21–43 ; Lucas 8,40–56 )

18 Anquanto le staba a dezir estas cousas a eilhes, achegou-se un xefe i botou-se por tierra, dezindo-le: «La mie filha morriu-se agorica mesmo; mas ben i pon la tue mano porriba deilha i tornará a bibir.»

19 Jasus alhebantou-se i fui-se atrás del culs sous deciplos.

20 Antoce, ũa mulhier, que yá ũa dúzia d’anhos sufrie dũa perda de sangre, bieno por trás del i topou-le na franja de l manto.

21 Porque dezie solo alhá par’eilha: «Se you topar nien que seia solo ne l manto del, quedarei sana.»

22 Mas Jasus bolbiu-se i mal apenas la biu, dixo-le: «Ten cunfiança, filha; la tue fé salbou-te.» I zde eilhi la mulhier quedou sana.

23 Quando Jasus chegou a la casa de l xefe i biu ls tocadores de fraita i tanta giente albrotada,

24 dixo-le: «Ide-bos ambora, que la nina nun se morriu, mas stá a drumir.» I fazien caçuada del.


Dous ciegos béien

25 Apuis que botórun to la giente pa la rue, el antrou, agarrou la mano de la rapazica i eilha alhebantou-se.

26 I la fama deste feito corriu-se por toda aqueilha tierra.

27 Jasus saliu deilhi i fúrun-se dous ciegos atrás del boziando i dezindo: «Ten pena de nós, Filho de Dabide.»

28 Quando antrou an casa, ls ciegos achegórun-se an pie del i Jasus dixo-le: «Acraditais que tengo l poder de fazer estas cousas?» Eilhes dízen-le: «Acraditamos, si senhor.»

29 Anton, topou-le ne ls uolhos deilhes, dezindo: «Que se bos faga cunsante la buossa fé.»

30 I ls uolhos deilhes abrírun-se. Mas Jasus abisou-los, dezindo-le: «Mirai a ber se naide l sabe.»

31 Mas eilhes, mal apenas salírun deilhi, spalhórun la fama del por todos aqueilhes lhados.


L tato que tenie l demonho

32 Quando ls ciegos s’íban ambora, apersentórun-le un home que era tato i tenie l demonho andrento.

33 Apuis de le botar l demonho pa la rue, l tato falou. I toda aqueilha giente quedou mui admirada, dezindo: «Nunca se biu ũa cousa destas an Eisrael!»

34 Mas ls fariseus dezien: «Ye por obra de l xefe de ls demonhos que el bota ls demonhos pa la rue.»


Mission i ansino de ls apóstelos. La segada i ls segadores.

35 I Jasus andaba por todas aqueilhas cidades i lhugaricos, a ansinar nas sinagogas deilhes i a apregonar l Eibangeilho de l Reino i a sanar todos ls males i todos ls achaques.

36 Al ber aquel juntouro de giente, Jasus anchiu-se de pena deilha, puis staba cansada i deitada na tierra cumo tagalho sien pastor.

37 Anton, dixo-le als sous deciplos: «La segada ye grande, mas ls segadores son poucos.

38 Pedi-le, anton, al duonho de l pan que mande mais segadores pa la sue segada.»

Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.

Bible Society of Portugal
Lean sinn:



Sanasan