Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

Mateus 25 - Eibangeilhos en Mirandês


Parábola de las dieç birges

1 «Antoce, l reino de ls cielos será acumparado a dieç birges que agarrórun sues lhinternas i fúrun-se a tener cul moço.

2 Mas cinco deilhas éran boubicas i outras cinco éran ajuizadas.

3 Las boubicas agarrórun sues lhinternas mas nun lhebórun azeite cun eilhas;

4 mas las ajuizadas agarrórun azeite nũa azeiteira i tamien las lhinternas.

5 Cumo l moço tardaba muito, ampeçórun-se a ambelesar i drumírun-se todas.

6 A meia nuite oubiu-se un bózio: “Ben ende l moço! Ide a tener cun el al camino!”

7 Anton, todas aqueilhas birges s’alhebantórun i purparórun sues lhinternas.

8 Ende, las boubicas dezírun-le a las ajuizadas: “Dai-mos un azeitico de l buosso, porque las nuossas lhinternas stan-se a apagar.”

9 Las ajuizadas respundírun-le, dezindo: “Cumo puode nun ser suberciente para nós i para bós, l melhor ye que bos báiades a quien l bende i que l mérquedes para bós.”

10 Anton, anquanto l fúrun a mercar, chegou l moço: las que stában purparadas, antrórun cun el pa la boda i cerrórun la puorta.

11 Mais tarde, benírun tamien las outras birges, dezindo: “Senhor, senhor, abre-mos la puorta.”

12 Mas el respundiu-le, dezindo: “Quedai bien ciertas de l que bos digo: Nun bos conheço!”

13 Portanto, belai, porque nun sabeis nien l die nien la hora.»


Parábola de ls talentos antregues
( Lucas 19,11–27 )

14 «Tamien ye acumparado a un home que treminou ũa biaige, chamou ls criados del i antregou-le ls sous bienes.

15 A un dou-le cinco talentos, a outro dous i a outro un, a cada qual cunsante la sue capacidade. I fui-se ambora.

16 L que habie recebido cinco talentos lhougo se fui a fazer negócio cun eilhes i ganhou outros cinco;

17 tamien l que recebira dous lhucrou outros dous.

18 Mas l que habie recebido un, fui-se a abrir ũa fóia na tierra i scundiu l denheiro de l sou amo.

19 Apuis de muito tiempo, l amo daqueilhes criados tornou i fizo cuntas cun eilhes.

20 I achegando-se l que recebira cinco talentos, amostrou-le outros cinco talentos, dezindo: “Senhor, antregueste-me cinco talentos; eiqui stan outros cinco que ganhei.”

21 Dixo-le l amo del: “Baliente! Criado buono i fiél. Fuste fiél an cousas poucas, ponerei-te a gobernar muitas cousas; ben a fazer parte de la felcidade de l tou amo.”

22 Achegou-se tamien l que recebira dous talentos i dixo: “Senhor, antregueste-me dous talentos; eiqui stan outros dous que ganhei.”

23 Dixo-le l amo: “Baliente! Criado buono i fiél. Fuste fiél an cousas poucas, ponerei-te a gobernar muitas cousas; ben a fazer parte de la felcidade de l tou amo.”

24 Achegando-se apuis, tamien, l que recebira un talento, dixo: “Senhor, sabie que sós un home duro: segas adonde nun sembreste i cuolhes adonde nun poniste;

25 i cul miedo fui-me a scunder l tou talento na tierra. Eiqui tenes l que ye tou.”

26 Anton l amo, respundendo-le, dixo: “Criado malo i malandro! Sabies que you sego adonde nun sembrei i cuolho adonde nun pus?

27 Sendo assi, habies de haber antregado l miu denheiro al banco i, quando you tornasse, receberie l miu denheiro cun juros.

28 Ala! Tirai-le l talento i dai-se-lo al que ten dieç talentos.”

29 Porque a todo l que ten será-le dado i quedará cun muito; mas al que nun ten, até l que ten le será tirado.

30 I al criado que nun sirbe para nada, botai-lo pa la scuridon de fuora: ende haberá choro i terrincar de dientes.»


L juízo final

31 «Quando benir l Filho de l Home na sue glória i, cun el, todos ls anjos, sentará-se ne l trono de la sue glória.

32 I seran ajuntadas delantre del todas las pessonas i apartará ũas de las outras, cumo l pastor aparta las canhonas de ls chibos,

33 i ponerá las canhonas a la sue mano dreita i ls chibos a la sue mano squierda.

34 Adepuis, l Rei dezirá a aqueilhes que stubíren a la sue mano dreita: “Beni acá, benditos de miu Pai, agarrai l’ardança de l Reino que stá purparado para bós zde l ampeço de l mundo.

35 Porque you stube cheno de fame i bós destes-me a quemer; stube cheno de sede i bós destes-me a buer; era pelegrino i bós arrecolhistes-me;

36 staba znudo i bós bestistes-me; staba malo i bós bejitestes-me; staba na cadena i bós fustes-me a ber.”

37 Ende, respunderan-le ls justos, dezindo: “Senhor, quando fui que te bimos cheno de fame i te demos a quemer, ou cheno de sede i te demos auga?

38 Quando fui que te bimos pelegrino i t’arrecolhimos, ou znudo i te cubrimos?

39 Quando fui que te bimos malo ou na cadena i te fumus a ber?”

40 Anton, l Rei dezirá-le: “Atentai bien ne que bos digo: Qualquiera cousa que fazistes a un destes mius armanicos, fui a mi que me la fazistes.”

41 Apuis dezirá-le tamien als que stan a la mano squierda: “Ide-bos ambora d’an pie de mi, malditos, pa l fuogo eiterno, que stá purparado pa l Diabro i pa ls anjos del.

42 Porque tube fame i nun me destes a quemer; tube sede i nun me destes auga;

43 era pelegrino i nun m’arrecolhistes; staba znudo i nun me cubristes; staba malo i na cadena i nun me bejitestes.”

44 Anton, respunderan-le tamien eilhes, dezindo: “Senhor, quando fui que te bimos cheno de fame ou cheno de sede ou pelegrino ou znudo, malo ou na cadena i nun quejimos saber de ti?”

45 Adepuis respunderá-le a eilhes, dezindo: “Atentai bien ne que bos digo: Qualquiera cousa que nun le fazistes a un destes mais pequerricos, fui a mi que nun la fazistes.”

46 I estes eiran pa l suplício eiterno, mas ls justos eiran pa la bida eiterna.»

Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.

Bible Society of Portugal
Lean sinn:



Sanasan