Marcos 14 - Eibangeilhos en MirandêsPAIXON I RUCERREIÇON DE JASUS L cunceilho de ls saçardotes ( Mateus 26,1–5 ; Lucas 22,1–2 ; Juan 11,45–53 ) 1 Passában dous dies de la Páscoa i de ls Ázimos. Ls xefes de ls saçardotes i ls scribas buscában modo de lo prender a la falsa fé i matá-lo, 2 puis dezien: «Nun puode ser an die de fiesta, nun baia a haber un albante de l pobo.» Jasus ye ountado an Betánia ( Mateus 26,6–13 ; Juan 12,1–8 ) 3 Staba el an Betánia, sentado a la mesa an casa de Simon, l lheproso, quando entra ũa mulhier traiendo un frasco de alhabastro cun unguientos de nardo puro de muito balor; scachou l frasco de alhabastro i arramou-lo po riba la cabeça del. 4 Habie pessonas mui anrabiadas i dezien ũas pa las outras: «Para que sirbe esta stragacion de unguientos? 5 Este unguiento era capaç de baler mais de trezientos denheiros i daba-se l denheiro als probes.» I dezien mal deilha. 6 Mas Jasus dixo-le: «Deixai-la, porque stais a dezir mal deilha? Eilha fizo ũa obra buona cumigo. 7 Siempre heis de tener probes cun bós i, quando quejirdes, podeis-le fazer bien; mas a mi nun me ides a tener siempre. 8 L que habie a fazer yá eilha fizo: antes de tiempo, ountou l miu cuorpo pa la sepultura. 9 Quedai bien ciertos de l que bos digo: An to l mundo, adondequiera que se baia a pregar l Eibangeilho, tamien se ha de falar, para lhembráncia deilha, que fizo estas cousas.» Jasus ye atraiçonado por Judas ( Mateus 26,14–16 ; Lucas 22,3–6 ) 10 Judas Scariotes, un de ls doze, fui-se a tener culs sumos saçardotes, para se lo antregar a eilhes. 11 Quando lo oubírun quedórun mui cuntentos i pormetírun dar-le denheiro. I el buscaba ũa buona oucasion para se lo antregar. Purparaçon de la Páscoa ( Mateus 26,17–30 ; Lucas 22,7–23 ; Juan 13,21–30 ) 12 Ne l purmeiro die de ls Ázimos, quando fazien ls sacrafícios de la Páscoa, dízen-le ls sous deciplos: «Adonde quieres que báiamos a fazer ls purparatibos para quemeres la Páscoa?» 13 El manda dous de ls sous deciplos i diç-le: «Ide a la cidade, ende benirá a tener cun bós un home cun un cántaro d’auga. Ide atrás del, 14 i dezi-le al duonho de la casa adonde el antrar: “L Mestre diç: Adonde stá la sala para que puoda quemer la Páscoa culs mius deciplos?” 15 I el amostrará-bos ũa sala grande yá purparada ne l sobrado; fazei ende ls purparatibos para nós.» 16 Fúrun-se ls deciplos, antrórun na cidade i dórun cun todo tal i qual cumo el le dezira i purparórun la Páscoa. La cena de l Senhor 17 A la tarchica bieno culs doze. 18 Quando eilhes stában a la mesa a quemer, Jasus dixo-le: «Quedai bien ciertos de l que bos digo: Un de bós bai-me a antregar, un que stá a quemer cumigo.» 19 Eilhes ampeçórun a quedar mui tristes i a preguntá-le un de cada beç: «Acauso sou you?» 20 El dixo-le: «Un de ls doze, l que mete cumigo la mano ne l prato. 21 Porque l Filho de l Home bai por sou camino, cunsante stá screbido del, mas ai daquel home por quien l Filho de l Home bai a ser antregue. Melhor le fura a esse home que nunca houbira nacido.» 22 Anquanto stában a quemer, agarrou l pan, beneziu-lo, partiu-lo i dou-se-lo, dezindo: «Tomai: este ye l miu cuorpo.» 23 Apuis agarrou l cálece, dou grácias i dou-se-lo i todos buírun del. 24 Ende, dixo-le: «Este ye l miu sangre de l Nuobo Teçtamiento, que ye arramado por muita giente. 25 Quedai bien ciertos de l que bos digo: Yá nun tornarei a buer de l fruito de la cepa até al die an que lo torne a buer outra beç ne l reino de Dius.» Jasus bai cul deciplos pa l Cabeço de las Oulibeiras ( Mateus 26,31–35 ; Lucas 22,31–34 ; Juan 13,36–38 ) 26 Apuis de cantar l hino, salírun pa l Cabeço de las Oulibeiras. 27 I Jasus dixo-le: «Todos bos ides a scandelizar, porque stá screbido: Bou a ferir l pastor i las oubeilhas ban-se a scamugir cada ũa pa sou lhado. 28 Mas apuis de you rucecitar, chegarei delantre de bós a la Galileia.» 29 Pedro, anton, dixo-le: «Anque todos se báian a scandelizar, you nó.» 30 I Jasus dixo-le: «Queda bien cierto de l que digo: Tu, hoije, esta nuite, antes que l galho tenga cantado dues bezes, negarás-me trés bezes.» 31 Mas el falaba inda mais firme. «Inda que tenga de morrer cuntigo, nun te negarei.» La mesma cousa dezien ls outros todos. Jasus reza ne l Getsémani ( Mateus 26,36–46 ; Lucas 22,39–46 ) 32 Nesse antretiempo, chegórun a ũa tapada que le cháman Getsémani i diç-le pa ls sous deciplos: «Quedai eiqui, anquanto you bou a rezar.» 33 Adepuis agarrou cun el a Pedro, a Tiago i a Juan i ampeçou a quedar cheno de miedo i agoniado 34 i dixo-le: «La mie alma stá triste cumo la muorte; quedai eiqui a belar.» 35 Mal apenas s’achegou un cachico mais alantre, drobou-se por tierra i rezaba para que, se fura possible, passara loinge del aqueilha hora, 36 i dezie: «Aba, á Pai, tu sós capaç de fazer todo. Aparta de mi este cálece; mas que nun seia l que you quiero i se faga l que tu quieres.» 37 Adepuis, bieno a tener cun eilhes, achou-los a drumir i dixo-le a Pedro: «Simon, stás a drumir? Nien ũa hora fuste capaç de quedar a belar? 38 Belai i rezai para que nun éntredes an tentacion. L sprito stá pronto, mas la carne ye fraca.» 39 Saliu outra beç i fui-se a rezar, dezindo las mesmas palabras. 40 Bolbiu outra beç i achou-los a drumir, até tenien ls uolhos pesados de l suonho i nun sabien quei le habien de dezir. 41 Bolbiu inda ũa treceira beç i dixo-le: «Drumi agora i çcansai. Chega, stá ende la hora: mirai que l Filho de l Home bai a ser antregue nas manos de ls pecadores. 42 Alhebantai-bos, bamos ambora; mirai, l que me bai a antregar yá ben ende.» Prison de Jasus ( Mateus 26,47–56 ; Lucas 22,47–53 ; Juan 18,3–12 ) 43 Anquanto inda staba a falar, chega Judas, un de ls doze, i cun el muita giente cun spadas i palos, mandada puls xefes de ls saçardotes, ls scribas i ls mais bielhos. 44 L traidor habie-le dado ũa seinha a eilhes, dezindo: «Aquel que you beisar, ye esse mesmo; agarrai-lo i lhebai-lo cun cuidado.» 45 Quando chegou, lhougo se fui an pie del i dixo: «Mestre!», i beisou-lo. 46 Anton, ls outros botórun-le las manos i prendírun-lo. 47 Mas un de ls que stában alhi alredror sacou la spada i acertou-le al criado de l xefe de ls saçardotes i cortou-le ũa oureilha. 48 Jasus agarrou i dixo-le: «Benistes-me a prender cun spadas i cun palos cumo se fai a un lhadron? 49 Staba to ls dies an pie de bós a ansinar ne l templo i nun me prendistes. Mas que se cúmpran las Scrituras.» 50 I todos se scapórun, deixando-lo a el solico. 51 Habie un moço que lo iba seguindo, staba solo tapado cun un lhençol i prendírun-lo, 52 mas el deixou l lhençol i scapou-se todo znudo. Jasus ye preguntado ne l tribunal ( Mateus 26,57–68 ; Lucas 22,54–55 . 63–71 ; Juan 18,13–14 . 19–24 ) 53 Apuis, lhebórun a Jasus a casa de l xefe de ls saçardotes i ajúntan-se todos ls xefes de ls saçardotes i de ls mais bielhos i de ls scribas. 54 Pedro seguiu-lo de mui loinge até la preça de casa de l xefe de ls saçardotes i quedou eilhi sentado culs criados para se calcer al lhume. 55 Anton, ls xefes de ls saçardotes i todo l cunceilho buscában un teçtemunho contra Jasus, pa lo cundanáren a la muorte, mas nun lo achában. 56 Muita giente apersentaba falsos teçtemunhos contra el, mas ls teçtemunhos nun quadrában uns culs outros. 57 Aparecírun, anton, pessonas que apersentában falso teçtemunho contra el, dezindo: 58 «Nós oubimos-lo a dezir: “You sou capaç de sbarrulhar este templo feito a mano i an trés dies custruirei outro que nun seia feito a mano.”» 59 Mas nien assi batie cierto l teçtemunho deilhes. 60 Apuis, alhebantou-se l xefe de ls saçardotes ne l meio de todos i anterrogou-lo, dezindo: «Nun respondes nada a estes acusos que estas pessonas dízen contra ti?» 61 Mas el calhaba-se i nun respundie nada. Tornou outra beç l xefe de ls saçardotes a anterrogá-lo i dixo-le: «Tu sós l Cristo, l filho de l Bendito?» 62 Jasus, anton, dixo-le: «You sou, i bereis l Filho de l Home sentado a la mano dreita de l Poder i a benir culas nubres de l cielo.» 63 Ende, l xefe de ls saçardotes rasgou las sues bestimientas i dixo: «Para que percisamos nós de mais teçtemunhas? 64 Oubistes la blasfémia; que ye que bos parece?» I todos eilhes lo cundanórun, que era merecedor de muorte. 65 Alguns ampeçórun-le a cuçpir, a tapá-le la cara, a dá-le punhadas i a dezir-le: «Porfetiza!» I ls criados recebien-lo a lhambada. La negaçon de Pedro ( Mateus 26,69–75 ; Lucas 22,56–62 ; Juan 18,15–18 . 25–27 ) 66 Nesse antretiempo, Pedro staba abaixo, na preça de casa, bieno ũa criada de l xefe de ls saçardotes, 67 i quando biu a Pedro a calcé-se, mirou par’el i dixo-le: «Tu tamien stabas cul Nazareno, cul Jasus.» 68 Mas el negou, dezindo: «Nien sei nien antendo l que stás a dezir.» El saliu pa l’antrada de la preça de casa i l galho cantou. 69 La criada, quando l biu, tornou-le outra beç a dezir als que stában eilhi alredror: «Este ye de ls deilhes.» 70 Mas el negaba outra beç. Inda outra beç un cachico apuis, ls que stában alhi dezien-le a Pedro: «Bendo bien, sós de ls deilhes, puis tamien sós galileu.» 71 Anton, el ampeçou a dezir pragas i a jurar: «Nun sei quien ye esse home de que stais a falar.» 72 I lhougo l galho cantou outra beç. Ende Pedro lhembrou-se de la palabra que Jasus le dezira: «Antes que l galho cante dues bezes, trés me negarás», i ampeçou a chorar. |
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.
Bible Society of Portugal